En hierin ligt gedeeltelijk hetprobleem met Thrillville Voor de mensen die achtbanen willen maken,is er de optie om dit te doen. In minigames zijn allerlei spelletjeste doen die in het teken staan van de verbonden attractie of éénvan de manage aspecten van de game. Het is ook mogelijk om inbeperkte mate het park te zelf managen. Dit alles is echter niet losvan elkaar te doen. Iemand die graag attracties maakt, zal zichbijvoorbeeld door een aantal minigames heen moeten worstelen omnieuwe parken te kunnen unlocken. Dit maakt de game een stukonaantrekkelijker voor een aantal mensen. Daarbij is door de grotehoeveelheid aan te beïnvloeden aspecten van de game hetvoortbewegen in het derde persoons perspectief onhandig te noemen.Het verhoogt de immersie in de game wel degelijk, maar zorgt er ookvoor dat het overzicht makkelijk verloren gaat. Gelukkig zijn er eenaantal tabbladen te openen waarin de meeste opties en plekken van degame toegankelijk worden gemaakt. Er moet echter in een aantalgevallen wel door het park worden gelopen. Door het park lopen heeft vooralsnogtwee doelen. Ten eerste kun je genieten van alles wat om je heengebeurt. En ten tweede wordt er de mogelijkheid geboden om metparkbezoekers te praten. Hoewel het vooruitzicht om met parkbezoekerste praten leuk lijkt, blijkt het in de prakijk tegen te vallen. Ditis vooral te wijten aan het feit dat gesprekken voor een groot deelbestaan uit lo e vragen en antwoorden die met de rest van hetgesprek niets te maken hebben. Als er dus een vraag wordt gesteld enhierop wordt geantwoord, zal het ‘gesprek’ weer een hele anderekant opgaan. Het doel van dit alles? Erachter komen op welke puntenhet park verbeterd kan worden. Uiteindelijk is het een worsteling omdit gedaan te krijgen.
De ‘van alles en nog wat’-aard vande game verhindert overigens niet dat Thrillville best wat leukeelementen heeft. Zo is elk aspect zeer behoorlijk uitgewerkt en kanaan de meeste dingen afzonderlijk best lol worden beleefd. De makershebben voor de gameplay vooral de nadruk gelegd op de verschillendeminigames die Thrillville rijk is. Denk hierbij aan het minigames alsracen, schieten en zelfs vliegen. Ook het bouwen van achtbanen isdiep uitgewerkt. Hoewel de keuze uit achtbaanonderdelen beperktblijft, is het mogelijk om wat intere ante en toffe creaties temaken. En het is natuurlijk altijd leuk om vanuit een first-personperspectief zelf de achtbaan uit te proberen.Audiovidueel zit de game goed inelkaar. Er is duidelijk aandacht besteed aan het detail van het parken de attracties. De personages zien er allemaal simpel uit, maar ditpast bij de stijl die de game uitstraalt. Er is door de makersgekozen voor een GTA-stijl soundtrack. Dit betekent dat er teluisteren is naar bestaande muziek, maar ook naar de lokale DJ diezijn tijd wel vol lult. De omgevingsgeluiden en de soundtrack zorgener gezamenlijk voor dat het drukke sfeertje van het park noggezelliger wordt. Je krijgt nooit de indruk dat het park leeg is.
Zijn we uiteindelijk te spreken overdeze game? In zeker opzicht wel. De meeste aspecten van Thrillvillezijn behoorlijk diep uitgewerkt. Bepaalde aspecten, zoals het kunnenpraten met de bezoekers en een aantal minigames zijn overbodig, maarandere minigames en het kunnen bouwen van achtbanen zijn weer goeduitgewerkt. Het is bovendien mogelijk om je best lang bezig te houdenmet het runnen van de vijf pretparken, ware het niet dat de mix vanverschillende bezigheden je het overzicht kunnen doen verliezen.Iemand die van een aantal van deze bezigheden niet houdt, zal ook nogeens moeite hebben deze te voltooien om bezig te kunnen zijn met deleuke aspecten van de game.