Ook op de Xbox 360 is dungeon crawler Torchlight, die eind 2009 reeds op de PC verscheen, een prima game. De simpele actie-RPG, waarin je als zwaardvechtende krijger, magiër of boogschutter samen met een huisdier de diepe mijnschachten van het stadje Torchlight induikt, geldt nog steeds als een van de leukste games in het genre. Aangezien Diablo 3 nog oneindig ver weg lijkt en de consoles sowieso weinig aandacht krijgen van het dungeon crawler-genre, is de game een welkome toevoeging aan Xbox Live Arcade. Wie echter de ondergrondse wereld van Torchlight al eens op de PC heeft bezocht, kan net zo goed wachten op het in juli te verschijnen tweede deel.
Minder en meer is beter
In e entie is er niet veel veranderd aan de game uit 2009. Nog steeds kun je uit een van de drie kla en kiezen, een huisdier meenemen dat aan je zijde vecht, en willekeurig gegenereerde levels induiken, die niet alleen vol monsters zitten maar ook veelal een compleet andere visuele stijl voeren. Het ene moment vecht je jezelf een weg door donkere mijnschachten, het volgende zit je in een moeraslandschap of een fort omringd door lava. En aangezien vrijwel ieder monster na zijn slachting wel een wapen, pantser of gewoon ordinair geld achterlaat blijft de game je een gevoel van voortgang geven. Zo wil je als speler voortdurend nog een beetje langer spelen, tot er ineens meer dan drie uur verstreken blijken te zijn.
En hoewel het allemaal bekend voelt en lijkt, zorgt de grote aanpa ing van deze port er toch voor dat Torchlight ineens behoorlijk anders speelt, zonder dat het minder aanvoelt. Omdat de Xbox 360 vanzelfsprekend niet beschikt over een toetsenbord en muis, is de besturing flink op de schop genomen. Intere ant genoeg verlies je hierdoor slechts een deel van de controle, in ruil voor meer precisie op andere vlakken. Lopen gaat nu door middel van directe controle met de analoge stick, in plaats van te klikken op de plek waar je personage heen moet lopen. Dat levert veel meer controle op over zijn of haar bewegingen.
Het verdwijnen van de muis betekent ook dat je niet langer vijanden aan kan klikken. In plaats daarvan kiest Torchlight voor een automatisch richtsysteem, wat dan wel inboet op precisie maar dankzij de opzet van de gevechten deze eigenlijk alleen maar intenser maakt. Vier van de knoppen op de controller zijn bovendien vrij gehouden voor het gebruik van zelf in te stellen magische spreuken, zodat ook deze snel uitvoerbaar zijn. De besturing van Torchlight is exact de manier waarop je de game wilt spelen op een Xbox 360.
De kleine dingetjes
Ook visueel is er het een en ander aangepast voor het nieuwe platform. Hoewel Torchlight nog steeds zijn aan World of Warcraft denkende visuele stijl behoudt, is de interface behoorlijk anders, waardoor het scherm gedurende het spelen een stuk rustiger overkomt. De inventory, het skill-systeem en alle andere karaktereigenschappen zijn in een enkel menu geplaatst, zodat je snel overal bij kunt. Wel zijn de letters die bijvoorbeeld de wapens beschrijven ongeveer even groot als in de PC-versie gebleven, wat met name op een kleinere tv of van een afstandje voor problemen kan zorgen.
Op technisch vlak valt het de game enkel aan te rekenen dat het aantal frames per seconde niet altijd even stabiel blijft. Vooral met veel vijanden op in het scherm en spreuken die over en weer vliegen, heeft de game wel eens van beeldvertraging. Hoewel het niet ontzettend vaak voorkomt en niet erg genoeg is om de game onspeelbaar te maken, blijft het toch jammer dat Torchlight, ondanks dat het een vrij lichte PC-titel was, af en toe problemen lijkt te hebben met de hardware van de Xbox 360.
Torchlight 2
Het grootste probleem met Torchlight, en dan hebben we het nog altijd over een klein puntje van kritiek, is dat het zo dicht bij de release van deel twee uitkomt maar toch niets van die verbeteringen heeft overgenomen. Torchlight 2 voegt een aantal nieuwe dingen toe, die we stiekem ook in de XBLA-versie van het eerste deel terug hadden willen zien. De belangrijkste hiervan is de coöperatieve modus, die in de PC-versie al jammerlijk ontbrak. Toen konden we met het gebrek aan samenspel nog leven. Nu, met het vervolg voor de deur, is dat een stuk lastiger. Het had Torchlight gesierd als het de Xbox 360-bezitters vast op deze mooie toevoeging wist te trakteren. Het mocht helaas niet zo zijn. Dat neemt niet weg dat deze port van Torchlight, voor zij die de game op de PC gemist hebben, een absolute aanrader is.