“Van de makers van Micro Machines”, zo wordt Wrecked aangekondigd. En hoewel de digitale erfenis van het speelgoed uit de jaren tachtig en negentig niet altijd evenveel indruk heeft gemaakt, heeft de naam nog altijd iets magisch. Vooral omdat we het nog altijd even spannend vinden om als een klein autootje in een reuzenwereld rond te rijden.
We komen echter bedrogen uit als we Wrecked voor de eerste keer opstarten. Niet met wagentjes rondrijden op de rand van een bureau of tu en de boterhammen van de ontbijttafel, maar gewoon in een redelijk standaard woestijn-, ijs- en jungle-omgeving op de juiste schaal racen met echte wagens. Niet dat we dat heel erg vinden, maar als je de game promoot met Micro Machines, dan schept dat toch een bepaalde verwachting. Gelukkig worden we wel vaker verrast tijdens het reviewen van een game, dus ook deze kleine drempel nemen we zonder al teveel problemen.
Brokken maken
Maar wat krijg je dan wel in Wrecked: Revenge Revisited? Zoals de titel al doet vermoeden draait het in deze racegame vooral om het maken van brokken in plaats van deze te ontwijken. Je bolide, waarvan het uiterlijk doet vermoeden dat de makers vooral de vorm van zoveel mogelijk bestaande wagens in één model wilden proppen, wordt daarom regelmatig uitgerust met wapens, variërend van dubbelloopse machinegeweren en hittezoekende raketten tot een plasmagun, een ijzeren bal met scherpe punten of een soort grote bliksemafleider. Wat betreft de wapens zit het in deze game wel snor. Voor iedere type wapen, of dat nou voor lange afstanden is of juist voor dichtbij, zijn er wel een paar varianten voor handen. Precies wat je nodig hebt in een actie-racer zoals deze.
Het racen zelf verraadt trouwens direct dat de makers ook verantwoordelijk waren voor Micro Machines. In plaats van een vast camerastandpunt achter of in de wagen, hebben ze gekozen voor een dynamische camera die meezwenkt met de actie. Het kan dus zomaar gebeuren dat de camera bij een haarspeldbocht niet achter de auto hangt, maar dat die juist vanaf de zijkant of van boven de situatie op het scherm in beeld brengt. Soms is het even schrikken wanneer dit gebeurt, maar aan de andere kant geeft het de game wel een beetje meer spanning en een bepaald charme mee.
Minder spannend
De besturing vonden we echter wat minder spannend. Of eigenlijk wat té spannend, omdat je wagen soms erg heftig reageert op jouw bewegingen. Gelukkig kun je tijdens een potje multiplayer de besturing enigszins afstellen, maar echt heel relax je bochtjes nemen wordt het eigenlijk nooit. Overigens raden we je aan om direct met het online gedeelte te beginnen, want offline ben je al vrij snel uitgekeken op Wrecked. De zes banen die de game rijk zijn mag je in je eentje onderwerpen aan vier verschlllende speltypes, waarbij je eigenlijk de helft van de tijd tegen ghosts rijdt. De opvallende opdrachten, zoals bijvoorbeeld de caravan- en de airstrike-race, zijn leuk bedacht, maar heb je na twee keer spelen ook wel gezien.
Weinig plezier
Nee, om nog een beetje plezier uit Wrecked te halen, kun je het beste direct online wat potjes spelen. In deze modus wordt namelijk het gebrek aan een goede besturing en degelijke graphics een beetje verbloemd door het prettige geweld dat de makers op je scherm weten te tonen. Met maximaal vier spelers wordt Wrecked een online spektakel met een grote diversiteit aan wapens en de constante drang om de andere spelers zo snel mogelijk van de baan af te beuken of gewoonweg op te blazen.
Word je als eerste uitgeschakeld, dan is het nog niet game over. Dankzij de toevoeging van Air Strike mag je zelfs na je uitschakeling nog even meespelen. Met een richtkruis kun je namelijk blijven doorvuren op de overige spelers met bijvoorbeeld raketten, een laserstraal of gewoon een paar flinke granaten. Is dat echter voldoende om de game lang te blijven spelen? Niet echt. Wrecked is een grappige game die zichzelf niet echt serieus neemt en bovendien niet heel veel te bieden heeft op het gebied van content en uitdaging. Er zijn absoluut betere games te vinden in dit genre en de unieke elementen die de game wél heeft, zijn bij lange na niet genoeg om deze game vaker dan enkele malen te spelen.