Voodoo Vince speelt zich af in New Orleans, waar Madam Charmaine een voodoowinkeltje heeft. Terwijl Vince nog een levensloze pop is die op de plank ligt, heeft de boosaardige Kosmo the Inscrutable twee onbenullen ingehuurd om het zombiedust uit de winkel te stelen en Madam Charmaine te ontvoeren. Er gaat echter het één en ander mis en de twee morsen overal zombiedust, waardoor onze Vince tot leven komt en zich geroepen voelt zijn meesteres te redden. Dit flinterdunne verhaaltje wordt op een bijzonder luchtige manier verteld om het geheel wat humoristischer te maken. Ook de rest van het spel zit vol humor, maar daarover straks meer.
Bij de aankondiging van Voodoo Vince klonk het allemaal nog zo mooi, een platformer waarbij je jezelf pijn moet doen om de tegenstanders te verslaan. Dat dit wat mooier klinkt dan het in werkelijkheid uit heeft gepakt, is om gameplay-redenen mi chien ook wel logisch. Maar het punt is dat Voodoo Vince een redelijk normale platformgame is geworden, waarin je voodookrachten een leuke toevoeging vormen, maar niet meer dan dat. Je bent vooral bezig met rennen, springen en puzzels oplo en zoals in elke andere platformgame. Vijanden maak je af door ze te slaan en wanneer ze dood gaan laten ze health en voodoopunten achter. Heb je genoeg voodoopunten dan kan je een speciale voodookracht gebruiken. Deze voodookrachten variëren van naalden die in Vince gestoken worden tot kettingzagen die Vince doormidden zagen en stoomwalsen die Vince platrijden. Vervolgens wordt deze aanval naar alle vijanden in de directe omgeving overgebracht zodat je een heleboel vijanden in één keer verslaat. De voodookrachten zien er allemaal erg komisch uit, maar zijn dus niet meer dan een leuke gimmick.
Afgezien van zijn voodookrachten is Vince net zo sterfelijk als iedere andere platformheld. Je hebt een levensbalk die je aanvult naarmate je vijanden verslaat en de rode parels opraapt die zij achterlaten. Wanneer je honderd zombiedust items hebt opgepakt krijg je een extra 'hartje'. Niets nieuws onder de zon dus. De puzzels in het spel zijn niet erg moeilijk en bestaan meestal uit het oprapen van items en deze naar een bepaalde plek brengen. Toch zijn de puzzels erg vermakelijk door de humor die ook hier de hoek om komt kijken.
Wat Voodoo Vince distancieert van andere platformgames is de sfeer en de humor. De animaties van Vince en de opmerkingen die hij maakt in de cutscenes zijn erg lollig en alhoewel het leveldesign en de kleuren er voor een platformer wat creepy uitzien, wordt dit bijgestaan door luchtige jazzmuziek. Dit alles zorgt voor een vrolijk en tegelijkertijd dreigend sfeertje dat je in geen enkel ander spel tegen zult komen en is dan ook het sterkste punt van de game.
Grootste nadeel van de game is de speelduur: in minder dan 10 uur heb je de game uitgespeeld en je zal daarna niet snel opnieuw beginnen. Want hoe leuk deze platformer ook is, hij is maar leuk voor één keertje en daarna belandt hij in je kast. Daar tegenover staat dat de game her en der voor nog geen 30 euro te krijgen is, en voor dat geld heb je een prima platformer bomvol sfeer en humor.
Gameplay: 7,5Graphics: 8Geluid: 8,5Totaal: 7,9