Let op: er zitten geen spoilers in deze recensie, wel worden een aantal nieuwe personages en ontwikkelingen genoemd. We verklappen niet meer dan dat de trailers van de afleveringen doen.
Er is iets aan de hand in Telltale-land: puzzels verdwijnen en de ontwikkelaar minimaliseert de interactie in zijn populairste gamereeksen. We zagen het in het nieuwe seizoen van The Walking Dead en ook The Wolf Among Us moet eraan geloven. De actie is beperkt tot het maken van dialoogkeuzes die de agre iviteit van hoofdpersoon Bigby bepalen. Héél sporadisch verschijnt een cursor op het scherm en op die momenten kijk je rond en verzamel je snippers van het verhaal.
Het is crisistijd in Fabletown en dat merk je vooral in deze aflevering van The Wolf Among Us. Een aantal fabelfiguren zitten in de problemen en het lijkt erop dat een louche geldschieter die schuilgaat onder de naam Crooked Man er iets mee te maken heeft. Bigby komt via een tweetal moorden steeds dichter in de buurt van de illustere man en aan het einde van de vorige aflevering is er dan ook een bloedige confrontatie met een aantal van zijn handlangers.
De focus verschuift
Waar het eerste deel in de serie nog begon met een aantal actiescènes, kijk je in dit deel tien tot twintig minuten aaneen naar het scherm en volg je het verhaal. De keuzes die je maakt zijn vooral een kwestie van etiquette, met de reacties van anderen als gevolg. Sommige personages balen van je agre ieve uitlatingen, terwijl anderen weer aangenaam verrast zijn met een ‘vriendelijke’ tik op de vingers van Fabletowns sheriff. Het grootste spelelement in The Wolf Among Us is nog steeds het gedrag van de boze wolf en met jouw keuzes vorm je het geweten van het beest.
De eerste delen in de serie draaiden om het vinden van verdachten in een tweetal moordzaken. Aan het einde van het vorige deel verschoof de focus echter naar de geheimzinnige Crooked Man, temeer doordat Bigby stevig werd toegetakeld door ongezellige dikkerds Tweedle Dee & Dum én een nieuw personage. In Sheep’s Clothing begint met een scène waarin de wolf bijkomt van de (bijna) dodelijke aanval en wij een belangrijke les leren: alles kan kapot.
In de loop van de aflevering zien we bovendien een aantal veranderingen in het management van Fabletown, want Snow krijgt de politieke leiding over de sprookjesgemeenschap. Hierdoor komt er druk te liggen op haar profe ionele relatie met Bigby, terwijl die (werk)verhouding zich juist zo prettig ontwikkelde. Bigby valt door de veranderingen onder de directe leiding van Snow, wat de twee profe ioneel gezien dichter bij elkaar brengt maar op persoonlijk vlak voor spanning zorgt.
Net als in andere delen vormt de spanning tu en personages een rode draad door het verhaal. Het koppel Beauty & Beast verschijnt bijvoorbeeld even ten tonele, maar fungeert vooral als ophelderpunt en luchtig intermezzo in het verhaal. Het stel heeft in geheel Amerikaanse stijl geldproblemen en een scène waarin Bigby ze aanspreekt op hun dure inrichting is puur bedoeld om het thema ‘lenen kost geld’ op tafel te leggen. Als kijker had je ook zonder die scène de rol van de Crooked Man als meedogenloze woekeraar opgemerkt. De ellenlange scène over protserig interieur en de angst voor de schuldeiser voelt als vulling en valt op doordat het de speelduur onnodig rekt.
Vooral hier valt de sterke afhankelijkheid van beeld en verhaal op. Telltale maakte bewust de keuze om puzzels en interactie te elimineren, wat de focus volledig op het verhaal legt. Zonder sterfscènes – ofwel de noodzaak om delen opnieuw te spelen – en puzzels, is een Telltale-aflevering gewoon korter. Dit is met een duur van één uur de kortste aflevering tot nu toe.
Vertelkracht vs. spelkracht
De sfeer zit er goed in en pas na tientallen minuten herinneren keuzemenu’s je eraan dat je een spel speelt. Je merkt wederom hoe goed The Wolf Among Us cinematografisch is uitgewerkt en hoe verbazingwekkend knap het spel weet te boeien met louter vertelkracht en sfeer. Op de helft van deze aflevering zit Bigby zwaar gehavend in z’n kantoor en vormen zijn gast – een dame van lichte zeden – en de sigarettenrook samen de typische whodunnit-sfeer die de serie zo stijlvol maakt. De mooie neonlichten projecteren nog steeds een fijne jaren tachtig-vibe op het scherm en het acteerwerk is op een paar onintere ante momenten na weer van hoog niveau.
Wel is het nu extra merkbaar dat de puzzels zijn verdwenen. Met name deze aflevering toont hoe The Wolf Among Us en The Walking Dead zijn veranderd in twee jaar tijd en wat de effecten daarvan zijn. Er mist namelijk iets wezenlijks en tastbaars dat vereist is om een onvergetelijke ervaring neer te zetten of om nog te spreken over een game. Met slechts één uur speeltijd valt het gemis van interactie op en komt een nieuw besef naar voren: ook als interactieve vertelling schiet In Sheep’s Clothing tekort.
The Wolf Among Us: Episode 4 - In Sheep’s Clothing is nu beschikbaar voor pc, Mac, Xbox 360, PS3 en iOS.