Bij het wachten op mijn eerste race in WipEout 2048, gingen mijn gedachten even terug naar 1995. Als 13-jarig jongetje heb ik in de Bart Smit uren staan kwijlen bij de demonstratievideo van de eerste PlayStation. De mooiste beelden waren die van WipEout: zoiets had ik echt nog nooit gezien. En toen ik na lang sparen eindelijk een PlayStation had gekocht met WipEout, bleek dat ik ook nog nooit zoiets had gespeeld.
Dat is inmiddels wel anders. WipEout is een beetje voor PlayStation geworden wat Mario Kart is voor Nintendo. De enige exclusieve – ik vergeet de Nintendo 64-versie voor het gemak even – gameserie die op alle PlayStation-spelcomputers is verschenen en een vaste aankoop voor veel PlayStation-fans betekent. Zo ook bij WipEout 2048, dat weer precies is wat je er van verwacht: bloedsnel, met een soepele besturing, strakke graphics en een geweldige soundtrack gevuld door de beste electro-artiesten.
Nieuws
Aan die vaste formule wordt gelukkig niet getornd. Wel zijn er wat zaken geoptimaliseerd en nieuwe elementen toegevoegd. Combat is bijvoorbeeld een nieuw evenement in deze WipEout. Deze modus draait juist niet om het racen, maar om het neerschieten van tegenstanders. Voor elk evenement krijg je een bepaalde puntendoelstelling die je moet zien te bereiken voordat de tijd om is. Dat doe je door de andere futuristische zweefracebolides neer te halen met alle wapens die je tot je beschikking hebt.
De toevoeging van Combat is best logisch: in de standaardraces bestook je tegenstanders ook met raketten, mijnen, schokgolven en andere wapens, maar probeer je toch vooral als eerste over de finish te komen door goed te racen, de bochten goed aan te snijden en de boost-pads te vinden op ieder circuit. Time Trial en Zone (waarin je zweefracer steeds sneller gaat en je zo lang mogelijk moet zien te overleven) leggen de focus nog meer op het racen en laten het schietgedeelte achterwege.
Het is daarom niet vreemd dat Sony Studios Liverpool ook een modus toevoegt die zich juist richt op de wapens en juist het racen maar even vergeet. Combat voelt minder natuurlijk aan dan de andere modi, omdat racen echt in het bloed zit van WipEout, maar biedt juist daardoor een leuke afwi eling van de andere modi.
Ook de Prototype-races bieden vernieuwing. Hierin kun je racen met een prototype zweeftuig van ieder team, elk met een bijzondere eigenschap. Die van team Feisar kan bijvoorbeeld bloedsnel vliegen. Waar een gewoon schip een korte versnelling krijgt wanneer hij over een boost-pad gaat, daar is die versnelling bij het prototype Feisar-schip permanent. Elke boost-pad die je tegenkomt betekent een nog hogere topsnelheid. Dit wordt gereset wanneer je hard botst of een nieuwe ronde ingaat. Omdat de basi nelheid van dit schip lager ligt dan gemiddeld, heb je alleen voordeel als je ook echt goed racet en de zijkanten van de circuits weet te vermijden.
Evenementen
De evenementen in WipEout 2048 zijn verdeeld in verschillende kampioenschappen: 2048, 2049 en 2050. Je begint in 2048 op een vrij rustig tempo en waant je dan even een echte zweefracemeester wanneer je de tegenstanders achterlaat in kerosinedampen. Dat gevoel moet je echter al vrij snel weer achterlaten, want de moeilijkheidsgraad kort daarna behoorlijk opgevoerd.
Die sprong in moeilijkheidsgraad valt samen met de overgang naar 2049. Hogere snelheden en agre ievere tegenstanders zorgen daar voor meer uitdaging, waardoor de eerste plaats ineens niet zo vanzelfsprekend meer is. Die eerste plaats is gelukkig niet per se nodig. In WipEout 2048 is het al voldoende om een zogenaamde Pa te halen. Dit krijg je in het 2048-toernooi wanneer je bij de eerste vijf eindigt in een race, in 2049 bij de eerste vier en in 2050 bij de top drie van de in totaal acht plekken.
Elk type evenement (race, time trial, zone en combat) heeft zijn eigen doelstelling voor het behalen van zo’n Pa . Denk aan het behalen van de eerste plaats, binnen een bepaalde richttijd blijven of een bepaald puntenaantal verdienen. De echte gamer probeert natuurlijk niet ‘slechts’ een Pa , maar een Elite Pa binnen te slepen. De voorwaarden hiervoor liggen een stuk hoger.
Zodra je bij het 2050-kampioenschap aankomt, lijkt een gewone Pa opeens zo gek nog niet. Vanaf dan begint de echte uitdaging: de game lijkt simpelweg te snel te gaan. Na een paar keer een race over te hebben gedaan blijkt de game gelukkig niet onmogelijk, maar gewoon lekker pittig. Mocht het een keer echt niet lukken, dan mag je toch verder; na drie pogingen speel je automatisch de volgende twee evenementen vrij. Het frustratieniveau blijft hierdoor binnen de perken.
Multiplayer
De multiplayermodus van WipEout 2048 steekt slim in elkaar. Deze is eigenlijk hetzelfde opgezet als de singleplayer, maar hier speel je geen nieuwe evenementen vrij, maar doelen die je moet halen: aanvankelijk kom je al verder door alleen maar mee te doen, later wordt dit allemaal wat uitdagender en moet je bijvoorbeeld als eerste over de finish komen.
Je wordt simpelweg in een willekeurige lobby gezet (samen met vrienden, als die ook online zijn) en elke racer heeft zijn eigen persoonlijke doel om te behalen om verder te komen in zijn eigen multiplayercarrière. Daar komt natuurlijk bij dat je sowieso graag eerste wil worden. Jammer is dat je niet kunt selecteren wat voor evenementen je gaat doen; dat wordt willekeurig geselecteerd. Mocht je alleen willen racen en een hekel hebben aan Combat, dan zul je soms simpelweg door de zure appel moeten heen bijten.
Qua verbinding zijn er weinig problemen te vinden. Je moet soms wel enkele minuten wachten, omdat je in een lobby wordt gezet met racers die op dat moment bezig zijn met een evenement, maar zodra je eerste race gestart is, is de ervaring soepel. WipEout 2048 biedt wat dat betreft een volwa en multiplayerervaring, zoals je die niet vaak tegenkomt op een handheld.
Verplichte nummertjes
Ook lekker is dat er maar weinig verplichte Vita-nummertjes in de game zijn verwerkt. Ja, je kunt motion controls aanzetten en nee, dat doe je natuurlijk niet. Het menu bestuur je wel helemaal via de touchscreen en dat gaat prima, maar het is vreemd dat je dit niet ook met de knoppen kunt doen. Die heb je immers toch weer nodig bij het racen. Dat maakt de game net wat minder gestroomlijnd. Ook de vrij lange laadtijden tu en races, bijna dertig seconden, doen afbreuk aan het gevoel van snelheid en slickheid in de game.
Laat die opmerkingen de pret vooral niet drukken: WipEout 2048 is al met al een heerlijk compleet pakket en simpelweg een hele lekkere racegame. Zo’n game waarvan je op het puntje van je stoel gaat zitten, terwijl dat niet eens zin heeft met een handheld. Een game waarvan het kleine jongetje in ieder geval weer begon te kwijlen.