Vreemde kreuntjes, luid gejoel en hard gelach valt er te horen. Gecombineerd met de luide kreten "DOWN!" en slaggeluiden. Nee, het is geen reden om de politie te bellen, het is Wii Sports! Onthulling

Ik moet iets bekennen, ik ben een fanatiek sporter. Niet in de zin van gezelschapssporten als tennis, voetbal of bowlen. Nee, ik ben een echte solosporter, geef mij maar een mountainbike en een flinke helling en je hebt het middel gevonden om mij een week bezig te houden. Wat spelletjes hieraan toevoegen? Ja, ook dat absoluut. Spelletjes houden mij ook bezig, uren, dagen, weken, maanden, ja... zelfs jaren.

Dat zou moeten betekenen dat ik sportspellen juist geweldig vind? Nee, helaas. Sportspellen weten mij totaal niet te boeien, tenzij ze arcade zijn. Voordat ik dus teveel afdwaal, speel ik hiermee de bal terug naar Wii Sports. Ja, het is een sportspel. Nee, vooral niet serieus nemen, dit is dikke lol hebben zoals het bedoeld is!

Family game?

Wii Sports wordt meegeleverd met de console, daar hoef je dus verder geen cent meer voor te betalen. Het voordeel is dat je kunt stoppen met je dure fitness abonnement. Dat is helemaal nergens meer voor nodig. Waarom? Simpel: Wii Sports zal je bezighouden met onuitputtelijke geinigheid, die dan ook nog eens enorm goed voor je conditie is. Zweten zal je!

Als voorbeeld neem ik dan mijn kamergenoot; een brede kerel, bodybuilder zelfs. "Nee, dat Wii Sports lijkt me niets, weet je wat mij vet lijkt? Rainbow Six: Las Vegas! Dat is nu echt shit waar ik van houd!". Je had 'em moeten zien, hoe fanatiek hij bokste met die Wii-mote in zijn handen. Wild dook hij heen en weer, ontweek elke slag en gaf een paar flinke optaters daarvoor terug. "DOWN! Hahaha, ik heb hem weer.. mwooaaaa zag je hoe vet die onderuit ging? Hahaha vet man!".

Koddig

Wii Sports bestaat niet uit alleen maar boksen. Naast het boksen heb je tennis, golf, bowlen en honkbal. Vijf spelletjes dus, en elk van deze maakt uitstekend gebruik van de controller. Iedereen weet ondertussen dat de Wii de beweging die jij maakt registreert en op het scherm uit probeert te beelden. Het woord ‘proberen’ moet ik hier eigenlijk niet gebruiken, want hij registreert het verdomde goed. In slaghouding meppen op de aankomende bal bij het honkballen. Door je knieën gezakt een flinke zwaai geven en het balletje raken tijdens het golven. Flink zwaaien met je arm bij het bowlen en als laatste ballen opgooiend en volleyen bij het tennissen.

Alle spelletjes zijn leuk, grappig, maar ook wat simpeltjes vormgegeven. Misschien wel het grootste punt van kritiek dan, het ziet er eigenlijk niet uit. Maar toch heeft het iets, die X-factor zou ik het haast willen noemen. De lachjes of de ontevreden uitdrukkingen die het poppetje maakt tijdens de verschillende sporten. Je hoort ze nog net niet kreunen als je ze een flinke mep geven tijdens het boksen, maar je zou zweren van wel.

Gedetailleerd

Bij het boksen maak je gebruik van beide delen van de controller, de Wii-mote dus en de nunchuk. Het is de enige sport in Wii Sports die gebruik maakt van beide delen. Je houdt ze vanzelfsprekend vast in je handen en in feite is dat all there is to it. Links, rechts en naar achter bewegen is een slag ontwijken. De controller dicht bij je lijf houden, op verschillende hoogtes, laat je blokken. En er zijn drie verschillende stoten: de hoekstoot, de simpele slag en een schitterende uppercut. Snelheid en timing laten je perfect slaan en extra schade toebrengen met een mogelijke knock-out tot gevolg.

Golfen doe je door met de controller in golfhouding te staan en een slagbeweging te maken. Hoe harder de slag, hoe harder het balletje wegvliegt. Simpel toch? Datzelfde geldt voor het bowlen. Controller in je hand en zwiepen maar, laat de B-knop wel niet te vroeg los want dan vliegt de bal alle kanten op! Wat uitdagender is honkbal. Het kost toch wat moeite om in het begin mooi het balletje te raken met de knuppel. Het zal even duren voordat je meer mooie hits dan foul-balls maakt, maar uiteindelijk lukt het je wel. Het gooien van de bal is simpel gehouden en met een draai aan de controller geef je verschillende effecten mee.

Als laatste dan tennis, dat ook nog eens met vier spelers gespeeld kan worden. Timing van je slagbeweging geeft richting aan de bal. Hoe harder je slaat, hoe harder de bal over dat net raast. Dan bestaat er natuurlijk wel het risico dat je de bal uitslaat, maar als je deze beter timet, dan zal dat niet eens gebeuren.

Fun?

De hele game zit gewoon goed in elkaar, het werkt goed, speelt soepel en bovenal is het gewoon zo afschuwelijk leuk. Mijn kamergenoot en ik zouden elkaar helemaal in elkaar gerost hebben, ware het niet dat wij maar over een enkele controller beschikten. Maar dat maakt niet uit: zelfs met een controller is deze game fun. De één maakt zich moe, de ander juicht en joelt. Misschien is dat wel een grote voorwaarde, dat je het samen met iemand anders moet spelen. Ik miste het gevoel van erkenning van mijn mooie birdies of beeldschone knock-outs als ik alleen speelde. Maar wat hebben we met z'n tweeën toch gelachen!

Het is lastig om hier een score aan te geven, grafisch stelt de game absoluut niets voor. Maar die gameplay, jongens wat schitterend! Daar staat wel weer bij dat dit in je eentje toch vrij snel gaat vervelen. Al kun je het vaardigheidsniveau van jouw eigen gemaakte Mii personage zo hoog mogelijk krijgen door tegen computertegenstanders te knokken, echt uitdagend wordt het niet. De fun ligt hem in het spelen met meerdere spelers. Het is gewoon een echte party game, perfect als beginnertje voor een stevige avond stappen.