Van de Griekse mythologie die in het populaire God of War centraal staat, was het voor ontwikkelaar Creative Assembly geen grote stap naar de Noorse mythologie die als achtergrond dient voor hun hack-and-slasher Viking: Battle for Asgard. Maar waar God of War één en al Grieks was, had Viking evengoed in een willekeurige Middeleeuwse wereld plaats kunnen vinden. Misschien is dat te wijten aan onze beperkte kennis van de Noorse mythologie. Vikingen associëren we hooguit met koddige mannetjes met lange baarden en dito vlechten in schepen met een draak op de boeg, twee elementen die ik Viking : Battle for Asgard niet heel nadrukkelijk naar voren komen. Het verhaal in Viking: Battle for Asgard wordt ook lang niet zo sterk verteld als dat in God of War het geval is. Geen prachtige voorgerenderde tussenfilmpjes, maar louter wat abstracte plaatjes vertellen de hoofdlijnen van het verhaal, terwijl de details aan bod komen in de niet-interactieve gesprekken die je met de personages in het spel zult hebben. Als het plot de voornaamste drijfveer was om verder te komen in het spel, dan zou niemand het einde ooit gezien hebben. De premissie is simpel. Hel, de god van de onderwereld, is verbannen uit Asgard, de wereld van de goden, en zoekt wraak. Ze zet een troepenmacht, de Legion, op poten en zaait daarmee dood en verderf in Midgard, de wereld van de mensen. Jij speelt Skarin, een held die in zijn eentje de last op zijn schouders krijgt om de troepen van Hel uit Midgard te verdrijven. Dit doe je door stukje bij beetje gebieden te zuiveren van de Legion en je eigen manschappen te bevrijden uit de handen van Hel. Creative Assembly heeft met de Total War-reeks naam gemaakt met grootschalige gevechten en uiteraard zijn deze ook in Viking van de partij. Met duizenden eenheden tegelijk beleger je vijandige steden. Het is een prachtig gezicht om te zien hoe jouw en de vijandige manschappen op elkaar afstormen, hoe de twee fronten zich in elkaar verweven en hoe de stampende voeten plaatsmaken voor wapengekletter. Je voelt je zelf maar een radertje in het grote geheel en vecht je net als de rest een weg door de vele manschappen. Even over de linies heen springen is er niet bij, want voor je het weet zit de hele vijandige macht in je nek. Stukje bij beetje schuift de frontlinie op en kun je vijandige doelen uitschakelen om uiteindelijk de stad te vervoeren. Deze grootschalige gevechten vormen de kers op de taart, maar voordat het zover is, zal je een aantal voorbereidende missies moeten doen om genoeg manschappen en middelen tot je beschikking te krijgen. En deze missies zijn - in tegenstelling tot Assassin's Creed  - wél leuk om te doen. In de voorbereidende missies sta je er alleen voor. Meestal is het de bedoeling om manschappen te bevrijden, die zitten opgesloten in mijnen, boerderijen en wijngaarden die in het bezit zijn van de vijand. Je loopt alleen op zo'n locatie af en hakt daar de aanwezige Legion in de pan. Lukt het je om ongezien binnen te sneaken en je manschappen te bevrijden voordat je zelf al iedereen in de pan hebt gehakt, dan zullen je manschappen een steentje bijdragen aan het gevecht. Echt lastig zijn deze voorbereidende missies zelden, al is het vaak verstandig om de vijandige troepenmacht zoveel mogelijk uit te dunnen voordat er alarm geslagen wordt, want tegen een echte overmacht moet je het nog wel eens afleggen. Eenmaal je je manschappen hebt bevrijd, klaart de lucht op boven die locatie. Zo krijg je echt het gevoel dat je de wereld zuivert van Hel's troepen en dat Midgard aan de beterende hand is. Voordat de bevrijde manschappen je bij zullen staan in het eindgevecht, moet je nog een extra missie voor ze doen, vaak het vinden van een voorwerp of het doden van een legertje vijanden. Wanneer je de voorbereidende missies gedaan hebt, moet je vaak ook nog een missie doen in de stad die je uiteindelijk moet belegeren. Het is in deze missies belangrijk ongezien te blijven, want wanneer je in zo'n stad de hele troepenmacht achter je aan krijgt, kun je het vergeten. Er komt soms wel wat trial-and-error kijken bij de stealth-gedeeltes, mede doordat het spel inconsistent is in de objecten die je kunt beklimmen, iets wat ook vervelend is in de sporadische platformgedeeltes. Gelukkig hebben de tegenstanders stront in hun ogen waardoor je ze redelijk makkelijk kunt passeren, iets wat wel prettig is in een spel dat niet louter om de stealth draait. Juist hierdoor zijn deze onderdeeltjes nog best te smaken en vormen ze een leuke afwisseling. De wereld van Viking: Battle for Asgard is behoorlijk vrij opgezet. Van echte free roaming is misschien geen sprake, want het spel bestaat uit drie afzonderlijke eilanden die je in volgorde afwerkt, maar op die eilanden krijg je enorm veel vrijheid. Je kunt de volgorde van de missies zelf bepalen, maar je zult ze vaak toch allemaal moeten volbrengen voordat je klaar bent voor de climax: de belegering van een stad met je verzamelde troepenmacht. Het verkennen van de wereld wordt ook beloond, want er zijn her en der vastgebonden extra troepen en goud te vinden. Dit goud kan gebruikt worden om bijvoorbeeld nieuwe aanvallen, gezondheidsdrankjes, bijlen of een grotere gezondheidsbalk te kopen. Wanneer je het meeste goud opraapt kun je in principe alles kopen wat het spel voor je in de aanbieding heeft. Een RPG is Viking overigens zeker niet. Je kunt geen outfit bij elkaar scharrelen en de karakterontwikkeling is niet uitgebreider dan bijvoorbeeld God of War.Een goede hack-and-slash game valt of staat bij het vechtsysteem en daarin laat Viking gelukkig geen steekjes vallen. Toch voelen de gevechten aanvankelijk wat traag en stug en zijn de mogelijkheden misschien wat beperkt, maar wanneer je eenmaal de smaak te pakken hebt blijkt het vechtsysteem vooral erg doelgericht en nauwkeurig. Zelden lukte me het zo vaak om de geplande aanval ook echt uit te voeren, in plaats van dat er ineens een heel andere aanval plaatsvindt. Het weren van aanvallen van de tegenstander en op het juiste moment counteren is van levensbelang. Wanneer tegenstanders bijna dood zijn kun je spectaculaire, bloederige fatalities uitvoeren, terwijl de grotere vijanden via quick-time events om zeep worden geholpen. Spectaculair om te zien, vooral in het begin want het aantal fatalities is beperkt. Voor het doden van tegenstanders ontvang je 'rood spul' waarmee je mythische krachten los kunt laten. Je hebt er vrijwel vanaf het begin drie tot je beschikking, die helaas nauwelijks van elkaar verschillen. Elk van de drie krachten zorgen ervoor dat je aanvallen een positief bijeffect krijgen, zij het vuur, bliksem of bevriezing. Wanneer er vriendschappelijke troepen om je heen zijn, dan zullen zij ook gezegend worden met de prettige bijkomstigheid. Bevriezen verschilt nog het meest van de andere twee omdat tegenstanders dan even niets kunnen doen, wat vooral bij de sterkere vijanden goed van pas komt. Wat meer variatie hierin was welkom geweest en had de tactische mogelijkheden in de eindgevechten wat verder uitgebreid. Viking: Battle for Asgard is een aardig lang spel. Er staan drie uitgestrekte eilanden tot je beschikking met elk twee steden die je moet belegeren, plus nog een groot aantal voorbereidende missies. Heel lastig is het spel zelden en het is daarbij erg vergeeflijk. Tijdens de eindgevechten wordt je bijvoorbeeld gewoon teruggeplaatst aan de rand van het gevecht en kun je doorvechten waar je gebleven was. Wanneer je er objectief naar kijkt, dan is Viking eigenlijk een redelijk eentonig spel. Je hakt maar en hakt maar en hoe je het precies doet, maakt uiteindelijk weinig verschil. Maar op de een of andere manier geeft het enorm veel voldoening. Het hakt zo heerlijk. Je wil telkens nog even een missie doen. Dat nog één keer dat heerlijke gevoel je meester maakt wanneer de wolkjes wegtrekken en de sombere wereld in een groen paradijsje verandert. Geen krachtige verhaallijn, geen diepgaand vechtsysteem met honderden combo's en verschillende wapens, geen puzzels, nauwelijks karakterprogressie, redelijk repetitief, een framerate die af en toe flink inkakt, inconsistente beklimbaarheid van de omgeving, weinig invloed op het daadwerkelijke spelverloop; en toch. Toch is Viking: Battle for Asgard een enorm leuk spel. Echte hack-and-slash-fans zullen er misschien hun neus voor ophalen, maar de wat minder beoefende gamers zullen erg veel plezier uit deze titel halen. Gewoon om even lekker vrijblijvend te hakken, het bloed te zien vloeien en niet keihard bestraft te worden wanneer je even de verkeerde combo uitvoert. Misschien wel juist omdat alle diepgang en al het oponthoudt ontbreekt, is Viking zo lekker toegankelijk en vrijblijvend gebleven en geeft het zoveel voldoening om weer even een legertje tot hompjes vlees te herleiden. Maar wie zoekt naar een nieuwe God of War, Fable of Devil May Cry, moet zijn verwachtingen toch wat bijstellen.