Heeft het enige zin om Cataclysm te reviewen voor de hardcore World of Warcraft-spelers? Dat is zoiets als benzine recenseren. Een autobezitter die wil blijven rijden kan niet zonder. Wie op dit moment met plezier een level 80-personage speelt, in een actieve raiding guild zit of zich dagelijks met Player versus Player (PvP)-gevechten bezighoudt, heeft Cataclysm al lang geïnstalleerd. De hardste hardcore spelers zijn op dit moment waarschijnlijk al woedend vanwege een .001% verschil in de reactietijd van die en die skill, of hebben fouten ontdekt in kleur van de ogen van verhaalpersonages, en trekken hierover ten strijde in de officiële fora. Voor hen is deze recensie dus niet bedoeld.
Maar Cataclysm beoordelen vanuit het oogpunt van de beginner is net zo moeilijk. Blizzard heeft de afgelopen maanden de spelwereld geheel omgegooid en de meeste van die veranderingen zijn voor iedere speler toegankelijk. Zelfs als hij of zij alleen de ‘standaard’ versie heeft, die bij veel winkels voor vijf euro over de toonbank gaat, kan de beginner honderden uren doorbrengen in de spiksplinternieuwe wereld.
Verbetering
Die nieuwe reis van level 1 naar level 60 is een enorme verbetering vergeleken met de oorspronkelijke game. In plaats van keer op keer tientallen van dezelfde monsters te moeten doden om vooruitgang te boeken, zijn de quests nu heel gevarieerd. Het ene moment red je drenkelingen onder water, het volgende moet je vanuit de lucht doelen bombarderen, en weer even later sta je oog in oog met grote eindbazen.
Blizzard heeft ook de kracht van een goed verhaal ontdekt. Alle quests die je doet, zijn onderdeel van specifieke verhaallijnen in een gebied. In Darkshore (level 10 tot 20) was onze Worgen Druid bijvoorbeeld bezig met de nasleep van de vloedgolf die het kustplaatsje Auberdine verwoestte. In Thousand Needles (level 40-45) raakte onze Troll Priest verstrikt in de strijd tu en de Goblins en piraten, en verdedigden we een groot Goblin-schip.
Belangrijke stappen
Een verademing is ook dat het aantal quests per gebied drastisch is teruggebracht. In plaats van steeds tien tot twintig taken tegelijk in je ‘quest log’ te hebben, krijg je in elk gebied steeds maar een stuk of vier opdrachten tegelijk. Hierdoor heb je niet snel het gevoel dat je met een eindeloze ‘grind’ bezig bent. Bovendien is het verhaal beter te volgen omdat iedere quest een belangrijke stap in het plot is.
Blizzard maakt heel veel gebruik van de techniek die de studio ‘phasing’ noemt. Afhankelijk van welke quest je doet, ziet de wereld er voor jou anders uit. Het netto effect is dat het lijkt alsof jij echt invloed hebt op de wereld. World of Warcraft voelt hierdoor bij tijd en wijle als een heel goede singleplayergame, waarin je zelf de held bent.
Al die verbeteringen zijn zoals gezegd voor iedereen toegankelijk. Dat wil echter niet zeggen dat Cataclysm niets te bieden heeft. Kroonjuwelen zijn wel de nieuwe ra en. Beide facties krijgen er eentje bij. De Goblins sluiten zich aan bij de Horde en de Worgen worden de nieuwste bondgenoten van de Alliance.
Ra en
Bij deze ra en horen nieuwe beginnersgebieden, die beginnende (en gevorderde) spelers bombarderen met nieuwe spelmechanieken, tu enfilmpjes en dramatische verhalen. Nou ja, dramatisch... Het Goblingebied is een parodie op Grand Theft Auto, en een groot deel van de tijd tuf je rond in een auto en moet je misdadige klusjes opknappen. De zeer gevarieerde en goed doordachte quests bevatten talloze grappen, maar uiteindelijk slaan de schrijvers de plank een beetje mis. Blizzard heeft altijd humor in World of Warcraft verstopt, maar nu was het alsof we naast het bijdehandste jongetje van de klas zaten die net met Sinterklaas een moppenboek had gekregen. Het Van Helsing-achtige verhaal van de Worgen daarentegen, waarin jij van mens transformeert tot weerwolf, vinden wij vele malen beter pa en bij de sfeer van Warcraft.
Voor spelers op (of vlakbij) level 80 introduceert Cataclysm een aantal nieuwe gebieden, waarmee personages kunnen opklimmen tot level 85. Ook hier worden alle eerder genoemde spelverbeteringen toegepast, zoals veelvuldig ‘phasen’. Veel vindt ook onderwater plaats, waardoor het spel meer ‘3D’ voelt: je moet opeens in alle richtingen rekening houden met vijanden. Er zijn nieuwe vijfpersoons-dungeons, nieuwe raids (dungeons voor meer dan vijf spelers tegelijk), een nieuwe Player versus Player-zone, nieuwe ‘battlegrounds’ en nieuwe ‘daily quests’.
Saai zoekspelletje
Spelers van alle levels kunnen met Cataclysm een nieuwe secundaire profe ie kiezen. Naast koken, eerste hulp en vi en, is er nu ook archeologie. In bepaalde gebieden kun je naar ‘artefacts’ zoeken. Dit doe je door middel van een soort ‘warm koud’-spelletje waarbij een apparaat steeds in de richting wijst waar je moet graven. Gevonden voorwerpen hebben magische vermogens of vertellen iets over de geschiedenis van het land. Op papier klinkt dat echter leuker dan in de praktijk.
En nu we toch kritische noten plaatsen: de sfeer onder de spelers is niet al te best. Asociaal gedrag en scheldpartijen zijn eerder regel dan uitzondering. De beste oplo ing daarvoor is om vooral met bekenden te spelen, of om lid te worden van een gilde van volwa en gamers. Wie het spel in zijn eentje wil verkennen komt eerder vroeg dan laat in aanraking met mensen zichzelf alleen goed kunnen voelen door anderen neer te halen.
Maar het asogedrag van bepaalde spelers neemt niet weg dat World of Warcraft een MMO is van exceptioneel hoge kwaliteit. Het spel heeft zo ontzettend veel te bieden, en is zo veel dingen voor zo veel mensen... Wie dat wil kan zich toeleggen op player versus player-gevechten in miniveldslagen, kerkers doorlopen voor de beste buit, toernooien, raids... Er zijn mensen voor wie gamen synoniem is met WoW: ze hebben geen behoefte meer aan andere spellen omdat wat ze zoeken in een of andere vorm wel te vinden is in Blizzards wereld. Een wereld die met Cataclysm alleen nog maar rijker is geworden.