Het sleutelwoord van Titan Souls is ‘beperkingen’. Zo is ook het concept voor de game tot stand gekomen. Tijdens de Ludum Dare gamejam van 2013 werkte het driekoppige team van Acid Nerve in twee dagen tijd aan een vroege versie van Titan Souls onder het thema ‘You Only Get One’.
Roze gloed
De opzet van Titan Souls is eenvoudig door de ‘beperkingen’ die opgelegd zijn van het gamejam-thema. Je speelt een heldhaftige avonturier met één hartje en één pijl, die de strijd aangaat met bazen die ook maar één hartje hebben. Het enige verschil is dat zij jou door hun kolo ale omvang makkelijk kunnen wegvegen, terwijl jij op zoek moet naar hun zwakke plek. Vaak is dit een lichaamsdeel met een roze gloed. Kwestie van goed richten, schieten en op naar de volgende baas. Toch? In theorie wel, maar in de praktijk gunnen je de reuzen geen momentje rust.
Daarom adviseert de game ook om een controller te gebruiken. Tu en het rollen en rennen door heb je fracties van seconden om je pijl af te schieten. Mis je, dan kun je je pijl ophalen of de schietknop ingedrukt houden, zodat de pijl als vanzelf naar je terugkomt. Op deze manier is de pijl ook te gebruiken als boemerang. Deze strategie is zelden noodzakelijk, maar geeft extra dynamiek aan de verder eenvoudige opzet van de game.
Prachtig minimalistisch
Titan Souls bestaat vrijwel uitsluitend uit gevechten met titanen, die stuk voor stuk fantastisch ontworpen zijn. Eén van de iconische bazen voor de game is een reusachtig standbeeld dat zijn zwakke plek probeert te beschermen met enorme, zwevende handen. Met de ene hand verdedigt hij, met de andere probeert hij je tot moes te slaan. Een manier verzinnen om de baas te overwinnen lukt vaak binnen enkele minuten, maar de daadwerkelijke uitvoering daarvan is een hele kunst. Voordat je het weet ben je verpulverd en ontwaak je aan het begin van het gebied waar je je bevond.
Afgezien van de baasgevechten heeft Titan Souls niet veel om het lijf. Ondanks dat de wereld en ruïnes daarin prachtig minimalistisch ontworpen zijn, is er helemaal niets te beleven buiten de strijd tegen de titanen om. Geen verborgen schatkisten of objecten die samen een verhaal over die wereld vertellen. Een gemiste kans, zeker als je je beseft hoeveel tijd je in deze wereld doorbrengt. Telkens als je de strijd tegen een baas verliest, moet je je weg vanaf een checkpoint naar de baas herhalen. Ook al is dit zelden meer dan twintig seconden, door het veelvuldig sterven slokt het al gauw de helft van de speeltijd op.
Risicovrij
Hoewel de individuele componenten die Titan Souls een uitdagende titel maken elk fantastisch uitgewerkt zijn, vormen ze samen niet een spannend geheel. De voornaamste reden hiervoor is simpelweg dat er niets op het spel staat. Als je niet wint, verlies je ook niets, behalve die twintigtal seconden om opnieuw bij een baas te komen. Ook legt de game niet uit waarom je überhaupt de strijd aan blijft gaan met de kolo en. Door deze ‘beperkte’ risicofactor en de afwezigheid van een motivatie beleef je niet dezelfde fragmenten van spanning die aan Titan Souls ten grondslag liggen.
Het is niet alleen geen spannende rit, maar ook niet zo’n lange. Na een slordige twee à drie uur zijn de meeste titanen de revue wel gepa eerd. Als je je strategieën eenmaal onder de knie hebt, valt er weinig lol meer te beleven aan Titan Souls en is de houdbaarheid van de game mi chien wel zijn grootste ‘beperking’.