Het is een tijdje geleden dat we in de schoenen van Garrett, de schaduwen van de stad konden betreden. Deadly Shadows is het derde deel in een serie die menig gamer heeft weten te boeien, en ook dit keer zit de sfeer er goed in. Tenminste dat lijkt op eerste gezicht het geval. Na de gebeurteni en in Thief 1 en 2 is Garrett het lichtelijk zat om maar constant achter zombies aan te rennen en besluit hij het allemaal wat rustiger aan te doen. Maar daar kan hij niet lang van genieten.

Garrett komt ook dit maal in aanraking met de Keepers. Dit gezelschap van geheimzinnige mannen, neemt wederom contact op met hem als hij midden in een complot verzeild raakt. Om niet veel van het verhaal te verklappen zal ik het houden bij het feit dat je als speler zelf kunt kiezen waar je voor wilt werken, de Hammerites, de Pagans, beide, of geen van beide. De keuzes die je maakt hebben wel invloed op je status ten opzichte van de groeperingen, maar hebben niet effect op het verloop van het verhaal. Terugkerend element is ook dit keer weer een horde aan Undead, welke in dit geval langzaam wordt geïntroduceerd.

Vooral op het grafische gebied is erg gesleuteld aan Thief sinds haar voorlopers. Met name het gebruik van de Deus Ex 2 engine doet Thief meer eer aan dan de game waar de enigine initieel voor is gemaakt. Waar de claustrofobische sfeer naar mijn mening totaal niet paste in Deus Ex 2, geeft dit juist in Thief: Deadly Shadows een donkere kijk op hoe een dieven leven kan zijn. De shaders en dynamische licht effecten geven Deadly Shadows genoeg donkere schuilplaatsen om in te verbergen en de juiste sfeer die je verwacht van een titel als deze. Hoewel Garrett zelf netjes is gemodelleerd, zijn de overige personages wat aan de magere kant qua details en lijken ze over het algemeen wat veel op elkaar. Dit en het feit dat de physics engine in Deadly Shadows sommige modellen wel in hele rare standen doet neervallen als ze een lel op hun schedeldak krijgen, zijn twee van de minpunten die ik op grafisch en integratie gebied heb kunnen ontdekken.

Voor het eerst is er de mogelijkheid te kiezen in welke wijze je bepaalde delen van het spel speelt. Je kan kiezen uit een 3de persoon camera, waarbij je Garrett op de rug volgt of een 1ste persoon camera waar je door de ogen van de meester dief kijkt. Welke keuze je ook maakt, het zal niets af doen aan de sfeer of aan de kwaliteit van de game. Wel is er een klein minpuntje voor die gamers onder ons die het moeten doen met een wat minder high-end computer, het tekenen van Garretts model vergt wat extra rekenwerk voor je computer, iets dat in sommige situaties met meerdere wachters, kaarslicht en open ruimtes mi chien wel parten kan spelen.

Vanuit de 1ste persoon camera zie je als je omlaag kijkt de benen en armen van Garrett en ben je dus niet zoals in vele FPS games een vliegende bal waar een arm of wapen aan hangt. Ook valt je schaduw op de muur, vloer of plafond als je langs een kaars of lamp loopt. Als je denkt dat je dus door naar 1ste persoon modus te veranderen sommige stukken makkelijker kan laten verlopen, heb je het goed mis. De game is dan weliswaar ontwikkeld vanuit het 3de persoon oogpunt, maar met de implementatie van de 1ste persoon heeft Ion Storm een perfect nieuwe feature neergezet. Het zelfde geldt ook voor het open maken van sloten. Het openen van sloten gaat altijd via de 1ste persoon persoon camera. Twee handen hanteren de lockpics en aan jou de taak de juiste handeling te verrichten om het slot te openen. Niet bijster moeilijk en zo gepiept! Wel even opletten dat niemand je snapt als je een slot zit te etteren.

Stukkie naar links..... Gotcha!