The Banner Saga speel je niet voor het vrolijke verhaal, dat is duidelijk. Het derde en laatste deel in deze indrukwekkende serie gaat verder waar deel twee ophield. Je kunt je savegame uit de vorige games importeren, zodat al je keuzes worden overgedragen. Maar waar je ook voor hebt gekozen, de wereld ligt er niet fraai bij.
Overal ellende
Dit keer schaak je op twee borden, met twee verhalen die elkaar afwi elen. Je begint in Aberrang, de laatste stad die nog niet is verzwolgen door de oprukkende duisternis. Als Rook of Alette - afhankelijk van je eerdere keuzes - is het zaak om de stad zo lang mogelijk overeind te houden. Dat is geen makkelijke taak: buiten zie je de magische duisternis alles verzwelgen wat het aanraakt en binnen wordt gevochten om de macht in de stad, of wat daar nog van over is.
Aan de andere kant reis je met de varl (een soort reus) Iver mee de duisternis in, op zoek naar een oplo ing voor deze ellende. De magiërs Juno en Eyvind en een groep vechters zijn onderweg naar het midden van de duisternis, beschermd door een magische spreuk, om de verwoesting terug te draaien. Ook hier kom je op meerdere manieren in de problemen: door de duistere wezens op je pad, maar ook door onrust binnen de groep. Juno heeft de groep vechters namelijk met magie overtuigd om mee te komen, maar zodra die spreuk is uitgewerkt zijn ze toch niet zo blij dat ze nu gedwongen lijfwachten zijn geworden. Maar goed, midden in de duisternis kunnen ze ook geen kant meer op.
Geen pretje
Het is een zwaarmoedig maar boeiend verhaal, waarin jouw eigen keuzes een grote rol spelen. Meestal weet je vooraf niet hoe een keuze uit gaat pakken, wat het des te spannender maakt. Neem je een groep overlevers mee in de karavaan, met de kans dat ze je onderweg beroven? Haal je twee vechtersbazen binnen de groep uit elkaar, of is het beter voor het moraal als je ze laat uitrazen? Alles wat je in de vorige games hebt gedaan wordt bovendien meegewogen en vergroot de kans op een overwinning mogelijk.
Daar moet wel bij worden gezegd dat dit geen game is voor nieuwkomers. Er is een kort introductiefilmpje dat de vorige games snel samenvat, maar dat is eigenlijk te weinig om het verhaal te kunnen begrijpen. Er zitten allerlei subtiliteiten in het verhaal en er is een grote groep terugkerende personages, die je allemaal niks zeggen als je de vorige delen niet hebt gespeeld. Er is ook geen manier om van tevoren toch nog even je eigen keuzes te maken, zodat het in ieder geval aanvoelt als je eigen verhaal.
Dat gezegd hebbende is dit wel een uitstekend einde voor deze trilogie. Alle wanhoop en avonturen komen samen in een prachtig slotstuk. Althans, als het je lukt de wereld te redden, want je keuzes kunnen je ook de verkeerde kant op leiden. Voor fans is het mooi om te zien dat veel lo e eindjes hier aan elkaar worden geknoopt en alle favoriete personages een moment in de schijnwerpers krijgen.
Tactisch vechten
Naast het verhaal bestaat de andere helft van de game uit tactische turn-based combat. Hier is eigenlijk weinig veranderd ten opzichte van eerdere delen. Nog altijd bewegen de verschillende vechters om de beurt op een grid, vallen ze aan of voeren ze speciale vaardigheden uit.
De gevechten zijn diepgaand en vragen veel van je tactische inzicht, vooral door die ene mechaniek die The Banner Saga zo leuk maakt. Iedereen heeft twee meters, shield en strength. Je shield bepaalt of anderen jou kunnen raken en je strength of jij anderen raakt. Die laatste is bovendien tegelijk je gezondheidsmeter. Hoe meer schade je oploopt, hoe minder hard je dus kunt slaan. Elke keer als je iemand aanvalt, kun je kiezen om een van die twee meters te raken. Telkens moet je jezelf dus afvragen: wil ik iemands verdediging vernielen, zodat hij straks meer schade oploopt? Of wil ik nu al wat van zijn strength afsnoepen, zodat hij zelf ook minder hard kan aanvallen?
De gevechten zijn leuk, maar kennen te weinig variatie om de hele game te blijven boeien. Dezelfde vijanden komen meerdere keren terug en ook de speelvelden waarop je vecht kennen weinig variatie. De moeilijkheidsgraad slingert bovendien alle kanten op: een reeks moeilijke gevechten waarbij bijna alle helden gewond raakten, werd opgevolgd door een paar simpele schermutselingen die weinig moeite kostten.
Mooi einde
The Banner Saga is een bijzondere serie, met prachtige graphics die de zwaarmoedigheid van het verhaal goed weergeven. De personages zien er aan het eind van hun avontuur een stuk moeier uit dan toen ze begonnen, met plukken grijs haar en dikke wallen onder hun ogen. Elk van hen heeft een speciaal plekje gekregen in je hart, zelfs de teamleden die bijna altijd chagrijnig zijn.
Dit derde deel is een waardige afsluiter van de reeks, met een bevredigend einde en het gevoel dat al jouw keuzes er toe deden, hoe klein de gevolgen ook waren. Iedereen die de vorige games een warm hart toedraagt kan deze dus blind kopen, maar nieuwkomers die benieuwd zijn naar de serie kunnen beter even het eerste deel uitproberen. Grote kans dat je dan alsnog verliefd wordt en alle drie de games achter elkaar speelt.
The Banner Saga 3 is nu beschikbaar op PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc. Deze recensie is geschreven op basis van de pc-versie.
Laatste reviews: