Het doelvan Phantom Hourgla ligt zoals altijd in het redden van de prinses, in ditgeval Tetra. Al snel zal blijken dat dit geen simpele klus gaat worden, nietalleen doordat een spookschip nu eenmaal moeilijk op te sporen valt, ook hetfeit dat Link is aangespoeld zonder zijn vertrouwde wapens en uitrusting maaktde situatie nogal problematisch. We laten ons echter niet ontmoedigen door aldie ellende, stoffen ons groen pakje af en trekken op verkenning uit, een nieuwavontuur tegemoet!Meteen merkje dat Nintendo Phanthom Hourgla speciaal voor de DS heeft ontworpen, zowatalle handelingen moeten namelijk uitgevoerd worden door gebruik te maken van deunieke functies die de tweeschermige handheld zoal te bieden heeft. Lopen doeje bijvoorbeeld niet gewoon door op de vierpuntstoets te drukken, Link bestuurje door, een beetje zoals je dat op de PC tijdens een real-time strategy gamedoet, op het stukje grond te klikken waar hij naartoe moet gaan. Nogmakkelijker is het als je de stylus constant op het touchscreen houdt en doorintuïtief over het scherm te 'glijden' Link in beweging brengt. Toegegeven,deze manier van spelen is even wennen, maar na vijf minuten heb je de besturinghelemaal door en wordt het je tweede natuur. Niet enkellopen, maar ook aanvallen doe je enkel door het pennetje te gebruiken. Wanneer jeeen zwaard hebt weten te bemachtigen, legt een vriendelijke eilandbewoner jeuit hoe je het gevaarlijke steek- en slagwapen dient te hanteren. Een gewoneslagbeweging voer je uit door met de stylus een lijn te trekken tu en Link enzijn doelwit, terwijl het uitvoeren van de bekende spin attack (360 graden ronddraaien met je zwaard in de hand) ingang wordt gezet door snel een cirkel rond je personage te tekenen. Dezehandelingen vereisen wat meer oefening dan het besturen van Link, maar eens jeze onder de knie hebt is het kinderspel om lustig met je zwaard in het rond tehakken.Gaandewegontdek je zoals in elke Zelda-game nog veel meer voorwerpen die tijdens jeavontuur van pas kunnen komen, zoals een boomerang, bommen en een schop waarmeeje ondergrondse schatten kunt blootleggen. Het leuke is dat al deze voorwerpenvolledig met het touchscreen bediend moeten worden. De boomerang werp jebijvoorbeeld door een lijn te tekenen die alle dingen die geraakt moeten wordenmet elkaar verbindt.
Het is ongelofelijk hoe Nintendo erin geslaagd is alles zoopvallend gebruiksvriendelijk te maken, van het bedienen van de spelmenu's tothet selecteren van welk voorwerp je in de winkel wilt kopen. Qua besturing isPhantom Hourgla ongetwijfeld het neusje van de zalm als we de titelvergelijken met andere DS-games. Bovendien ziet het spel er opvallend goed uit,terwijl in het verleden is gebleken dat 3D-werelden niet goed uit verf kwamenop de DS (met de nodige uitzondering op regel natuurlijk). Nintendo weet duidelijk hoe ze haar eigen handheld tot het uiterstemoet drijven zonder dat de speler met vervelende framedrops, vertragingen ofglitches te maken krijgt.Zodra je degekke, geldzuchtige kapitein Linebeck bent tegengekomen gaat het spel pas echtvan start. Linebeck stelt namelijk, vooral uit eigenbelang, zijn boot terbeschikking waardoor Link net zoals in The Wind Waker de wijde zee op kan gaan.Deze keer neemt onze held echter niet plaats achter het roer, maar krijgt hij eenfunctie als navigator toebedeeld. Het is dan ook aan de speler om op eenzeekaart letterlijk een route uit te stippelen die kapitein Linebeck dient tevolgen. Verwacht echter geen saaie bootritten, al snel blijkt dat er in de zeeregelmatig monsters opduiken die van je vaartuig maar al te graag een wrakwillen maken. Gelukkig is het wat later in het spel mogelijk om je schip uit terusten met een kanon, waardoor je alle vijanden van je romp kunt houden. Het is leukdat Nintendo eraan gedacht heeft om de tocht op zee wat draaglijker te makendoor regelmatig vijanden te laten opduiken, maar daar stopt de pret lang nogniet. Tijdens je avontuur kom je namelijk zo nu en dan zeekaarten tegen die,eens je ze hebt gelezen, met het typische rode kruisje verzonken schattenaanduiden. Deze kun je, mits je een kraan op je schip hebt laten installeren, vervolgensgaan ophalen. Het jagen naar schatten werd in The Wind Waker al snel wat saaien Nintendo heeft duidelijk van haar fouten geleerd. In Phantom Hourgla ishet boven water halen van een schat namelijk een heuse minigame geworden waarinstationaire en rondzwemmende zeemijnen ontweken moeten worden. Erg leuk en totop zekere hoogte zelfs verslavend.Helemaalparallel met het actief ophalen van je buit is het hanteren van een hengeltijdens het vi en. Op bepaalde plaatsen zit er namelijk vis in het water die,net zoals in Twilight Prince , heel wat Rupies (de munteenheid van The Legendof Zelda) kunnen opbrengen als je ze laat zien aan de juiste persoon. Hetophalen van zo'n zwemmende schubbenkop vereist in Phantom Hourgla heel watvingervlugheid en een scherp reactievermogen. Je moet namelijk voortdurend jehengel naar je toe trekken (verticale lijnen trekken) en aan de molen draaien(kleine cirkeltjes maken) om de vis op het droge te krijgen. Dit soortminigames zorgen, samen met nog een hoop andere activiteiten, voor de nodigeafwi eling als je even niet met je neus in een van de vele kerkers wiltzitten. Wantkerkers zijn ook in dit DS-avontuur overvloedig aanwezig. Deze ingeslotenomgevingen vormen namelijk de basis van elke Zelda-game, en Phantom Hourgla is zeker geen uitzondering op de regel. Naast nieuwe voorwerpen en vijandenbevat elke kerker ook de nodige puzzels die, hoe kan het ook anders, opgelost moetenworden door gebruik te maken van alle snufjes die de DS te bieden heeft. Denkbijvoorbeeld aan het tekenen van een figuur op een deur om deze te openen,lijnen trekken tu en belangrijke punten in de kerker om op die manier eengeheime doorgang te vinden of roepen in de microfoon van de DS om een vijandmet grote oren doof te maken. Inderdaad, ook de ingebouwde microfoon van dehandheld moet in deze game meermaals gebruikt worden, een toepa ing die we totnu toe nog veel te weinig in titels voor de DS zijn tegenkomen.Allemaalgoed en wel, maar waarom heet deze game nou eigenlijk Phantom Hourgla ? Wel,telkens voordat je een nieuw stuk van de verhaallijn te zien krijgt moet je vaakterugkeren naar een tempel gelegen op het eiland waar je avontuur van startging. Deze mysterieuze tempel bevat namelijk enkele e entiële voorwerpen entips die nodig zijn om vooruitgang te boeken tijdens je zoektocht naar Tetra.Het enige probleem is dat Link wanneer hij de tempel betreedt, voordurend levenskrachtverliest. Het enige dat hem daartegen kan beschermen is een magische zandloper,de Phantom Hourgla . Dit machtige voorwerp belet namelijk dat onze held hetloodje legt tijdens het uitkammen van de belangrijke tempel. Toch blijfthet opletten geblazen, we hebben namelijk te maken met een zandloper waarvanuiteindelijk alle zandkorrels van de ene naar de andere kant zijn gelopen. Eensdat het geval is, bezwijkt Link en betekent dit het einde van het spel.Gelukkig is het tijdens je zeereis mogelijk om, door allerlei randopdrachtenuit te voeren of door gewoon goed uit je doppen te kijken, je zandloper uit terusten met meer zandkorrels, waardoor Link langer in leven kan blijven. Hetuitkammen van de mysterieuze tempel zorgt door het toevoegen van eentijdslimiet voor extra spanning en verplicht de speler voortdurend nieuwe ensnellere routes te zoeken. Je dient namelijk steeds dieper door te dringen inde tempel, terwijl sommige vijanden die schuilgaan in de meest verafgelegenkamers van de tempel extra pittig zijn.Het valt op dat The Legend of Zelda: Phantom Hourgla ietsje minder moeilijk is danzijn voorgangers, vooral doordat er minder kans is op vast komen te zittendoordat je niet goed weet wat je moet doen. Er staan zowat overal magischestandbeelden die je tips geven wat er zou moeten gebeuren. Het gevolg is dat,zeker als je al wat ervaring hebt met de Zelda-reeks, de tijd die nodig is omtot het einde van dit avontuur te komen korter is dan anders. Zo is het bestmogelijk dat je na zo'n vijftien uur spelen (mits je de randactiviteitenvolledig aan je piratenlaars hebt gelapt) de credits over het kleinebeeldscherm van de DS ziet rollen. Toch wildat niet meteen zeggen dat je Phantom Hourgla vanaf dan voorgoed in de kastmag opbergen, het spel bevat namelijk nog een erg vermakelijk Battle Mode, de multiplayermode van het spel die via WiFi én multi-card play gespeeld kan worden.Hierin nemen twee spelers om de beurt de rol aan van Link, terwijl de andere speler in de huiden kruipt van drie Phantoms tegelijk, zeg maar de slechterikenbinnen deze modus. De speler die Link bestuurt moet zoveel mogelijk stukken vande Triforce (het bekende driehoek ymbool uit de Zelda-reeks) naar een van deveilige zones op het speelveld zien te brengen, terwijl de Phantoms dit kostwat kost moeten vermijden.
Het leuke is dat de twee kanten heel verschillend spelen. Zo gebeurt het manouvreren van Link helemaal hetzelfde als in het singleplayer gedeelte van het spel, terwijl de Phantoms zich niet rechtstreeks laten besturen. Zij volgens enkel, net zoals de boot van kapitein dat doet, de door de speler uitgetekende lijnen op een plattegrond van de omgeving. Onderweg zijn zoals dat meestal het geval is tijdens dit soort potjes allerlei power-ups te vinden die je extra krachtig maken. Bovendien heeft Nintendo onder de noemer 'Big Plays' allerlei te behalen uitdagingen in de game gestopt, vergelijkbaar met het Achievement-systeen voor de Xbox 360. Dit maakt het spelen van potjes samen met een vriend extra aantrekkelijk, al was het maar om gewoon lekker ouderwets op te scheppen.