Review

Tony Hawk's Downhill Jam
subtitle
Tony Hawk’s Downhill Jam is een vermakelijke game met een lage instapdrempel. Tegenover de toegankelijke en snelle gameplay, de lekker overdreven speelomgevingen en aardig wat uitdagingen voor de doorzetter, staan echter een aantal minpunten. De Wii-besturing, hoewel onderhouden, voegt niets toe, en de game weet niet lang te boeien door de simplistische uitwerking van het concept. Gamers die graag alle uitdagingen willen aangaan die een game te bieden heeft, kunnen met Downhill Jam hun lol op, maar voor de meerderheid van de mensen zal Tony Hawk’s Downhill Jam te weinig diepgang en variatie bieden.
- Pluspunten
- Lage instapdrempel. Leuke speelomgevingen. Veel te doen voor de doorzetter
- Minpunten
- Zou beter werken met conventionele besturing. Simplistische uitwerking concept. Sterk gevoel van herhaling. Enkele irritante foutjes
intro text
Als je Tony Hawk
zegt, dan denk je al niet eens meer aan de skateboarder zelf. Dan denk je aan
de hele stapel games waaraan zijn naam verbonden is, die bijna altijd wel voor kwaliteit
staan. Daar waar in andere sporttakken rivaliserende gamefranchises elkaar het
vuur aan de schenen leggen, heeft de Tony Hawk serie het monopolie op het
skateboarden.
Op Nintendo’s Wii wil uitgever Activision dit monopolie
uiteraard consolideren. Er is ervoor gekozen om het geslaagde Project 8 niet
direct te porten, maar een unieke Wii game te creëren: Tony Hawk’s Downhill
Jam. Hoewel de game ook uitkomt op de DS en de GBA, is de Wii het enige
thuissysteem waarop Downhill Jam verschijnt. Het stemt hoopvol dat er niet voor
is gekozen om simpelweg een andere Tony Hawk game te porten, maar een uniek
spel voor de Wii te ontwikkelen.
De game is anders van opzet dan de conventionele Tony Hawk
games. Het is namelijk eenrichtingsverkeer in Downhill Jam, en wel naar
beneden. Je leest het goed: in de game zul je puur en alleen naar beneden
skateboarden. Weg met het lekker trucen in de halfpipe dus. Eigenlijk is
Downhill Jam daarmee een snowboardgame, maar dan op een skateboard. Natuurlijk
gaat deze waaghalzerij wel gepaard met het gebruikelijke grinden, grabben en flippen. Door middel van trucjes kun je boost vergaren, waarmee je je
tegenstanders voor kunt blijven. Het is dus zaak om een goede balans te vinden
tussen de trucjes en het zo snel mogelijk naar beneden rollen. Bovendien zijn
er meerdere wegen naar beneden (zoals grinden
via dakgoten of gewoon over de straat rijden), waarbij de ene weg sneller is,
maar de andere meer geschikt is voor trucjes. Vaak zul je races een aantal keer
moeten overdoen om de perfecte weg naar beneden te vinden en zo goud te pakken.
Buiten het racen tegen opponenten, zijn er ook uitdagingen
van andere aard. Zo zul je soms een zo hoog mogelijke score met trucen moeten
behalen, waarbij je, als je door speciale slow-motion punten heen skateboardt,
extra veel trucjes aan elkaar kunt koppelen. Verder kun je je score verdubbelen
als je alle vijf de letters van het woord SKATE verzamelt. Het is dus de
bedoeling om in dit type uitdaging zoveel mogelijk slow-motion punten te vinden
en ook nog eens de letters SKATE te verzamelen. En dat terwijl je in een
rotvaart naar beneden raast. Ook is er de slalom, waarbij de klok aftelt en je
meer tijd vergaart als je door punten heen skateboardt. Hierbij is het zaak de
perfecte route door alle punten te vinden (je krijgt er tijd bij door deze
punten) en met zoveel mogelijk tijd te eindigen. Ook heb je ander soort
uitdagingen, zoals het omver trappen van zoveel mogelijk burgers (foei, Tony!),
het kapot skateboarden van zoveel mogelijk objecten of eliminatie-races.Je start de game op, maakt een personage aan (of kiest uit
één van de irritant overdreven stereotype personages), doet een korte training
en starten maar. De game bestuurt lekker: je houdt de Wii-mote horizontaal, als
een stuurtje, en stuurt zo je personage. Door de Wii-mote te schudden gebruik
je boost en laat je je skateboarder opstaan als hij is gevallen. Als je de
Wii-mote beweegt tijdens het trucen, zal je skateboarder ronddraaien voor een
hogere score. De trucjes zelf doe je met de 1- en 2-knoppen, eventueel in
combinatie met de pijltjestoetsen. Het werkt zoals gezegd goed, en de eerste
paar races zul je met een glimlach op je gezicht naar beneden razen. Na tien
races blijft die glimlach op je gezicht. Na twintig races ook. Maar na dertig
races ga je je achter je oren krabben. Is dit het nou? Ja, dit is het.Downhill Jam doet namelijk erg weinig om je te laten blijven
spelen. De races worden simpelweg irritant omdat je continu met hetzelfde bezig
bent. De tracks zijn qua gameplay precies hetzelfde, hoewel ze er uiteraard
anders uitzien. Als je een ijzersterk concept hebt, dan wil je dit natuurlijk
keer op keer blijven spelen, maar zo daverend is Downhill Jam nu ook weer niet.
Het is bovenal extreem simplistisch. Je kunt zonder enige moeite tientallen
meters grinden, want je moet het wel erg bont maken met balanceren wil je op je
bek gaan. Het trucen is vaak niets meer dan als je in de lucht bent zoveel en
zo snel mogelijk op alle knopjes drukken, afgewisseld met een speciaal trucje
waarbij je de A-knop nodig hebt. Deze actie oogt overigens niet al te mooi, met
graphics die minder goed zijn dan we van GameCube-spellen kennen. Het gevoel
van snelheid is echter wel aanwezig.
Bovendien voegt de Wii-besturing helemaal niets toe.
Natuurlijk, het werkt, maar dat is ook wel een basisvoorwaarde voor een game.
Het zou toch wat zijn als een Wii-game alleen al geprezen wordt als de
besturing überhaupt werkt. Maar als je eens wat dieper nadenkt, kom je tot de
conclusie dat de game een stuk beter zou besturen met een conventionele
controller. Wanneer je bijvoorbeeld precies recht op een schans af wilt
skateboarden, dan moet je je Wii-mote 100% recht houden. In de praktijk werkt
dit simpelweg niet. Een pookje zou het dan beter doen.
Ook de ‘dode hoek’ is soms vervelend. Als je een scherpe
bocht moet maken, omdat je bijvoorbeeld omgekeerd uitkomt, dan moet je de
Wii-mote geheel kantelen, en loop je vaak nog een paar seconden te pielen. Verder
krijg je snel kramp in je handen als je veel aan het trucen bent. De Wii-mote
ligt op deze manier, en met deze gameplay, niet lekker in de hand. Het bewijs
dat de besturing met de bewegingssensor in Downhill Jam inferieur is aan een
conventionele besturing, levert de game ironisch genoeg zelf. Je hebt namelijk
de mogelijkheid om je boost te
gebruiken door de Wii-mote te schudden of door de B-knop in te drukken. In het
begin ben je misschien nog lekker bezig met schudden, maar na een tijdje ga je
toch de B-knop gebruiken. Het is een simpelere beweging, en als je de Wii-mote
schudt heb je ook de kans om je skateboard ongewild te sturen.Buiten het simplistische, herhalende concept en de Wii-besturing
die niets toevoegt, zitten er ook enkele vervelende foutjes in het geheel. Zo
rijden er auto’s in sommige speelomgevingen, en uiteraard flikker je van je
skateboard af als je hier tegenaan knalt. Echter, als je opstaat door je
Wii-mote te schudden, staat de auto er nog steeds met als gevolg dat je wéér
‘valt’. Het kan voorkomen dat je simpelweg niet verder kan racen omdat dit een
oneindig aantal maal achter elkaar gebeurt. Het gebeurt meer dan eens dat je toch
een aantal malen achter elkaar ‘valt’ voordat je verder kunt, met als gevolg
dat de race verloren is. Ook kan het zo zijn dat je plotseling de verkeerde
kant op gaat als je ergens op probeert te grinden.
Deze dingen komen niet vaak voor, maar áls het gebeurt wordt de race grondig
verpest. Zulke fouten zijn niet te tolereren in een eindproduct.Tegenover deze minpunten staan echter veel goede dingen. Zo
zijn de tracks op zich meestal erg vermakelijk. Als je door Rome raast grind je over de tribune van een
amfitheater, truc je over Romeinse pilaren en zoef je door smalle straatjes. In
Edinburgh skateboard je door een kasteel, over taxi’s en door ondergrondse
gewelven. De speelomgevingen zijn lekker overdreven qua invulling, in de
positieve zin des woords.Bovendien is de game, ondanks de lage instapdrempel, ook geschikt
voor de echte die-hards, de mensen die koste wat het kost overal het beste
resultaat willen behalen. Bij een aantal races, en dan vooral slaloms, is goud
op zich al een uitdaging, maar je kunt ook nog eens records breken die nog
verder gaan dan goud. Verder kun je tegen ‘Jewel Ghosts’ spelen. Dit zijn records
van ontwikkelaars van Downhill Jam zelf, die de track in een onwaarschijnlijk
snelle tijd hebben volbracht, en het is aan jou om deze prestaties te
verbeteren. Hiervoor moet je écht goed zijn.
Kwantitatief heeft de game voor de doorzetter veel te
bieden. Hoewel je veel tracks meerdere keren en in verschillende lengte moet
doen, is het aantal races redelijk groot. Gamers die alle skateboards en
kostuums willen ontgrendelen, en overal het beste resultaat willen neerzetten,
kunnen met Downhill Jam hun lol zeker weten op. Buiten de singleplayer is er
bovendien een split-screen multiplayer aanwezig, welke je met maximaal vier
mensen kunt spelen. De multiplayer mogelijkheden bestaan uit de conventionele
speelmodi (race, slalom, trucen, eliminatie), plus de modus ‘Steal the Head’.
Hierbij wint de speler die het hoofd het langst heeft (de andere speler heeft
géén hoofd op de romp) de race. Je krijgt het hoofd door eerste te rijden of
degene met het hoofd onderuit te trappen.
Tony Hawk’s Downhill Jam is als een snack: snel, lekker voor
tussendoor en niet al te ingewikkeld. Maar terwijl je die snack aan het eten
bent, zou je toch liever in een restaurant zitten met een hoogwaardige
menukeuze, en waar je nog uren aan het tafelen bent. De échte snackers willen
de frietzak tot het laatste patatje leegeten, maar de mensen met een fijnere
smaak bezoeken toch liever dat restaurant.
Reacties op: Tony Hawk's Downhill Jam
*FuriOus*
kan je beter raymen, zelda, redsteel, cod3, monkeybal of wat anders kopen.
tony hawk is toxh nix meer aan.
ook ign zegt dat.
ondanks hun betere cijfer.
vind zelf ook een rukgame.
SonnyBlack
Nicklezz
SonnyBlack
anonymous
"De game is anders van opzet dan de conventionele Tony Hawk games. Het is namelijk eenrichtingsverkeer in Downhill Jam, en wel naar beneden. Je leest het goed: in de game zul je puur en alleen naar beneden skateboarden. Weg met het lekker trucen in de halfpipe dus. Eigenlijk is Downhill Jam daarmee een snowboardgame, maar dan op een skateboard."
SonnyBlack
Joennn
pieterjandeboterman
Ik begrijp alleen het verhaal over de besturing niet helemaal. Is de besturing alleen onhandig of ook gewoon niet leuk?
Ik kan me voorstellen dat conventionele besturing makkelijker is. Op een knop drukken is sneller dan de wii-mote bewegen en een stick bewegen is nauwkeuriger dan in de lucht zwaaien. Dit zal met heel veel spellen zo zijn, zelfs met wii-tennis is dat zo. Toch is het leuker om met de wii-mote te tennissen dan een knop in te drukken.
Is het dan niet leuker om met de wii-mote te sturen ipv een stick te bewegen? Dat voegt toch wat aan het spel toe? Of is de besturing zo onhandig dat het niet leuk meer is.
HyperVenom
Joooooop
Ook kan het zo zijn dat je plotseling de verkeerde kant op gaat als je ergens op probeert te grinden. Deze dingen komen niet vaak voor, maar áls het gebeurt wordt de race grondig verpest. Zulke fouten zijn niet te tolereren in een eindproduct
Hier ben ik het wel helemaal mee eens!
Deddiekoel
Bovenstaande is natuurlijk allemaal persoonlijke voorkeur. Wel denk ik ook dat de Wii niet perse "andere" controls hoeft te hebben. Als de oude besturing goed werkt dan hoef je die alleen maar te vertalen imo.
UberTheMan
winDOS
sjonnie18
pieterjandeboterman
Mesijs
Alleen, als je de game met een normale controller voorstelt, dan is dat gewoon simpeler en beter speelbaar. En speelbaarheid is toch wel het belangrijkste.
Ik ben het met je oneens over je tennis-opmerking. Bij tennis voor Wii Sports is het namelijk zo dat je de sport echt zelf beleeft door de exacte bewegingen te maken met je controller. Dat is ook zo bij de andere sporten, zodat je de sport echt 'beleeft'. Bij Downhill Jam maak je de bewegingen zelf niet met je controller, maar is de controller meer een pure vervanging van een pookje.
Hoop dat mijn uitleg voldoende is.
kurtblack
pieterjandeboterman
Roolio
Mesijs