Titan Quest is de eerste game van Iron Lore, een ontwikkelstudio opgericht door Brian Sullivan, één van de mensen achter de Age of Empires-reeks (en met name de invloed van Age of Mythology is dan ook weer goed terug te vinden in Titan Quest). Het spel speelt zich af in een wereld geïnspireerd op het oude Griekenland en Egypte, en vertelt het verhaal van de terugkeer van de Titanen, de goden die er waren voor de huidige goden. De Titanen waren voor eeuwig opgesloten in een gevangenis, maar wisten te ontsnappen en terroriseren nu de wereld. Het is aan jou om erop uit te trekken met als uiteindelijke doel de Titanen weer gevangen te nemen, en als het even kan, er ook nog eens levend vanaf te komen.
Zoals gewoonlijk bij dit type genre, begin je als een relatief zwakke strijder die langzaam maar gestaag in kracht en level stijgt. Ook Titan Quest is hier geen uitzondering op. Wel anders is het feit dat je bij aanvang geen mogelijkheid hebt om een kla e te kiezen voor je personage. Dit kan ‘pas’ vanaf level 2, waarna je een aantal keuzes voor je kiezen krijgt. Wat voor een personage ga je creëren, dat is de vraag. Een belangrijke keuze overigens, want veranderen kan niet meer als je eenmaal heb gekozen. De kla en zijn in te delen in twee categorieën, te weten magie en fysieke kracht. Magie laat je bezig zijn met de disciplines Earth, Storm, Spirit en Nature. De krachtpatsers onder ons kunnen aan de slag met de Warfare, Defense, Hunting en Rogue skill trees. Flink wat verschillende opties dus, wat de herspeelbaarheid alleen maar ten goede komt.
Al lopend door het sfeervolle Griekenland van toen, valt het al snel op hoe herkenbaar de gameplay (en dan met name de besturing) is. Hoewel Titan Quest niet bepaald met de originaliteitprijs naar huis zal gaan, loopt de game daarentegen als een trein en dat komt onder andere omdat alles zo lekker wegspeelt. Hier doel ik dan in het bijzonder op het vechten, wat zeer gemakkelijk gaat. Een druk op de knop en je personage mept er flink op los. Lekker makkelijk, lekker simpel. Ook de interface doet ontzettend denken aan een mix van Diablo en Sacred met hier en daar een vleugje Dungeon Siege. Hotkeys, talenttrees, de gebruikelijke inventoryschermen, you name it en je vindt het weer terug in Titan Quest. Hebben we hier dan te maken met simpel jatwerk? Mi chien, maar in dit geval is dat totaal niet erg. Je kunt direct met de game aan de slag en dat is alleen maar een pluspunt als je het mij vraagt.
Ja, ik moet zeggen dat er met veel toewijding en liefde aan deze game gewerkt is. De omgevingen zijn mooi weergegeven en bij vlagen adembenemend. De wereld heeft een erg levendig en realistisch uiterlijk door de vele details die er aan toegevoegd zijn. Zo zie je de takken van de bomen op en neer wuiven door de wind, dwarrelen er blaadjes in het rond en beweegt het hoge gras als je er langs loopt. Ook leuk: hoe sterker je personage, des te hardere klappen je uit kunt delen en hoe verder de lichamen van de tegenstanders weg worden gesmeten. Een typisch gevalletje van zinvolle physics dus, al zul je geen liters bloed, lo e ledematen of andere ranzigheid in deze game tegenkomen. Hoe dan ook, het zijn wellicht kleine subtiele details, toch zorgen zij er voor dat de wereld ook echt lééft. Natuurlijk wordt Titan Quest ook geleverd met een pakkende soundtrack en hebben de voice-actors bovendien wederom goed werk verricht. Sfeer te over wat dat betreft.
Toch zijn er hier en daar puntjes die mij enigszins tegenvielen. Een veel voorkomend probleem in RPG-spellen dat men bij Iron Lore wilde aanpakken, zijn de items die de neergesabelde tegenstanders laten vallen. In veel RPG-spellen vallen er alleen wat goudstukken of een enkel wapen uit een dode tegenstander. Denk bijvoorbeeld maar eens aan die ene rat die dat legendarische zwaard liet vallen of die Goblin die met een 4 meter lange bijl aan kwam zetten. Constant kom je ze tegen in zowat elke RPG en iedere keer vraag ik me weer af, hoe krijgen die beesten het in godsnaam voor elkaar? De makers van Titan Quest hadden beloofd hier wat aan te doen en zo gezegd, zo gedaan. Althans… voor een deel.
Toegegeven, het is enigszins verbeterd en je zult ook daadwerkelijk spoedig aan uitrusting komen. Vooral in het begin valt dit goed te merken, wanneer je satyrs en ander kwaad gespuis moet vermoorden die zich kleden in leren bepantsering, welke je vervolgens zelf aan kunt doen. Helaas zal dit verderop in de game minder vaak voorkomen. Er zullen dus volop vijanden rondlopen met enorme zwaarden, schilden enzovoorts in de hand, maar deze vervolgens niet laten vallen wanneer je ze op heldhaftige wijze van het leven berooft. Ook al heeft elk type vijand wel zijn eigen loot (dieren zullen dus niet met goudstukken gaan strooien alsof het pepernoten zijn), het gaat niet op dat wat elk beest visueel in zijn handen heeft of draagt, ook echt op te pakken valt. Beetje teleurstellend dus, want de opzet is er zeker. Het komt alleen niet zo enorm uit de verf als men aanvankelijk deed geloven.
Geen hack & slash RPG kan zonder een multiplayer-mode en het is dan ook geen verra ing dat Titan Quest er ook eentje bijgeleverd krijgt. Je kunt met maximaal vijf anderen het mythologische Griekenland doorkruisen en wel via Internet of gewoon gezellig via het LAN. Het leuke er aan is dat je de singleplayer als een party speelt. Wat dus mogelijk is, is dat je online met twee vrienden een paar quests uitspeelt, het spel opslaat en vervolgens de reis in je eentje in singleplayer te hervatten, precies in de buurt van waar je gestopt bent. Helaas is er ook een keerzijde aan dit verhaal. Waar Blizzard wijselijk gekozen heeft voor een Open- en een Closed-server, zo gaat Iron Lore alleen maar voor de open variant. Dit betekent dat de host van de game fungeert als server, wat dus lag en andere ergerni en op kan leveren als je niet genoeg bandbreedte hebt. Eigen servers waren in dit geval dus beter geweest.
Daarbij moet echter wel gezegd worden dat Titan Quest een ideale game is om met meerderen te spelen. Met een stel vrienden de singleplayer spelen is een uitdaging die namelijk keer op keer blijft boeien. Voor de gamers onder ons die maar geen genoeg krijgen van het hack & slash-genre is Titan Quest dan ook een game die zeker de moeite waard is en ik zou hen willen aanraden om zo snel mogelijk de game in huis te halen. Voor de twijfelaars is het wellicht een goed idee om de demo uit te proberen. Titan Quest is dan wel niet de meest innovatieve game ooit en brengt niet veel nieuws in het genre, het doet wel wat het moet doen en heeft een presentatie om verliefd op te worden. En ach... daar doen we het ook voor, toch?