De alien uit Warp opent heel even zijn ogen. Hij wordt meegesleurd door mannen met beschermende maskers op. Je bent met je ruimteschip op aarde gecrasht en de mensheid wil je bestuderen, observeren en voornamelijk experimenten met je uitvoeren. De alien, genaamd Zero, wordt in een goed beveiligd laboratorium opgesloten dat zich grotendeels onder het water bevindt. De camera's houden elk hoekje goed in de gaten en bewakers zijn met mitrailleurs bewapend. Aan jou de taak om Zero te laten ontsnappen.
Al gauw merk je dat de alien helemaal niet zo schattig is als hij oogt. Na een paar korte testen die de onderzoekers met je uitvoeren, krijgt Zero plotseling zijn kracht terug. De ring op zijn buik zorgt ervoor dat hij kan warpen: kleine stukjes teleporteren. Zero kan door een muur, in een ton of zelfs in een mens warpen. Door het knuppeltje snel van links naar rechts te bewegen, laat je het object waarin je bent gewarpt ontploffen. Bij de tonnen veroorzaakt dit een kleine explosie, bij mensen springt de kleine alien uit de net ontplofte persoon; besmeurd met bloed en zo blij als een kind dat net een groot PlayMobil-kasteel heeft gekregen.
Metal Gear Solid + Portal
Warp mixt de stealth van de oude Metal Gear Solid met de ingenieuze puzzels van Portal. Hoewel Warp lang niet zo goed is als beide games, heeft de korte en vooral leuke ervaring toch een goede indruk achter gelaten. En dat komt voornamelijk door de prestatiedrang die Warp bij de speler naar boven haalt. Want hoe je het ook wendt of keert, Warp is ondanks de korte speelduur uitermate verslavend.
Je speelt de game vanaf een top-down-perspectief, waardoor je een gedeelte van het laboratorium overziet. Je ontsnapt overigens niet zo snel uit deze omgeving, mede omdat het laboratorium uit wel tientallen verdiepingen bestaat die te bereiken zijn met een soort van transparante liftbuizen waar Zero doorheen zweeft. De spelwereld van Warp is geheel open, want je kunt overal gaan en staan waar je wilt, mits je erheen kunt warpen. Zero kan – vooral in het begin van de game – nog niet door alle deuren en muren teleporteren en ook niet in alle objecten warpen.
Gemakkelijk?
In elke ruimte staat je weer een nieuwe uitdaging te wachten. Dit kan een puzzel zijn waarvan je de combinatie of werkwijze moet ontdekken, maar vaak moet Zero ongezien – of in ieder geval ongedeerd – naar de volgende ruimte komen. Dat kun je doen door je te verstoppen in tonnen of in de bewakers te warpen. Hierdoor worden mensen min of meer ziek en dat trekt de aandacht van omstanders. Als je besluit de bewaker niet te doden en te lang in een persoon zit, schieten zijn collega's hem en daarmee ook jou dood. Eén kogel is genoeg om Zero het loodje te laten leggen.
Timing is dus enorm belangrijk in Warp. Je kunt er ook voor kiezen om de bewaker te doden, maar dat is alleen verstandig als er niemand in de buurt is. Zodra je een persoon laat ontploffen, zit je niet meer verscholen en is het voor de bewakers in de buurt prij chieten geblazen. Daarom draait het in Warp niet om zoveel mogelijk mensen te laten ontploffen. Aan het einde van Warp kun je zelfs een speciale award halen als je gedurende de game geen mensen hebt gedood. Dat is de grootste uitdaging van Warp, want het is inderdaad een stuk gemakkelijker om bewakers te doden dan ze te misleiden of voor de gek te houden.
Dit is het punt waarmee Warp een beetje de mist in gaat. De moeilijkheidsgraad ligt namelijk zo hoog als je hem zelf maakt. Dit is bij Metal Gear Solid of Portal, de twee grote inspirators, niet het geval: daar is de game voor iedereen even moeilijk. Door deze beïnvloedbare moeilijkheidsgraad speelden wij de game in ongeveer vijf tot zes uur uit, terwijl je er gemakkelijk een dikke tien uur aan kwijt kunt zijn als je zo weinig mogelijk bewakers probeert te doden.
Daarnaast komt de kunstmatige intelligentie van de bewakers niet altijd even goed uit de verf. Het gebeurt dat je binnen een milliseconde gezien wordt terwijl je aan de andere kant van de kamer loopt of dat je juist totaal niet wordt gezien als je een meter van een bewaker staat. Het is zelfs mogelijk succesvol door een ruimte heen te komen als je maar wat in de weg warpt. Deze inconsistenties leiden tot grote ergerni en, omdat de game soms totaal niet eerlijk lijkt te spelen. En aangezien de makers van Warp achttien maanden aan de game hebben gewerkt, had dit punt absoluut verbeterd kunnen worden.
Hartje
Toch heeft Warp veel om wél van te houden. Het opwaardeersysteem van Zero is een leuke toevoeging, die je kunt activeren als je genoeg grubs verzamelt: een soort van snacks uit outer space die als betaalmiddel dienen om nieuwe krachten vrij te spelen. Door deze krachten kun je bijvoorbeeld over langere afstanden warpen (en weer nieuwe omgevingen ontdekken) of geruisloos bewegen. Gedurende de game krijg je ook speciale echo-krachten. Deze krachten houden in dat je een spookversie van jezelf kunt oproepen, waarmee je bewakers en geschuttorens kunt afleiden en tegen elkaar kunt opzetten zodat ze elkaar gaan beschieten.
De echo-kracht wordt samen met alle andere vrij te spelen krachten snel geïntroduceerd en vaak geüpdate. Hierdoor speelt Warp niet repetitief, omdat je steeds nieuwe mogelijkheden hebt om een level uit te spelen. Dit gaat wel gepaard met moeilijkere obstakels. Zo ontploffen sommige tonnen als je er lang in zit, krijgen bewakers steeds betere schilden waar je niet doorheen kunt warpen en ontdek je dat plasjes water alle krachten uit Zero trekken.
Afwi eling
Een andere goede eigenschap van Warp is de uitstekende plaatsing van checkpoints. Omdat Warp leunt op trial and error zijn goed geplaatste checkpoints van levensbelang. En hoewel je je sins vaak kunt ergeren aan een net niet gelukte warp vormen de checkpoints nooit een bron van irritatie.
De checkpoints zijn ook broodnodig door de vele afwi eling – en daarmee steeds veranderende speelstijl - in de game. Je krijgt in één level naast de standaard stealth-achtige gameplay vaak een puzzel, moeilijke uitdagingen waarmee je grubs kunt winnen en soms een eindbaasgevecht dat vaak draait om een speciale aanvalstactiek die je gedurende het gevecht moet ontrafelen. Door deze afwi eling speelt de game fijn en verslavend weg, zonder ooit echt de diepte in te gaan.
Detail
De ontwikkelaars van Warp hebben naast de gameplay ook veel aandacht besteed aan de kleine details in de game. Zo is het leveldesign erg gedetailleerd en heeft elke verdieping een eigen uiterlijk. Hoewel Zero vaak uit beveiligde laboratoria met verschillende testkamers moet ontsnappen, kom je ook in opslagruimtes, fabriekachtige omgevingen of juist in verdiepingen waar veel elektriciteit wordt gewonnen. Zelfs aan de kleinste details is gedacht: zo hebben de bewakers vaak grappige uitspraken ('come here kitty kitty') en als Zero door een plas bloed loopt hoor je vieze flats-geluiden. Zijn voetjes laten zelfs bloedafdrukken achter.
Toch zorgen deze pluspunten er niet voor dat Warp een memorabele game is. Warp mist het verhaal, de beleving en de diepte die je een game voor een lange tijd laten herinneren. Daarnaast zijn de inconsistente kunstmatige intelligentie en de zeer beïnvloedbare moeilijkheidsgraad twee flinke minpunten die het cijfer omlaag halen. Maar voor die paar euro blijft Warp een absolute aanrader, alleen al vanwege de mogelijk om mensen op een erg verzadigende manier binnenstebuiten te keren.