Vane is geen hoogvlieger

Zwevend boven een doodse woestijn met je veren wapperend in de wind, start Vane veelbelovend. In de game trek je eropuit in een mysterieuze wereld om te ontdekken wat daar is gebeurd. Dat doe je als een wezen die op specifieke plekken kan wisselen tussen de vorm van een vogel en de vorm van een mens.

De game legt je verder nauwelijks wat uit. Dat is soms frustrerend als je echt niet weet wat de makers van je willen. Toch voelt het ook verfrissend om eens niet bij de hand genomen te worden. Je gaat zelf op onderzoek uit om vragen te beantwoorden. Want wat is er gebeurd in deze wereld en wie zijn die vreemde vogelwezens? Antwoorden vind je in het puntje van een duistere toren midden in een storm.

Daar kom je door hulp in te roepen van andere wezens. Als vogel doe je dat door ergens plaats te nemen en te schreeuwen, waarna andere vogels naast je komen zitten en het gecombineerde gewicht iets activeert. Als mens heb je anderen nodig om een bal vooruit te duwen waarmee je puzzels oplost en steeds een beetje verder komt.

Bijzondere wereld

Vane schittert voornamelijk middels zijn spelwereld. Zodra je de game start en als vogel over het land vliegt, lijkt er nog weinig aan de hand. Hier en daar spot je gebouwen en andere objecten die vertellen over steden die zijn vergaan, maar dat is niets wat we niet eerder hebben gezien. Dat verandert zodra je als mens je eerste stappen zet.

Je komt er namelijk al snel achter dat je niet enkel zelf van vorm kunt veranderen, maar dat je de wereld om je heen ook kunt beïnvloeden. Kom je met een grote lichtgevende bol in de buurt van vervallen ruïnes, dan herbouwt de omgeving rond de bol zich voor je neus weer tot haar oude glorie.

Dat concept wordt in een rap tempo uitgebouwd, totdat de wereld als een organisch wezen voor je ogen ontstaat en verdwijnt. Hoe dichter je bij je einddoel komt, des te instabieler de omgeving is. Alles flikkert, wordt vernietigd en weer opgebouwd in luttele seconden.

Zee van stroop

Dat effect is indrukwekkend, maar als game blijft er veel te wensen over. Neem het leveldesign. Hoewel Vane je vraagt om te ontdekken en zelf uit te zoeken wat je moet doen, is de kans best groot dat je door het design wel eens flink de verkeerde kant op gaat. Wanneer een puzzel klikt en je exact weet wat de bedoeling is, is het niet erg om de tijd te nemen. Ben je echter de weg kwijt, dan voelt het alsof je door een zee van stroop moet lopen of vliegen, op zoek naar een punt van herkenning. De wankele besturing en onhandige camera helpen daar niet bij.

De bijzondere technologie achter deze wereld lijkt tevens iets te hoog gegrepen. Zeker in de grotere levels waar meerdere elementen samenkomen, neemt de framerate regelmatig een diepe duik. Ga je op ontdekking in levels waar de game dat niet wil, dan loop je tevens al snel tegen technische mankementen aan, zoals stukken van het level waar je dwars doorheen loopt.

Zoals niets anders

Toch ben ik blij dat ik de game heb ervaren. Vane speelt zoals niets anders. De wereld waarin alles constant in beweging is, de unieke stijl en spaarzame muziek, gecombineerd met een mysterie waarin jij de antwoorden moet zoeken, is fijn om mee te maken. Wel is de game in het algemeen moeilijk aan te raden. Het lijkt alsof de makers een aantal goede ideeën hadden over stijl en technologie, maar onderweg de speler een beetje zijn vergeten.

Vane is vanaf nu exclusief voor PlayStation 4 verkrijgbaar.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Conclusie:

6

Oké

Conclusie

Vane is een bijzonder ontworpen, korte game, die teveel zijn best doet om indruk te maken en daarbij de speler uit het oog verliest. De goede ideeën blijken helaas te ambitieus voor deze kleine studio.

Plus- minpunten

Origineel

mooie stijl

unieke wereld

nadruk op ontdekking

Besturing en camera ondermaats

soms frustrerend onduidelijk

traag

technisch te ambitieus