War, the Game - Een spel over oorlog | Gamer.nl

War, the Game - Een spel over oorlog | Gamer.nl

PC REVIEW - Als je gevraagd wordt om een Nederlandse gamedeveloper te noemen, zal je vermoedelijk Killzone-ontwikkelaar Guerrilla Games noemen. Toch zijn er inmiddels ook talloze andere, kleinere studios die fraaie (indie)games hebben uitgebracht. Zo brachten de afgelopen jaren ons onder andere Reus van Abbey Games, Awesomenauts van Ronimo Games en Luftrausers van Vlambeer. Met regelmaat komen er dus kwalitatief degelijke titel van Nederlandse bodem. Nieuw in dit rijtje is Amulware, dat debuteert met Roche Fusion.

De Nederlander Obbe Vermeij werkte als technical director bij een hele rits aan GTA-games. Zijn nieuwste project, War, the Game, heeft geen samenhangend verhaal, geen introductiefilmpjes of lange tutorials, en geen ingewikkelde spelregels. Het is een RTS waarin je alleen gebruik maakt van een klein aantal manschappen en je eigen tactische brein om de vijand uit te schakelen.

Simpel maar doeltreffend

De game kent slechts zeven verschillende soorten eenheden, die allemaal hun eigen voor- en nadelen hebben. Zo is de tank sneller dan de infanterie, maar zijn soldaten beter in het beschermen van steden. Schepen kunnen vanaf het water bijdragen aan de strijd of manschappen snel naar de andere kant van de wereld vervoeren. Vliegtuigen worden pas beschoten als de rest van je leger is uitgeroeid en ze kunnen een strijd verlaten wanneer ze willen. Al je andere strijdkrachten vechten tot de dood als ze eenmaal een vijandig leger ontmoeten. Ook heb je de beschikking over kernwapens, die enorm veel geld en tijd kosten om te bouwen. Door alle infanterie in een keer uit te kunnen schakelen heb je echter wel gelijk een groot voordeel, aangezien je zo ineens makkelijk een stad binnen kunt rijden.

War, the Game

Wat de game nog simpeler maakt, is dat al die eenheden precies even sterk zijn. Een tank schiet even hard als een groep soldaten en een vliegtuig kan even veel schade verdragen als een schip. Als je manschappen eenmaal in een gevecht zijn beland, dan is iedereen gelijk. Een kleine taartdiagram boven het gevecht laat zien wie de meeste kans maakt om als winnaar uit de bus te komen. Geen speciale vaardigheden of andere poespas: als je op verliezen staat, dan is extra troepen sturen het enige dat je kunt doen, of lijdzaam toekijken hoe je met de grond gelijk wordt gemaakt. Om vervolgens het scenario opnieuw te starten en niet de fout te maken om weer in zo'n uitzichtloze positie terecht te komen.

Die simpele opzet zorgt er voor dat je een stevige tactiek nodig hebt om te kunnen overwinnen. Een klein foutje betekent vaak al dat je een gevoelige nederlaag te verduren krijgt. Je hebt immers geen uitgebreide mogelijkheden om fouten ongedaan te maken. Als je je eenheden te ver weg van je steden stuurt, zijn ze nooit op tijd terug om een invallend Ru isch leger te stoppen. Stuur je je troepen er op uit om een barak te veroveren, of houd je ze in een stad omdat die Duitsers toch wel erg dichtbij komen?

Ai ai AI

Dat gezegd hebbende, je tactische fouten worden niet altijd afgestraft. De AI van de tegenstanders is namelijk niet altijd even slim. Tanks en andere manschappen hangen maar wat rond, of wachten in steden totdat jij ze komt veroveren. Een keer stormde mijn leger op naar Moskou, waardoor de computer de stad gelijk goed verdedigde. Maar toen ik besloot gewoon door te stomen naar Minsk, die nu opeens slecht bewaakt was, werd mij geen strobreed in de weg gelegd.

War, the Game

Vooral op momenten dat je allianties aan gaat met andere naties, valt de haperende AI op. Mijn Italianen waren goed bevriend met de Fransen, dus ik ging er vanuit dat ze me wel te hulp zouden schieten als ik Berlijn aanviel. Niets was echter minder waar: de laffe Fransozen bleven braaf buiten de stadsgrenzen wachten totdat ik volledig was afgeslacht. Vervolgens besloten zij wel om zelf Rotterdam binnen te vallen met te weinig manschappen, waardoor ik in alle haast op oorlogspad moest.

Historische overwinning

De mi ies spelen zich niet alleen af in Europa, maar over de hele wereld. War, the Game gebruikt een prachtige wereldbol, waardoor je niet zoals gewoonlijk op een platte kaart speelt. Voor de gameplay maakt het weinig uit, maar het is leuk om ver uit te zoomen en de zon om de Aarde te zien draaien, om vervolgens weer in te zoomen op Irak of Amerika. Je krijgt bovendien veel verschillende en intere ante scenario's voor je kiezen, die meestal gebaseerd zijn op echte gebeurteni en uit de geschiedenis, zoals de Falklandoorlog. Andere opdrachten zijn verzonnen, maar minstens zo uitdagend. In één scenario begint iedereen met een schip en drie infanteristen op een lege kaart van Europa. Het is dan de bedoeling om zo snel mogelijk een aantal steden te veroveren, terwijl je die plaatsen tegelijkertijd moet verdedigen tegen de andere naties.

War, the Game is door zijn simpele opzet gemakkelijk onder de knie te krijgen en biedt toch genoeg uitdaging om je aan het spelen te houden. In principe is het niet heel veel meer dan een moderne variant van Risk. Dat is zeker geen belediging, aangezien dat een van de beste bordspellen aller tijden is. War, the Game is pure strategie zonder opsmuk, waardoor je je een tactische grootmeester voelt als je de vijand uit de geschiedenisboeken schrijft.

War, the Game is te kopen via de website van de game of via Desura. Het spel staat ook op Steam Greenlight.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou