Gamer.nl geeft sinds kort ook halve cijfers. Space Marine krijgt een 7,5 van Gamer.nl. Mogelijk wordt dit cijfer niet goed weergegeven in de Gamer.nl iPhone-app. Als dat het geval is, kun je gratis en voor niets de nieuwe versie van de app downloaden in de App Store.
Ik zal er maar meteen eerlijk voor uitkomen: voordat ik deze game tweemaal moest previewen, kende ik het Warhammer-universum niet meer dan van naam. Maar ik ben me er aan gaan hechten, me verbonden gaan voelen met het lot van Captain Titus en de Ultramarines. Het is een indrukwekkende kwaliteit van het spel: het laat je beseffen beseffen dat dit verhaal een onderdeel is van een veel groter iets. Het maakt hierbij niet uit of je bekend bent met de geschiedenis van Warhammer 40,000 of niet.
Het verhaal stuurt je als Captain Titus naar de planeet annex fabriek Graia, een strategisch belangrijke locatie. Graia wordt overspoeld met Orks en het is aan jou en een handvol andere Ultramarines om deze vijand zo lang mogelijk bezig te houden tot er meer troepen arriveren. Het verhaal begint totaal onorigineel, maar kent naarmate het vordert de nodige plotwendingen, waardoor het uiteindelijk een intere ant geheel vormt. De campagne is alleen met krap zes uur wel aan de korte kant. Iets waar de hoogste moeilijkheidsgraad ook weinig aan kan veranderen.
For the Empire!
De gameplay is een mix tu en hack-and-slash en een third-person shooter. Deze twee leunen heel sterk op elkaar, want bijna geen enkele situatie is op een van de beide manieren op te lo en. Het is bijna altijd een combinatie van de twee. De vijanden komen vaak in grote aanvalsgolven op je af, met een aantal Orks die van afstand op je schieten en een groep Orks die als bezetenen op je afstormen. Het afwi elende schiet- en hakwerk zorgt voor de nodige variatie in de actie, die hierdoor niet snel herhalend aanvoelt. Net op het moment dat je mi chien een beetje genoeg begint te krijgen van de Orks, maken de Chaos Marines hun intrede. Het gevecht verandert hierdoor tijdelijk in een driestrijd, wat de nodige extra spanning met zich meebrengt. De Chaos Marines zijn qua kracht vergelijkbaar met de reguliere Space Marines en bieden dus meer uitdaging dan de hordes Orks.
Een belangrijk gevoel dat de actie uitermate goed weet over te brengen, is dat van de kracht en impact die je als Space Marine hebt. Niet alleen op de omgeving, maar ook op de vijanden. De grond trilt onder het gewicht van je voeten, kleine tegenstanders veroorzaken amper schade en de angst is soms bijna hoorbaar wanneer ze weer eens “Space Marines!” schreeuwen. Ondertu en snijd (en schiet) je jezelf een weg door de menigte als een warm mes door de boter. Het is alleen wel jammer dat de goede actie vooral in het begin regelmatig onderbroken wordt door tu enfilmpjes, soms zelfs vlak achter elkaar zonder een spoor van actie ertu en. Later in het spel neemt het aantal tu enfilmpjes af en wordt de flow niet meer zo vaak een halt toegeroepen.
Beperkingen
Wanneer je niet middenin de actie zit, heb je de gelegenheid om van de grootschaligheid van de omgeving te genieten. Het spel kent veel imposante gotische architectuur en je vergaapt je dan ook regelmatig aan de prachtige omgevingen. Het kleurgebruik is dan mi chien wat minder intere ant, met veel bruin en metaaltinten, het vormt een logische keuze voor een planeetgrote fabriek. Het had alleen wel wat spannender gekund. Ook is het jammer dat je, ondanks de op het oog grote omgevingen, nogal beperkt bent in je bewegingsvrijheid. Het komt maar sporadisch voor dat je de ruimte hebt om goed rond te struinen. De rest van de tijd ben je vooral over afgebakende paden aan het lopen.
Er is eigenlijk maar één echt groot punt wat we aan te merken hebben op de singleplayer van het spel. En dat is dat je executies moet uitvoeren om je gezondheidsbalk weer vol te krijgen. Op zich natuurlijk een originele manier, maar het probleem is echter dat de executieanimatie vrij lang is en je ondertu en kwetsbaar bent voor aanvallen. Er is geen manier om de animatie vroegtijdig te stoppen, waardoor je soms alweer bijna dood bent voordat je goed en wel bent hersteld. Ook is er niet altijd de mogelijkheid om executies uit te voeren, omdat de vijanden te zwak zijn of van veel te ver op je staan te schieten. Hierdoor komt het voor dat je met een klein beetje resterende levensenergie continu dekking moet zoeken om in ieder geval je pantser automatisch te laten herstellen en zodoende langzaamaan de groep vijanden te kunnen verslaan.
Klein maar fijn
Online wordt je gezondheid wel automatisch bijgevuld en dat is maar goed ook, want de tegenstand is daar behoorlijk hevig. Er zijn twee spelmodi voorhanden: Seize Ground en Annihilation, die je kunt spelen als Space Marine of als Chaos Marine. In Seize Ground zijn er afhankelijk van het level drie of vier controlepunten die jouw team moet zien te veroveren en zien vast te houden. Annihilation is hetzelfde als de gebruikelijke Team Deathmatch. Met twee modi en maar een handvol kleine levels lijkt de multiplayer vrij beperkt, maar het is desondanks een leuke afleiding nadat je de singleplayer uitgespeeld hebt.
Er zijn wel wat balansproblemen in de multiplayer, want sommige wapens in combinatie met bepaalde perks zijn veel te sterk. Daarnaast zijn de uitdagingen waar je extra ervaringspunten mee kunt verdienen niet helemaal goed uitgedacht. Er zijn maar een beperkte hoeveelheid uitdagingen en er zit te veel ruimte tu en de verschillende niveau’s. Je merkt dit soort dingen vooral als je eenmaal level 25 hebt bereikt, want daarna valt er niets relevants meer vrij te spelen. Het laat zien dat de ontwikkelaar nieuw is in het genre en mi chien toch iets beter naar de online functies van spellen had moeten kijken die wekelijks het meest gespeeld worden. Wat wel een intere ante toevoeging vormt, is de mogelijkheid om de wapens en perks van de tegenstander die je net gedood heeft te kopiëren. Zo kun je gebruikmaken van beter materiaal dan dat je tot nog toe voor handen had. Op deze manier is het makkelijker voor beginnende spelers om een beetje mee te komen met de mensen die al een hoge rang hebben.
Uiteindelijk moet Space Marine nog een coöperatieve survivalmodus voor maximaal vier spelers krijgen, die binnenkort gratis aan het spel toegevoegd wordt. Voor de review hebben we hier helaas nog niet aan kunnen snuffelen, maar we weten wel dat het een Horde-achtige modus wordt waarin je golven van vijanden moet verslaan. De wapens en vaardigheden vanuit de multiplayer kunnen hierin worden gebruikt, dus je hebt mooi de tijd om je goed voor te bereiden.
Begin van iets moois
Space Marine is een goede eerste poging van ontwikkelaar Relic Entertainment om het Warhammer-universum uit te breiden met een third-person shooter. Het spel voelt nog een beetje ruw aan, maar het zet een solide basis neer voor wat ongetwijfeld het begin van een nieuwe serie is. De singleplayer is aan de korte kant, maar de combinatie van mêlee en schietactie maakt het een gevarieerde bezigheid. Daarnaast houdt de multiplayer je ook nog wel de nodige uurtjes zoet. Het belangrijkste is mi chien nog wel dat je helemaal niet bekend hoeft te zijn met Warhammer om je uitstekend te kunnen vermaken met deze titel.
Space Marine is getest op de Xbox 360.