Ghost Recon Breakpoint is in essentie een lootshooter waarin tactiek vooral bijzaak is. Dat gevoel wordt zowel verhaal- als gameplaytechnisch versterkt. Vier jaar na Wildlands reizen protagonist Nomad en zijn team van Ghosts af naar het fictieve eiland Auroa, waar de drones van Skell Technology een Amerikaans vrachtschip tot zinken hebben gebracht. Vlak voordat de Ghosts voet aan land kunnen zetten, worden hun helikopters meteen neergehaald door diezelfde zwerm drones.
Als een gewonde Nomad zoeken we wanhopig naar overlevende teamleden, maar helaas ontdekken we dat veel van onze handlangers gesneuveld, zwaargewond of zojuist uitgeschakeld zijn door de Wolves, een groep huurlingen die geleid wordt door een voormalige Ghost genaamd Cole D. Walker. Het spel maakt onze missie meteen duidelijk: elimineer de Wolves en al zijn kopstukken en herstel de vrede op Auroa. Hoe we dit doen is volledig aan ons. Het probleem is dat we er ogenschijnlijk helemaal alleen voor staan. We hebben geen teammaten meer om te commanderen of ons weer op te lappen, wat helaas afbreuk doet aan het tactische voordeel dat dit met zich meebracht in voorgaande Ghost Recon-games.
Dat we het toch niet helemaal alleen moeten rooien, blijkt uiteindelijk wanneer we Erehwon bereiken, de online hub waar we tientallen andere Nomads tegenkomen. Erehwon is de plek waar we missies aannemen, nieuwe wapens en gear kunnen kopen of met drie wildvreemden of vrienden Auroa kunnen verkennen. De kracht van het spel schuilt vooral in de coöperatieve ervaring, wat het achterwege laten van de AI-teammaten enigszins compenseert. Op momenten waarop we een plan van aanpak bedenken om basissen te ontdoen van vijanden weet Breakpoint precies dat uit te dragen waar de Ghost Recon-serie voor staat: tactiek.
Ubisoft-blauwdruk
De vier klassen – Assault, Sharpshooter, Field Medic en Panther – bieden genoeg opties om missies succesvol te volbrengen. Zo komt de rookgranaat van de Panther erg goed van pas wanneer we gewond op de grond liggen en de Sharpshooter die vijanden in kaart brengt maakt het een stuk makkelijker om ongezien de missie te voltooien. Het gevechtssysteem is een waar genot en biedt een breed aantal opties om vijanden te elimineren. Wapens kunnen tot in de puntjes aangepast worden en het schieten zelf voelt goed aan. Het blijft echter ondergeschikt aan looten en levelen.
In Auroa vind je constant betere wapens en gear, waardoor je huidige wapens en gear snel hun waarde verliezen. Het lootsysteem lijkt één op één overgenomen van The Division 2, waardoor dit een fundamenteel andere Ghost Recon-game is dan we gewend zijn. Vreemd is ook dat alles via onnodige microtransacties te koop staat, terwijl de score van wapens en gear weinig lijkt uit te maken. Het lootsysteem doet daardoor vooral dienst als levelsysteem.
Het levelsysteem dat we kennen uit Assassin’s Creed Origins en Odyssey heeft nu namelijk zijn weg gevonden naar Ghost Recon. Het is dan ook beter om gevechten met vijanden van een hoger level te vermijden. In baasgevechten valt eens te meer op hoe weinig tactiek een rol speelt, maar vooral het level van onze wapens en gear bepaalt of we het er levend vanaf brengen. Het loot- en levelsysteem lijken ook hun weerslag te hebben op de geringe variatie in missiestructuur.
Het spel is overduidelijk met co-op en de multiplayer in het achterhoofd gemaakt en moet wat ons betreft absoluut op die manier beleefd worden
Visueel spektakel
Missies bestaan vaak uit niets meer dan het verzamelen van informatie voor de volgende missie door computers te hacken, informatie te uploaden of te downloaden, belangrijke personen in veiligheid te brengen dan wel uit te schakelen. Het lijkt allemaal in het teken te staan van waar het in Breakpoint echt om draait: zoveel mogelijk looten en levelen. Het is dan ook geen verrassing dat de onvermijdelijke verveling na een uur of tien toeslaat. Zonde, want Auroa is een prachtig vormgegeven wereld waar we uren in willen vertoeven. Pittoreske nederzettingen, stedelijk omgevingen met moderne bouwwerken en idyllische landschappen kenmerken het eiland. De ontwikkelaar heeft duidelijk de tijd genomen om van de spelwereld een visueel spektakel te maken.
Tegelijkertijd wordt ook het gevoel dat we geen elitesoldaat zijn nogmaals onderstreept. De spelwereld doorkruisen gaat namelijk alles behalve vlot. Zo moet Nomad voldoende eten en drinken en ernstige wonden genezen. Dat zijn leuke ideeën, maar in de praktijk levert het vooral irritatie op. De prestaties van ons personage verslechtert zichtbaar wanneer deze minder stamina heeft en als er op ons geschoten wordt is de kans zeer klein dat we dit nog overleven. Daarnaast komt het vaak voor dat we van bergen afrollen, wat ten koste gaat van de gezondheid, terwijl bergen op klimmen extra moeite kost. Het maakt het verkennen van Auroa ontzettend omslachtig en belemmert om te genieten van de spelwereld. De game verplicht je daardoor als het ware om kampen te vinden, waarmee je een fast-travel-optie ontgrendelt.
Tot overmaat van ramp wordt Breakpoint geteisterd door bugs. Neem bijvoorbeeld de besturing van voertuigen. Nog steeds is het zo dat auto’s soms spontaan beginnen te spinnen bij het maken van doodgewone bochten. Personagemodellen die door elkaar heenlopen alsof het geesten zijn, geluid dat wegvalt tijdens gesprekken, screen-tearing, vreemde physics, veel pop-in: het zijn maar enkele voorbeelden van de bugs die het speelplezier ontzettend bederven.
Geestenoorlog
Dan is er nog de Ghost War-modus. In tegenstelling tot de wisselvallige campagne is Ghost War consistent spannend en misschien wel het beste wat Breakpoint te bieden heeft. De modus zet twee teams van vier spelers tegenover elkaar, gedurende drie rondes op een map die steeds kleiner wordt, waarbij het team dat alle tegenstanders als eerst elimineert wint. Neergeschoten teamleden kun je op elk moment genezen waardoor een potje altijd dynamisch blijft. De modus is erg simpel, maar wel effectief in het etaleren van de sterke vuurgevechten die voortvloeien uit tactische samenwerking.
Bovendien heeft de campagne een sterke troef in handen: het uitstekende acteerwerk van Jon Bernthal (bekend van onder andere The Walking Dead en The Punisher). Zijn virtuele evenbeeld, Cole D. Walker, is zonder meer het meest intrigerende personage in het spel en geeft het verhaal een zekere geloofwaardigheid, ondanks dat het allerminst origineel is. Helaas krijgen we in de 25 uur die we in het verhaal hebben gestoken net iets te weinig te zien van de charismatische schurk.
Er zijn zeker momenten waarop Ghost Recon Breakpoint weet te imponeren. Het spel is overduidelijk met co-op en de multiplayer in het achterhoofd gemaakt en moet wat ons betreft absoluut op die manier beleefd worden. Dat neemt niet weg dat de grote hoeveelheid bugs en overbodige microtransacties eigenlijk onacceptabel zijn in een najaarsklapper van dit niveau. Aangezien Ubisoft haar games vaak goed ondersteunt is het te hopen dat veel mankementen binnen afzienbare tijd tot het verleden behoren. En zelfs dan is Breakpoint een schim van wat Ghost Recon ooit was.
Tom Clancy’s Ghost Recon Breakpoint is nu beschikbaar voor PlayStation 4, Xbox One, pc en in november voor Google Stadia. Voor deze review is de game getest op een PlayStation 4 Slim.
Laatste reviews op Gamer.nl:
Reacties op: Tom Clancy’s Ghost Recon Breakpoint heeft een identiteitscrisis
Erik078
Ik heb nog nooit hoeven eten of drinken en merk erg weinig tot niets van de survival elementen.
Het bivak kamp is niet meer dan een knikje naar red dead redemption 2 en is een makkelijke manier om niet te hoeven reizen.
De AI is soms zo laag dat het niet meer voelt als een stealth shooter ook maken de sync drones het wel erg makkelijk.
Ook als AI langs een lijk rijdt kijken ze er wel naar maar ondernemen geen aktie, als bijvoorbeeld uitstappen of op onderzoek uitgaan.
En het feit dat elke basis maar 1 of soms niemand heeft die om hulp of versterking kan bellen oogt in deze futuristische setting wat ongeloofwaardig.
Het mooie daarentegen is als je in de hozende regen en wind prone bij een basis ligt en 1 voor 1 de vijanden uitschakelt.
Als ze dan survival elementen willen toevoegen mag dat wat intensiever wat mij betreft en bouw dan ook een restrictie in op hoeveel guns en gear je mee kan sjouwen.
Nu ren ik de kaart rond met 6 shotguns 5 snipers en 8 assault rifles in mijn tas plus alle rantsoenen en gadgets en drones.
Al met al is het een vermakelijke shooter solo, heb nog niet met 4 spelers gespeeld.
gotcha123
Erik078
Heeft geen invloed op draagcapaciteit. Ik had het tof gevonden als je standaard voor elke missie even in je kamp een (beperkte) uitrusting kan uitkiezen.
chemicalscum
Erik078
chemicalscum
djensen
Aquemini
DarkraverX
Je weet dat dit een mening is van de reviewer, zat mensen die er anders over denken, neem aan dat je ook niet van een dak springt omdat de reviewer dat zo`n goed idee vind
Aquemini
Nu doe je zo goed als steeds het zelfde, missie krijgen, fast-travellen naar de bivak in de buurt, van een afstand alle enemies taggen (krijg je ook direct XP voor) en met sniper iedereen omleggen. En dit dan telkens herhalen…..gaaaaap!
dezwarteziel
DarkraverX
Ik heb er in de single player vele uren van vermaak in zitten, geniet echt van deze game en vraag mij daarom af na het lezen van deze review die ik helemaal niet herken in met wat ik speel of jullie wel de juiste game gereviewed hebben
Erik078
Ik gebruik het ook niet, de rantsoenen soms wel maar ook daar zit niet echt noodzaak aan.
Als je nou echt alles per voertuig of te voet zou moeten afleggen dan kan het wel eens spannend zijn om je kamp te kunnen bereiken.
DarkraverX
Erik078
Ik vermaak me er prima mee, tot nu toe solo.
Ben soms een uur bezig met het overnemen van een basis, outfits matchen bij de omgeving, guns in de juiste kleur. En dan maar sneaken, vallen zetten etc.
Classic move : sneak naar binnen en saboteer de stroom voorziening en plaats dan wat mijnen om de stroom voorziening heen en sneak snel terug naar de veiligheid en aanschouw het met je drone!
DarkraverX
Ik speel het op de normale setting omdat ik nog meer games heb liggen dus uitspelen en dan naar de volgende.
Succes en veel plezier met de game.
gotcha123
Erik078
Main en Side spreekt voor zich, gear bemachtigen doe je door intel te vergaren en dan ga je naar de locatie om gear op te halen, vaak in een base. en de faction missies zijn oa ; destroy target truck/wipe enemy camp or facility/ hack computer/evac prisoner. En de locaties van die faction missies is ook elke zoveel uur anders.
De eentonigheid zit hem misschien meer in dat je solo maar een beperkt aantal tacktieken hebt : Snipen van afstand en dan de laatste enemies afpikken met machinegun. Maar ik stoor me daar niet zo aan.
The soy sauce
chemicalscum