Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Het is haast nietvoor te stellen dat hier op aarde, daar waar nu steden zijn verrezen en wegenzijn aangelegd, dinosauriërs hebben rondgebanjerd.  Veel mensen verlangen er dan ook naar om degigantische reptielen eens in het echt te zien, zij het van een veiligeafstand. Maar zo lang ons het nog niet lukt een dino uit te broeden met behulpvan de resten die we gevonden hebben, zullen we het met de fictieve exemplarenmoeten doen.  En er is toch niets leukersdan zulke fictieve exemplaren zelf te mogen bevechten als bad-a Indiaan voorzien van pijl en boog, een vlijmscherp mes eneen flink wapenarsenaal? “I am Turok!”Dino's afknallen is leuk, maar je moet wel een reden hebbenom het te doen. Turok kent daarom een flinterdun verhaaltje over een slechterik genaamd Roland Kane die zich op een planeetvol met dino's schuilhoudt. Deze slechterik is hoofd van de huurlingenbendeWolfpack, waarvoor Joseph Turok, de hoofdpersoon, in het verleden voor gewerktheeft. Dit levert spanningen op met zijn teamgenoot Slade,wiens broer is overleden door een actie van Wolfpack en Turok als een mededaderziet. Joseph Turok wordt er samen met een legertje gespierde kerels, die loutergrootspraak uit kunnen kramen, op uitgestuurd om die slechterik in te rekenen.Maar de mi ie loopt uit op een fiasco. Al bij aankomst wordt hun ruimteschipneergeknald en zijn de gespierde kereltjes over de planeet verspreid. Voordatze de slechterik in kunnen rekenen zullen ze dus eerst elkaar maar eens terugmoeten vinden en uiteindelijk zal er ook nog een plan bedacht moeten wordenover hoe ze weer van de planeet af moeten komen. Turok is een rechttoe-rechtaan first-person shooter zonderal te veel fratsen. Het spel is strikt rechtlijnig en ondanks dat het zich vooreen groot deel in de jungle afspeelt, hoef je ook op het rechte pad zelf nietal te veel bewegingsvrijheid te verwachten. Je krijgt onderweg te maken mettwee type vijanden, de reeds genoemde dino's en de leden van Wolfpack, deorganisatie waarvan je de leider in hoopt te rekenen. Alle leden van Wolfpackhebben overigens een helm op, waardoor ze er geheel identiek uit zien. Dino'szijn er wel in verschillende soorten en maten, van kleine en grotereplantenetertjes tot Raptors en zelfs een enkele Tyrannosaurus-Rex. De wapens

Je kunt in Turok vier wapens tegelijk bij je dragen. Je pijlen boog en je mes heb je vrijwel altijd op zak, de andere twee wapens kun jeomruilen met wapens die op de grond liggen. Dit zijn stuk voor stukvuurwapens, van machinegeweren en shotguns tot raketwerpers en een krachtigeminigun. Ook kun je altijd een drietal granaten meenemen. Leuk is dat de meestewapens een secundaire vuurmode hebben, die behoorlijk verschilt van de normalevuurmode van het wapen. Zo kan een high-tech machinegeweer ook een soortgranaat afschieten die niet zozeer je tegenstanders verwondt, maar ze wel eenheel eind de lucht in slingert. Ideaal voor tegenstanders die zich achter eenmuurtje schuilhouden. Ook leuk is dat je je minigun op de grond kuntneerzetten, waarna hij als volautomatisch afweergeschut fungeert. De secundaire vuurmode van je shotgun schiet flares af. Dezezijn niet bedoeld om donkere plekken mee op te lichten, maar om tegenstandersmee te markeren. De flares trekken namelijk dino's aan. Tegenstanders met eenflare op hun buik, zijn daarom een gewilde prooi voor een toevalliglangslopende Raptor. Doordat je je eigen vijanden tegen elkaar opzet, ben je zolang ze in gevecht zijn van twee potentiële tegenstanders verlost. Een ideaalhulpmiddel dus die de nodige tactiek toevoegt aan het spel, ware het niet dathet spel zelf het gebruik van deze flares niet echt aanmoedigt. Zo kom je nietheel vaak in de situatie dat je ongezien flares op de Wolfpack-leden kuntschieten en er tegelijk geen dino's in de beurt zijn. Je kunt weliswaar ookflares op dino's schieten, zodat ze soortgenoten aanvallen, maar die ga jeliever met een mes te lijf. Ook heb je meestal geen shotgun op zak, het enigewapen dat de flares kan afvuren. Vooral later in het spel is het wapen namelijkniet bijzonder krachtig in verhouding tot het overige wapentuig. Jammer, wanthet samenspel tu en de verschillende vijanden had in potentie erg leukegameplay opgeleverd. Je pijl en boog wordt gepresenteerd als een zeer belangrijkwapen voor Turok, maar in de praktijk valt zijn effectiviteit tegen. Wanneer jenog niet gezien bent werkt de pijl en boog wel om langzaam bewegende vijandenmeer neer te schieten, maar wanneer ze van hot naar her rennen lukt het niet omze nauwkeurig in het vizier te krijgen. Ook zijn de projectielen dan vaak telangzaam. Wel handig zijn de TEK-pijlen, die enorme explosies veroorzaken en inéén keer een Raptor verandert in hompen vlees. Het mikken in Turok voeltoverigens sowieso niet zo natuurlijk aan als in andere shooters. Meer dannormaal had ik er moeite mee tegenstanders goed in het vizier te krijgen. Hetmikken voelt wat losjes en inaccuraat aan. In games als Resistance en Halowerkt het bijvoorbeeld een stuk intuïtiever.

Ook een zeer belangrijk wapen is je mes. Je kunt hier nietecht mee inhakken op tegenstanders. Wanneer je dicht bij een tegenstander bentverschijnt onder in beeld een icoon waarmee je een animatie kunt starten waarinte zien is hoe Turok op sierlijke wijze je tegenstander om zeep helpt. Vooralbij de dino's levert dit spectaculaire plaatjes op. Omdat de reptielen nietgezegend zijn met een stel vuurwapens, blijkt het mes al snel het beste middelom de wat kleinere dino's mee om zeep te helpen. Je wacht tot ze op je af komenrennen, drukt de trigger in en je ziet opnieuw hoe Turok zijn tegenstanderneersabelt. En dat gaat zo door tot de vloer werkelijk bezaaid ligt met dino's.Met een mes werkt je eenvoudig twintig dino's tegen de vlakte, terwijl je opéén dino een heel wapenarsenaal leeg moet schieten. Wanneer je te laat je mestrekt en een dino weet je te pakken, dan krijg je een korte sequentie waarin jedoor button bashen alsnog aan je dinokunt ontkomen. Dit is even leuk, maar wordt op den duur vooral irritant en omgoed op de triggers te kunnen bashen,moet je eerst je controller anders vastpakken of je krijgt geheid kramp in jewijsvingers.  Turok verzandt al snel in een repetitief schietfestijn datbij momenten ronduit frustrerend wordt, maar nooit echt verfri end of leuk. Desituaties waarin je belandt zijn keer op keer hetzelfde en ook de omgevingenworden nauwelijks gevarieerd. Je vecht in de jungle, in grotten en in saaiebetonnen complexen, maar dat is ook letterlijk alles wat je in Turok tegen zultkomen. Daar komt bij dat elk stukje grot, elk stukje jungle en elk stukje betonenorm op elkaar lijkt, want van recyclen zijn de makers van Turok niet vies. Helestukken lijken twee druppels water op elkaar en door ook nog eens bijzonderveel gelijksoortige tegenstanders op je los te laten, weet men er eenbehoorlijk langdradige en eentonige aangelegenheid van te maken. De frustratie komt voort uit de sporadisch geplaatstecheckpoints, waardoor je soms behoorlijke stukken opnieuw moet spelen, en hethealthsysteem. Turok werkt met eenzelfde systeem als bijvoorbeeld Call of Duty4 en Blacksite, waarbij je gezondheid automatisch hergenereert en het schermtroebel wordt wanneer je dood nadert. Alleen is de gameplay van Turok hier nietaltijd voor geschikt. Je hoeft namelijk maar twee keer kort achtereen geraaktte worden om een heel stuk opnieuw te moeten doen, ongeacht dat je het stukervoor nu heel goed speelde. Tegenstanders hebben daarbij een overdreven scherpoog en kunnen je van meters ver raken wanneer alleen je elleboog voorbij een muurtje steekt. Ook bij eindbazen kan het healthsysteemfrustrerend werken. Zo kom je een gigantische slang tegen die stalactieten naarje gooit. Als je er twee weet te koppen, kun je weer helemaal opnieuw beginnen,ondanks dat je al drie vierde van zijn onzichtbare 'healthbalk' af hebt wetente snoepen. En dat koppen gebeurt vaak niet met opzet. Je loopt bijvoorbeeldtegen een van de onzichtbare muren in de omgeving, de wegduikbeweging wordtniet goed herkend of het is onduidelijk wanneer je moet springen. Wanneer jedood in een game niet jou schuld is, maar die van een slecht ontworpen game,dan werkt dat je frustratie enorm in de hand. Soms sympathiek

Toch zijn er momenten dat Turok eventjes best sympathiekweet te zijn. Zo is de transitie tu en de tu enfilmpjes en de gameplay ergleuk gedaan. Net als in Doom 3 zoomt de camera namelijk weer terug door hetachterhoofd van Turok zodat er een mooie, naadloze overgang is tu en hetfilmpje en de actie zelf. Ook leuk is dat je door granaten niet alleen veelgezondheid verliest, maar ook een heel stuk door de lucht vliegt en ergensanders weer neerkomt. Het ziet er niet alleen spectaculair uit, je raakt ookbehoorlijk gedesoriënteerd. Dit laatste kan wel vervelend zijn, want wanneer jedoor je desoriëntatie niet snel genoeg een schuilplek vindt en je wordtbeschoten voordat je van de granaatinslag bent hersteld, dan kun je weer dertigseconden naar een sober laadscherm kijken. Wat ook leuk gedaan is, is dat jeweg kunt duiken voor tegenstanders, een actie die we niet zo vaak tegen komenin first-person shooters. Helaas werkt ook dit wat desoriënterend en is hetuitvoeren ervan niet altijd even makkelijk. En dan moet nog gezegd worden dat Turok bij vlagen ergsfeervol kan zijn. Tu en de nauwe junglepaden en saaie grotten door, betreedje soms een wat opener omgeving waar vegetarische dino's rondgrazen enWolfpack-leden patrouilleren. De muziek, hoewel wat eentonig, weet zeker bij tedragen aan de beklemmende sfeer. Toch zijn er ook te veel punten waarop desfeer behoorlijk in zakt, bijvoorbeeld wanneer je eenvoudig tientallen dino'saan je mes rijgt. De dreiging die van deze wezens uit gaat, wordt zo een stukminder. En dit terwijl de beesten er vaak best imposant uitzien en zolang zeniet in de buurt van obstakels komen, best natuurlijk bewegen. Jammer istrouwens dat men tegen het einde naast de dino's ook met gigantische insectenop de proppen komt. Je weet wel, bugs die uit een gat in de grond kruipen engroene substantie uitscheiden. Die beesten die in praktisch elke alienshooterweer opduiken. Zoals zo vaak bij dit soort shooters kan ook eenmultiplayeronderdeel niet ontbreken. En zoals zo vaak zal ook bij Turok ditonderdeel geen potten gaan breken. Een leuke vondst is dat willekeurige dino'sook in de multiplayer het speelveld betreden, maar dat kan ons niet aan deindruk onttrekken dat de maps vaak slecht ontworpen zijn en de wapens duidelijkzijn bedoeld voor de singleplayer. Het leukst is dan nog de coöperatieve spelmode,maar daarin mag je helaas niet de singleplayercampagne dunnetjes over doen. Totje beschikking staan drie speciaal ontworpen maps die je met een aantal teamgenoten van vijanden,zowel menselijk als prehistorisch, mag ontdoen. Een flinke klus, want er staatje flink wat tegenstand te wachten. Toch is de mode te summier om Turok nu meteenals 'coöp- shooter'  te bestempelen, maar het is zeker een leuk extraatje.

Turok heeft ons niet weten te overtuigen. Het spel isdaarvoor te doorsnee en te eentonig. De paar leuke ideeën die het aan het lichtbrengt, komen stuk voor stuk niet goed tot hun recht. Dino's opzetten tegen deWolfpack is bijvoorbeeld leuk, maar dan moet je daar wel de mogelijkheid toekrijgen. Wat overblijft is een spel dat van de eerste tot de laatste minuut inherhaling valt, zelden verrast en regelmatig frustreert. De vuurgevechten zijnniet heel bijzonder, al zijn enkele secundaire vuurmodes van je wapens leukbedacht. Maar daarmee red je het niet in een shootermarkt die zijnverzadigingsniveau allang bereikt heeft. Was de wereld wat opener geweest enhad je bijvoorbeeld een T-rex een vijandig kamp in kunnen lokken, dan had mentenminste begrepen wat de potentie van dit spel en van de franchise is. Dehuidige aanpak is zo pretentieloos, dat men een even pretentieloos cijfer kanverwachten.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou