Bij het lezen van de titel zul je misschien denken: Torrente 3? Heb ik de eerste twee delen gemist ofzo? Nee hoor, dat heb je niet. Torrente 3: The Protector is namelijk gebaseerd op een Spaanse pulpfilm en hoewel van het eerste deel in de filmtrilogie ook een game is verschenen, is die nooit in Nederland op de markt gekomen. Torrente 3: The Protector is dus feitelijk de eerste Torrente-game die we hier mogen verwelkomen. Of ja, verwelkomen, Torrente 3 krijgt van ons een net zo'n warm welkom als de gemiddelde asielzoeker van IJzeren Rita. “Ga alsjeblieft terug naar je eigen land en blijf vooral daar!”. Torrente 3: The Protector belooft ons een GTA-achtige game met een vrij toegankelijk Madrid waarin je naar hartelust rond kunt scheuren en schieten, terwijl je geniet van alle beroemde gebouwen die in het spel zijn opgenomen. Van deze stad hoef je alvast niet al te veel te verwachten. Elke straat ziet er hetzelfde uit. Het is een wegennet omgeven door ondoordringbare muren van aan elkaar gegroeide gebouwen die zijn voorzien van textures in een wel heel lage resolutie. De hoekige voertruigen in de straten rijden allemaal dezelfde patroontjes en draaien op volle snelheid de hoek om, geheel tegen de wetten van de fysica in. Maar blééf het maar bij louter lelijke graphics. Torrente 3 is vooral een wanstaltig spel met platvloerse humor waarnaast het roze moppenkonijn Ab Normaal ineens een intellectuele, subtiele grappenmaker lijkt. Om een voorbeeld te geven van de humor: het hoofdpersonage, een dikke, kale en oversekste Spaanse detective, moet gedurende het spel te pas en te onpas naar de wc. Om te poepen, te plassen en te masturberen. En hier zijn zowaar minigames van gemaakt. Het begint al in de eerste missie, waarin het vliegtuig waar je in zit gekaapt wordt. Terwijl je de terroristen met bestek te lijf gaat, moet je ineens naar de wc. Je wordt geboden snel naar het toilet te gaan. In het eerste toilet dat je bezoekt ligt een stelletje te wippen (onder het motto: we gaan toch dood dus we neuken er ons op los), dus moet je nog even ophouden. Lukt het je niet tijdig de tweede wc te bereiken, dan zal Torrente in zijn broek poepen. Hij loopt dan heel traag en is een shitting duck voor de terroristen. Tijdig poepen is dus de boodschap. Nog meer smakeloze humor aan het einde van de missie. Het vliegtuig stort neer en je moet een parachute zien te bemachtigen. Een oud mannetje loopt langzaam met de parachute op zijn rug naar het deurtje om eruit te springen. Jij moet hem dood meppen en zijn parachute pakken, voordat hij eruit springt. De normen en waarden zijn heel ver te zoeken, maar dat is niet zozeer het probleem: het is niet eens grappig.

Sommige binnenlocaties kunnen er visueel nog mee door. Argh.. ik zei... iets..... positiefs.....

Maar alleen smakeloze humor en belachelijke lelijke graphics breken een spel natuurlijk nog niet. Gelukkig hebben de makers ook de gameplay vakkundig verkracht. De besturing is bijzonder stug en de hand-tot-hand gevechten zijn een marteling voor de speler en zijn controller. Het locken op tegenstanders werkt zeer onnauwkeurig en pas wanneer ze zo dicht bij zijn, dat ze jouw eerder te grazen hebben dan jij hun. Het vervelendste aan de gameplay is echter de spelopbouw. Je moet voor elk wissewasje de ganse saaie stad doorkruisen en geloof me, na één keer heen en weer gereden te zijn heb je dat wel gezien. Zo is er een missie waarbij je moet gewichtheffen. Kom je aan de andere kant van de stad bij een stadion, blijkt dat je een speciale sportoutfit moet hebben. En die kun je alleen aanschaffen en aantrekken in je eigen huis. Dus moet je daar weer langs rijden. Dit is overigens ook de enige plek waar je kunt saven. Na elke missie moet je dus weer langs huis, want checkpoints zijn er verder niet. Een ander vervelende eigenschap van het spel, is dat je tijdens een missie (die soms zomaar uit de lucht komen vallen) ineens niet meer de kaart en het statusscherm op kunt roepen. Je kunt alleen nog gebruik maken van een klein minikaartje in de hoek van het scherm. Nog leuker is dat juist op het statusscherm de nodige informatie over de missie te lezen is; wil je deze later nog even nalezen, dan kan dit niet. Sowieso moet je in Torrente 3 behoorlijk veel zelf uitzoeken, want de tutorials verzuimen het om net die paar essentiële dingen uit te leggen en de summiere handleiding biedt ook geen soelaas. Gebruikersvriendelijkheid is één van de dingen die geen rol speelde in de ontwikkeling van Torrente 3: The Protector. Torrente 3 is een spel dat duidelijk is bedoeld voor de Spaanse markt en mensen die bekend zijn met de film. De radiostations zijn bijvoorbeeld nog geheel in het Spaans, de tekst en stemmen zijn in het Engels. De flauwe tussenfilmpjes met echte acteurs worden slecht nagesynchroniseerd en de stemmen zijn ook nog eens erg irritant. Veel verwijzingen naar de Spaanse cultuur houden buiten Spanje ook helemaal geen stand, zoals de rivaliteit tussen Real- en Atletico Madrid die een grote rol speelt in de humor van het spel. Torrente 3 is ontworpen om te profiteren van de naamsbekendheid van de film, want zelf heeft het niets te bieden. Het is zo flauw en platvloers, zo lelijk en achterhaald, zo saai en frustrerend, dat ze zich de moeite hadden kunnen besparen om dit spel zo bijzonder slecht in het Engels te lokaliseren.