Jij bent een geest, zij zijn een ongelukkig gezin. Samen zitten jullie een zomer lang met elkaar opgescheept in een prachthuis aan de kust; ieder met een eigen motivatie. Papa om zijn boek af te krijgen, mama om haar ontspoorde huwelijk weer op de rails te krijgen, zoonlief om zoveel mogelijk lol te beleven en jij om in te grijpen in deze op hoogspanning staande driehoeksverhouding.
Dat is min of meer de opzet van The Novelist, een experimenteel project van Kent Hudson. De game speelt zich volledig af in het grote zomerhuis, waar zich gedurende drie maanden en negen hoofdstukken een kort verhaal ontvouwt over writer’s block, egoïsme, relaties, ouderschap, alcoholmisbruik en vooral het najagen van je droom ten koste van anderen. Via geschreven notities leer je al gauw dat de Kaplans het verblijf zien als laatste redmiddel: moeder Linda staat op het punt een scheiding aan te vragen, vader Dan krijgt zijn boek maar niet af en kleine Tommy, nou ja, die hoopt vooral op een toffe zomer.
Stealth
Jouw taak is om in elk hoofdstuk in te grijpen door de personages te helpen keuzes te maken. Dat gaat ongeveer zo: jij – wie of wat je bent blijft onbekend – loopt vrij rond door het huis terwijl de Kaplans hun ding doen (schrijven, spelen, schilderen, tv kijken, enzovoorts). Je zoekt per gezinslid een aantal aanwijzingen in de vorm van notities, brieven en tekeningen, om een idee te krijgen van wat zij precies willen. Je probeert letterlijk zo dicht mogelijk bij Dan, Linda en Tommy te komen om met een druk op de spatiebalk in hun herinneringen te komen, waar je nog meer aanwijzingen vindt. Vervolgens lees je de gedachten van de drie voor een laatste hint, expliciet verwijzend naar een voorwerp dat ergens in huis ligt. Kies één van de voorwerpen om de wens van één persoon in vervulling te laten gaan en het verhaal kan weer verder.
Gameplay-twist hierbij is dat je dit rondsnuffelen in huis zo stiekem mogelijk moet doen (tenzij je in Story Mode speelt). Hoewel wordt gesuggereerd wordt dat jij, de speler, een geest bent, hebben de Kaplans het wel door wanneer er een ongewenste gast voor hun neus door het huis drentelt. The Novelist geeft je gelukkig de mogelijkheid om je te verstoppen in de verschillende lichtbronnen in het huis, plus de mogelijkheid om ongezien van lamp naar lamp te springen. Word je waargenomen door een gezinslid, dan wordt deze achterdochtig en vervalt de optie om zijn/haar verlangen te vervullen.
Dilemma en compromis
En dat zou verdomde jammer zijn, want The Novelist geeft je bij elke keuze de mogelijkheid om een compromis te sluiten. Een voorbeeld: Dan krijgt op een gegeven moment de mogelijkheid om een lezing te geven, maar dan overlijdt de grootmoeder van Linda. Begrafenis en lezing zijn op dezelfde dag. Ontrafel je de aanwijzingen van beide personages en word je niet gesnapt, dan heb je de keuze om Dan in ieder geval even langs te laten droppen bij de onfeestelijkheden en daarna alsnog zijn lezing te laten doen. Dan blij, Linda blij, alleen Tommy blijft verdrietig achter omdat niemand met hem naar een of andere vliegtuigshow wilde.
Hetzelfde riedeltje voer je in totaal negen keer uit: aanwijzingen zoeken, herinneringen kijken, personage kiezen, compromis sluiten. De grote vraag is welke kant je telkens kiest en welke gevolgen die keuze oplevert. Laat je Dan en Linda floreren in hun schrijvers- en schildersambities, dan wordt Tommy schichtig, depre ief en loopt hij een leesachterstand op. Besteedt Dan te veel aandacht aan Tommy, dan accepteert Linda dat gelaten maar wordt het huwelijk er niet beter op. Vervul de wensen van Tommy en Linda, en het boek van Dan komt nooit op tijd af. The Novelist draait, kortom, om het maken van keuzes, die invloed zullen hebben op de rest van het leven van de Kaplans. Constant dilemma is daarbij de keuze tu en je naasten en je eigen ambities.
Veilig oppervlak
Waar goede literatuur op zo’n moment de diepte induikt, blijft The Novelist aan de oppervlakte. Emoties van de hoofdpersonages worden van A tot Z uitgespeld in de expliciete notities en tekeningen die het drietal rond laat zwerven in huis. Dan, Linda en Tommy zijn daardoor niet per se eendimensionale personages, maar enige subtiliteit of suggestie naar een onderlaag ontbreekt. De Kaplans’ beslommeringen worden zo hapklaar en herkenbaar dat enige verra ing ontbreekt.
Juist daarom is het jammer dat The Novelist weinig doet met bovennatuurlijke elementen die het wel introduceert, maar totaal niet uitwerkt. Waar het verhaal in het begin richting The Shining lijkt te bewegen (schrijver in een haunted house, vervreemdend van zijn gezin, geesten, geheimzinnige notities van vorige bewoners) wordt dat pad al gauw verlaten voor het veilige. De mysterieuze briefjes blijken lo e flodders en aan jouw rol als onzichtbare snuffelaar wordt geen enkele aandacht meer besteed. Voor de gameplay geldt hetzelfde. De stealthy opzet is tof, maar wordt negen maal herhaald. Ergens in de tweede maand vallen enkele lampen uit ter variatie; meer verdieping of uitbreiding is er niet. De al lage moeilijkheidsgraad stijgt amper, terwijl de spanning zelfs afneemt.
Zo voelt The Novelist achteraf vooral als gemiste kans. Het eenmansproject begint moedig en grijpt belangrijke onderwerpen aan, maar ontbeert een ware auteur om zijn narratief en spel te verheffen tot een spannend geheel. De keuzes die je maakt zijn moeilijk maar niet hartverscheurend (zie The Walking Dead), intere ante elementen worden geïntroduceerd maar onberoerd gelaten, en de game weet met zijn klinische beelden en getypte tekst geen heel overtuigende omgeving te schetsen zoals Gone Home deed. The Novelist verveelt in zijn vier uur speeltijd niet – daarvoor is de invalshoek te origineel – maar een page turner dan wel game changer wil het niet worden.
The Novelist is te spelen op pc en Mac, en is te koop via Steam of DRM-vrij via de officiële website