Universe at War: Earth Assault (PC) | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Universe at War is detweede strategiegame van de Amerikaanse ontwikkelaar Petroglyph. Deze in LasVegas gevestigde studio is alles behalve onbekend met het strategiegenre, zohebben ze eerder het tegenvallende Star Wars: Empire at War ontwikkeld. Bovendienbestaat een groot gedeelte van het team uit voormalig Westwood-medewerkers, waarze werkten aan de Command & Conquer-reeks. Maar leidt jarenlange ervaringook tot een goede game? Universe at War toont weinig sympathie voor de mensheid. Onsvolkje staat namelijk onderaan de voedselketen. We zijn slechts hetvastgeplakte stukje kauwgom onder de schoen (poot in dit geval) van onze vijand.Aan het begin van Universe of War is het lot van ons volkje al bezegeld, allesen iedereen op aarde is uitgeroeid op enkele soldaten in Washington DC na. Degrote boosdoener is de Hierarchy. Dit buitenaardse ras reist al millennia vanplaneet tot planeet om die vervolgens verwoest en brandend achter te laten. Daartegenover staan de Novus, mensachtige robots (of robotachtige mensen, ik ziegeen verschil) die proberen de aarde te beschermen van totale verwoesting. Uiteindelijkkomen ook de eeuwenoude Masari zich met de strijd bemoeien. Het gevecht om hetwelzijn van onze planeet is officieel aangebroken.

Aangezien de mensheid al vrij snel van het slagveld wordt geveegd,is het niet mogelijk om met de mensheid aan het gevecht om onze planeet deel tenemen, op een proloogmi ie na. Wat overblijft zijn de drie hierbovenbeschreven ra en: de Hierarchy, Novus en Masari. Deze drie ra en zijncompleet verschillend en hiermee onderscheidt Universe at War zich vrijwelmeteen van zijn concurrentie. Universe at War is de eerste strategiegame waarinde facties onderling dusdanig verschillen dat het daadwerkelijk de gehelemanier van spelen beïnvloedt. Het voelt erg verfri end aan. Het eerste ras, deNovus, kan zich verplaatsen via met elkaar verbonden paaltjes. Wanneer twee ofmeer van deze 'paaltjes' met elkaar in verbinding staan ontstaat er eentransportlijn waarover de eenheden zich razendsnel kunnen verplaatsen. De Hierarchyis precies het tegenovergestelde van de Novus en heeft geen basis zoals we diekennen uit 'normale strategiegames'. Een log vierpotig laserschietend gevaartedat alles wat zijn pad kruist fijnstampt vervult namelijk de rol van (mobiele)basis. Vanuit dit grote stuk blik maak je je manschappen aan en dirigeer je zeover het slagveld.

De Masari ten slotte is een oud ras dat duidelijk geïnspireerdis op de hoogtijdagen van Egypte. De Masari heeft een 'light'- en 'dark'-mode,wat gepaard gaat met leuke visuele effectjes. In de 'dark'-mode zijn je troepen sneller en krijgen ze extra inca eringsvermogen,daarentegen kunnen je luchteenheden niet langer vliegen en zijn dus gedoemdlopend verder te gaan. Echter van drastische verschillen tu en deze twee modiis nauwelijks sprake. Van alle verzonnen ra en vind ik de Masari desondanks hetmeest geslaagd, aangezien zij visueel het intere ants zijn en wat traditionelerspelen. Maar dat is ook deels persoonlijke smaak natuurlijk.  Al bij al heeft Petroglyph de troepen uitstekendgebalanceerd. Nergens kreeg ik het gevoel dat een factie superieur was en zevullen elkaar uistekend aan. De gameplay voelt heerlijk oldskool aan. Het doet erg denken aan Command & Conquer: Red Alert,wat natuurlijk niet geheel toevallig is. Over de AI ben ik wat minder te spreken.Wanneer je bijvoorbeeld even niet op je troepen let hebben ze de neiging uitzichzelf weg te lopen. Dit kan irritant zijn en geeft je het gevoel weinigcontrole te hebben over je eigen manschappen. Ook hadden mijn eenheden af entoe problemen met het opvolgen van simpele commando's, zoals het lopen naar eenbepaald punt of het aanvallen van een doelwit.

Op visueel gebied staat Universe at War: Earth A ault zekerzijn mannetje. Het ziet er kleurrijk uit en de ra en zijn zowel grafisch alsinhoudelijk compleet verschillend. Daarbij eist het spel niet ontzettend veelvermogen van je PC, waardoor ook mensen met een mindere bedeelde PC zich kunnenmengen in dit universum van oorlog. De ra en hebben ieder hun speciale heldenen ma a-aanvallen, die zorgen voor extra visueel spektakel. Zo kan de Masarieen grote straal vuur uit de lucht laten donderen, wat een smeulend spoor vanverdoemenis achter laat. Vooral de grote alienwalker van de Hierarchy maakt indruk. Dit gevaarte verwoest alles wat onderzijn mechanische poten terecht komt en laat menig gebouw als een kaartenhuis inelkaar storten. Erg tof gedaan. Qua audio stelt de game daarentegen weinig voor.Wat je vooral hoort zijn zoemende lasers en piepende robots.

Nu is het zo dat een strategiegame het niet hoeft te hebben van zijn singleplayercampagne,deze is immers ondergeschikt aan de multiplayer- of skirmishmode. Toch vind ikdat Universe at War tekortschiet op dat gebied. De campagne wordt eentonig en  is weinig origineel. Ook vecht je veelal indezelfde omgevingen. Petroglyph heeft veel tijd gespendeerd aan het balancerenvan de ra en, en dat is prima, maar daardoor hebben ze wel de mi iestructuur overhet hoofd hebben gezien. Je begint elke mi ie met een blik op de wereldkaart,vervolgens word je ingelicht over je volgende mi ie. De campagne doet wat hetmoet doen, maar het borduurt voortdurend door op hetzelfde kunstje. Zoek dit op,blaas dat op, bevrijd dit van de aliens, enzovoort. Ook biedt de singleplayercampagnete weinig vrijheid. Universe at War neemt je bij het handje en loodst je zo delevels door. Zo kun je niet optimaal gebruik maken van de mogelijke strategieën.Ik voorspel dan ook dat de meeste mensen de campagne al vrij snel zullen latenvoor wat het is, om vervolgens verder te spelen in de skirmish- of onlinemode. Daarkomt Universe at War namelijk vele malen beter tot zijn recht.  Universe at War maakt deel uit van het 'Games forWindows'-programma, wat ook betekent dat je kunt kiezen voor een betaaldGold-abonnement. Helaas is het bijna een verplichting deze aan te schaffen.Bepaalde modi zoals Conquer the World zijn namelijk niet speelbaar met slechts eengratis Silver-abonnement. Daarbij zijn ook de multiplayer-achievements alleente behalen door mensen met een Gold-lidmaatschap. Deze vorm van machtsmisbruikgaat mij veel te ver. Sinds wanneer moeten we ineens betalen voor een servicedie voorheen gratis was?  Het is toch vooral deze onlinemodus waarin de gameuitblinkt. Je merkt vrijwel meteen dat de ra en goed zijn uitgebalanceerd. Daarnaastis het mogelijk bepaalde medailles in te zetten alvorens je begint, dezegeven je bepaalde krachten zoals een beter schild of goedkopere productiekosten.Dit maakt elke match onvoorspelbaar want er zijn talloze strategieën toepasbaar.Helaas kunnen de medailles enkel worden gebruikt door mensen met Windows Gold,die daardoor dus een flink strategisch voordeel hebben. Op het tijdstip vanschrijven was er geen enkele speler online, vandaar dat ik collega Fransuitnodigde voor een potje online aliena kicking. Wat later was de strijd bijna gestreden. Mijn artillerie stond opscherp en mijn manschappen rukten naar voren tot ik plotseling een 'SynchronizationError' kreeg. Damn you, Petroglyph. Metdit soort problemen horen gamers anno 2008 niet meer geconfronteerd te worden. Ofdit in elk potje voorkomt is voor mij echter giswerk; als er niemand online is,is dat lastig te controleren.. Het zou in ieder geval jammer zijn, want desnelle en gevarieerde gameplay leent zich ontzettend goed voor veldslagen via WindowsLive


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou