“Huh, maar die's toch allang uit?” werd er in koor geroepen. M'n collega's zagen het welbekende Unreal Tournament-logo en gingen er blind vanuit dat het de oude versie uit 1999 betrof. “Nee joh!”, riep ik op mijn beurt weer, “Dit is het nieuwe deel natuurlijk, zie je die drie rode strepen niet? Dat betekent III! En die specs achterop had je vroeger natuurlijk ook niet!”. “Ow… ow.. ohja, natuurlijk!” stamelden mijn collega's en ze gaven me gelijk. Ach ja, weten zij veel, dacht ik nog.
Achteraf gezien snap ik wel dat ze gelijk dachten aan het originele Unreal Tournament. Het is namelijk zo dat Unreal Tournament III haast identiek is! Eindelijk dan toch met de gelijknamige engine (vele andere spellen gingen hem gek genoeg voor), maar qua gameplay is het op en top Unreal Tournament 1999. Verklaart dus ook het ouderwetse logo: Epic wilde dus inspelen op de nostalgische gevoelens en ik kan alvast verklappen: dat is ze erg goed gelukt. Veel terugkerende levels, wapens, skins en dergelijke maken het één feest der herkenning. Je waant je zo acht jaar terug in de tijd. Dat voelt erg goed, want wat was de laatste keer dat je als een gek door een level kon knallen in onrealistische omgevingen met nog gekkere wapens? Unreal Tournament 2004? Unreal Tournament 2003? Mi chien, maar het voelt toch niet helemaal zoals de kla ieker, het originele Unreal Tournament.
Hoewel Unreal Tournament III een logisch vervolg is op beide eerdergenoemde titels, zitten er toch een aantal wijzigingen in die het spel positief onderscheiden ten opzichte van de rest van de games. Dit deel is sneller (stukken sneller mag ik wel zeggen!), geavanceerder én het heeft een 'volwaardige' singleplayer-modus. Volwaardig volgens Epic, niet meer dan een veredelde tutorial volgens mij. In Unreal Tournament III speel je tijdens de singleplayer de stoere vechtersbaas genaamd Reaper. Deze gast die lijkt op een mengelmoesje Marcus Fenix, Baird en gekleed in de kledij die niet mis zou staan bij de gemiddelde Locust, heeft het maar wat moeilijk. Zijn kolonie werd aangevallen door de Necris en hij zint op wraak. Daarom sluit hij zich aan bij een groepering om zo de Axon aan te vallen, een clubje dat zich aangesloten heeft bij de Necris. In een flink aantal mi ies zul je dus gaan knokken tegen deze vijanden. Niet in speciale omgevingen ofzo, maar gewoon in modi als Deathmatch, Capture the Flag en Warfare.
Talk to the hand, cuz the face ain't listening!
Heb je bijvoorbeeld twintig kills gemaakt, dan is het level afgelopen en ga je verder met de volgende 'mi ie'. Gevarieerd is het gelukkig wel, maar bijzonder is het allerminst. De singleplayer ga je dus ook niet lang spelen en daar moet je het spel dan ook absoluut niet voor kopen. Helemaal niet als je er achterkomt dat de meegeleverde bots in het spel gigantisch dom kunnen zijn. Vooral met bepaalde voertuigen weten ze echt geen raad. Verdedigen wil daarentegen nog wel, maar aanvallen is soms weer een ramp, waardoor je uiteindelijk alles alsnog zelf mag doen. Wel tof is de mogelijkheid om deze campagne met zijn vieren te doorlopen, maar voor de rest kun je dit niet meer noemen dan een voorproefje voor het échte werk.
Maar dat het echte werk nog steeds leuk is, moet gezegd worden. Er zijnniet veel spellen die tijdens het spelen van een simpel potjeDeathmatch nog onderhoudend zijn, maar Unreal Tournament is er mooi weleentje van. Dat komt met name door de prima ontworpen levels, die extracharme krijgen dankzij de uitstekende Unreal Engine 3.0. Mi chien eentikkeltje zwaar voor de wat oudere pc's (kijk niet gek op als je op hetallerallerlaagst moet gaan spelen in een wazige brei van kleuren), maariedereen die gezegend is met een iets sterker bakkie is verzekerd vaneen snel schietspel met de mooiste graphics tot nu toe. Verwacht meteen naam als Unreal geen grijstinten en realistische omgevingen: hieris alles gekleurd tot en met. Niet dat je daar vaak oog voor hebt, wantin een potje Deathmatch waar het ieder voor zichzelf is, is er helemaalgeen tijd om uitgebreid het level te gaan bekijken.
Nee, dan heb je in de Warfare-modus daar meer kans van slagen op. Voorwie nu vraagtekens krijgt bij de naam Warfare: denk aan de modus uitUnreal Tournament 2004, gecombineerd met het oude A ault uit UT99. Inenorme uitgestrekte levels is het de bedoeling dat je andermans PowerCore uitschakelt. Een frontale aanval is geen optie, want eerst moetende aanliggende Power Nodes in je bezit zijn voordat je maar een beetjeschade kunt doen aan de vijandelijke Core. Die Nodes liggen vaak ergver uit elkaar, reden genoeg om eventjes een voertuig te pakken.Spelers uit Unreal Tournament 2004 zullen ze waarschijnlijk wel weerkennen, al zitten er ook een hoop nieuwe bij die je als Necris tegenzal komen.
Een erg leuke toevoeging in deze modus is ook het Hoverboard.Met deze speeltjes (waar Marty McFly jaloers op zou zijn) is het erggemakkelijk om de levels snel te doorkruisen. Je zweeft als het waredoor de omgeving heen en kunt op plekken komen waar je met normalevoertuigen niet zo snel komt. Kwetsbaar ben je er wel op: word jegeraakt, dan vlieg je er af, iets wat en enorm veel pijn doet en je opde grond zal smijten. Het duurt dan ook even voordat je weer opstaat.Toch wegen de nadelen niet op tegen de voordelen, want zeker met eenvlag in je hand tijdens een Capture the Flag-spelletje is zo'nHoverboard een uitkomst.
Toch kun je van enorm veel vernieuwingen niet spreken. Ja, het ziet eronwijs mooi uit. Ja, die nieuwe Warfare-modus en dat Hoverboard zijngaaf. En ja, er zitten een hoop nieuwe levels in. Toch heb je niet het gevoel dat je met een compleet nieuw spel te makenhebt. Unreal Tournament III is honderd procent een opvolger van eenspel dat je mi chien vroeger wel kapot hebt gespeeld. Ben je echtergroot fan van Unreal Tournament '99, dan ga je dit ook fantastischvinden.
Nooit zo blij geworden van al dat snelle geschiet, dan ga jeUnreal Tournament nu niet ineens leuk vinden. Degenen die hier wel vanhouden, moeten Unreal Tournament III zeker weten proberen. De serversmogen dan nog wel niet zo vol zitten als aanvankelijk gedacht (er warenopvallend veel servers met 0 spelers erin, een teken dat er gewoontéveel toffe games zijn op het moment?), maar laat dat geen reden zijnom het spel niet op te pikken uit je lokale spellenboer. UnrealTournament III voelt oldskool aan, maar dat is op zijn tijd écht geenprobleem!