Vanguard: Saga of Heroes | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

De MMORPG's vliegen ons de laatste tijd om de oren. Het genre datsinds World of Warcraft ongekend populair is geworden in Europa enAmerika, ja, zelfs een beetje in de hele wereld. Terwijl de ene na deandere ontwikkelaar er een MMORPG tegenaan gooit, nam ik een kijkje inde wereld van Vanguard: Saga of Heroes.A console, a console, my kingdom for a console!

Bij MMORPG's weet je tijdens de installatie altijd weer waarom je de PCzo ontzettend haat. Tergend lange updates, af en toe een vastloper enja, dan mag de update weer opnieuw aangezet worden. World of Warcraftheeft dat ook heel erg, vooral de laatste tijd, maar Vanguard begonniet goed. Na ruim vier uur updaten kon ik dan toch eindelijk echt aande slag.

Het spel geeft je een lekkere aanzet met een enorme verscheidenheid aanra en en kla en om uit te kiezen. De ra en zijn opgedeeld in driestartcontinenten. Niet alleen geeft dit een verscheidenheid aanverschillende startplaatsen en steden, het biedt tevens andere 'racialabilities'. Dat zijn vaardigheden waarover jouw specifieke rasbeschikt, en geen ander. Het komt er dus op neer dat er drie typen Orcszijn, drie typen Mensen of halflingen, enzovoorts. Omdat ze op eenander continent leven verschillen hun vaardigheden dus, wat weerbepaalde kla en aanhangt.

Klinkt al vrij ingewikkeld nietwaar? Dat valt reuze mee, als je nietweet uit welk ras je wilt kiezen kan er rechts op het karakterschermgekozen worden voor het kiezen van een kla e. Bij de kla e worden danautomatisch geselecteerd welke ra en deze kla e ondersteunen, enwelke juist niet. Dan is het slechts een simpele afweging of het eneras vetter is dan het andere, of dat men voor functionaliteit kiest(past de ene vaardigheid beter bij deze kla e, of juist andersom?).

Een ontzettende lading aan kla en zijn beschikbaar: van Dread Knighttot Paladin, van Monk tot Cleric, het zit er allemaal in. Deverscheidenheid is leuk, maar geeft mogelijk ook mee dat elke kla eeerst uitgeprobeerd moet worden voordat er een definitieve keuzegemaakt moet worden. Maar goed, dat is bijzaak.

A vast world...

De wereld Telon, waarin Vanguard zich afspeelt, is immens. Van groteuitgedroogde zandvlaktes tot weelderige bo en en uitgestrekteweilanden. De monsters die zich hierin verplaatsen spreken tot deverbeelding, maar gaan soms ook niet ver van de realiteit weg.Schorpioenen, de ondoden, mensratten, alles wordt aan mijn stevigezwaard geregen. Te voet de afstanden afleggen wordt al snel vermoeiend,maar gelukkig word ik als speler al snel verwend met een paard om rapover de dorre vlaktes te snellen, op weg naar de eerste grote stad.

Tevens wordt er al snel aangeraden in groepen te werken, de levels vande monsters schieten snel omhoog en meerdere vijanden tegelijkaanvechten is dan ook eerder regel dan uitzondering. Een klein beetjeblijven moorden voor ervaringspunten is zeker aangeraden, maar zondereen queeste hier of daar gaat dat eigenlijk tergend traag. En veelbijzonders haalde ik daar niet vaak uit.

Enough talk, how does it play?

Een prettige interface is wel gewenst bij het urenlang afslachten vanbeesten en het uitvoeren van taken voor anderen. Met de interface vanVanguard is op zich wel goed om te gaan. Je hebt een standaardactiebalk waar je al jouw vaardigheden en dergelijke op neerzet voorsnel gebruik tegen een vijand. Ook vind je er de knopjes naarverschillende menu's om je personage aan te pa en, anderevaardigheden, vriendenlijsten, je inventaris, enzovoorts.

De interface is vrij standaard dus, en standaard is goed. Het werktprima en zo hoort het. Het was wat vreemd voor mij, als geharde Worldof Warcraft speler, maar het was een minimale omschakeling. Uit de toonvan mijn verhaal valt echter toch op te maken dat ik over iets niet zotevreden was. Dat is het volgende: je wordt een beetje aan je lot overgelaten.

Na het kiezen van je ras, kla e en de uiterlijke kenmerken van jouwpersonage kom je in het spel terecht. Er komt geen intro van de wereldwaarin je speelt, geen specifieke uitleg van alle knopjes als je er opdrukt en de opdrachtgevers geven nou niet bepaald duidelijk hunopdrachten aan. Ter vergelijking: in World of Warcraft een grootduidelijk geel uitroepteken, dan wel vraagteken. In Vanguard, iets watlijkt op een schildje boven de opdrachtgever, en in dat schildje staandrie puntjes (voor als je de quest nog niet ingeleverd hebt), eenvinkje (als je alle quests gedaan hebt) of een klein uitroepteken. Dekleuren zakken een beetje weg in de achtergrond, dus wanneer ik eenstad binnen wandelde, viel er niet snel te zien waar alle opdrachten tevinden waren. Jammer.

Iets té uitgebreid mi chien?

Goed, toch zijn de vorige genoemde punten dingen die naast jeneergelegd kunnen worden. Dan gaan we gewoon door naar het volgende.Het spel is namelijk enorm uitgebreid, dat is een pluspunt. Maar het ismi chien allemaal iets té als je nieuw bent in het spel. Naast hetuitvoeren van opdrachten voor betere items en dergelijke, kun jenamelijk ook 'gathering' of 'crafting' vaardigheden aanleren.

Gathering bestaat uit houthakken, steen beitelen en kristallen zoeken,naar waardevolle mineralen zoeken en het villen van beesten. Crafterskunnen deze items dan weer gebruiken voor het maken van wapens,bepantsering of andere kleding, magische halsbanden, armbanden of watdan nog ook. Dit is in World of Warcraft ook zo, alleen wordt het daarvele malen beter uitgelegd, met veel minder woorden. Bij de trainersvoor bijvoorbeeld die profe ions lees je je door een aantal kleinepagina's tekst heen, die weinig lampjes deden branden bij mij. Nu kandit aan mij liggen, maar er wordt gewoon volop gebruik gemaakt van determinologie die in het spel zit, zelfs in zo’n mate dat dit nieuwespelers af kan schrikken of op een dwaalspoor kan zetten. Lukt het jeechter om over deze ietwat taaie drempel heen te stappen dan is het welontzettend leuk om allerhande items en dergelijke te maken of teverkopen.

Verder kom je nog andere vaardigheden tegen, bijvoorbeeld het gebruikmaken van diplomatie. Sommige contactpersonen in het spel moet je eerstaan jouw zijde zien te krijgen door een discu ie te winnen. Dit hebbende makers in de vorm van een vreemdsoortig kaartspel in elkaargestoken. Het heeft weinig zin om het 'kaartspel' uit te leggen, datkost namelijk ook teveel tekst. Maar het was één van de leukere dingenom uiteindelijk te beheersen, het op verschillende manierencontactpersonen te bedwingen. Afhankelijk van hoe je het hebt gedaankrijg je ook verschillende reacties. Het is lastig, maar erg leuk enorigineel.

Death is not your friend

Doodgaan is in geen enkel spel het leukste om mee te maken. In Vanguardwordt het ook afgestraft. Vanaf level zeven krijg je eenervaringspunten-boete als je doodgaat. Daarnaast blijven alle gewoneitems op je lijk liggen en behoud je alleen jouw soulbound items(soulbound wil zeggen dat de spullen die je draagt gebonden zijn aanjouw personage, en dus ook niet meer doorverkocht kunnen worden aanandere spelers). Er kan dus gekozen worden om bij de zogenaamde spirithealer in leven te springen, en niet die lange tocht naar je lijk teondernemen. Je verliest dus echter wel de items die je bij je had enniet soulbound waren. Everquest had een soortgelijk systeem en hetwerkt op zich goed: je gaat voorzichtiger met je personage om en hebteen grotere behoefte om door te gaan en wraak te nemen op de gemenemonsters die jouw dit aandeden.

Eigenlijk is het hele spel net als World of Warcraft, met één enormverschil: waar World of Warcraft zo toegankelijk mogelijk wil blijvenvoor iedereen, daar verschilt Vanguard zich in door zich meer op dehardcore gamer te richten. Ook in Player vs. Player komt dit naarvoren: geen enkele kla e heeft zijn voor of zijn nadeel tegen eenandere kla e. Elke kla e zou in principe van elke andere kla ekunnen winnen. Het grote verschil ligt in hoe de speler met zijn kla espeelt, dát hoort het verschil uit te maken.

Hoe verder je uiteindelijk in het spel komt, des te vaker zul je tegenandere gilden aanlopen die vechten om dezelfde questpersonen ofmonsters die afgemaakt moeten worden. Dit alles leidt uiteindelijk totenorme PvP-gevechten, met dus ook de nodige beloningen hiervoor. Denkaan extra sterke wapens of vliegende mounts (persoonlijke transportenworden mounts genoemd: denk hierbij aan paarden, draken en vogels). Totdat punt heb ik het nog niet gehaald, daarvoor heb ik te weinig met hetspel om kunnen gaan. Tevens duurt het erg lang in een MMORPG om hetmaximale level te behalen. Al met al levert Vanguard: Saga of Heroeseen positieve ervaring op, die mi chien niet geschikt is vooriedereen, maar zeker de moeite waard is.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou