Free roaming racegames zijn de afgelopen jaren vrij ruim vertegenwoordigd geweest. Spellen als Burnout Paradise, Fuel en Midnight Club: Los Angeles combineren strak geplande races met de vrijheid om te gaan en staan waar jij maar wilt buiten de wedstrijden. Het verschil tu en bovengenoemde games en Test Drive Unlimited 2 is dat je bij de andere spellen zo snel mogelijk weer in de volgende race wilt duiken, maar je hier juist met alle plezier nog uren blijft rondtoeren. Racen kan altijd een andere keer nog wel.
Dat verschil zit hem in de insteek en de balans van het spel. Test Drive Unlimited 2 is voornamelijk gericht op ontdekking, het verzamelen van materiële bezittingen en de sociale beleving. Zie het meer als een MMO met auto’s dan als een puur racespel. Racen neemt uiteraard een belangrijke plaats in, maar vormt maar één van de vele onderdelen van het geheel. In plaats van raceliefhebbers probeert de game ook autoliefhebbers aan te spreken. Dit is een game waar ook je vriendin of je vader plezier uit kan halen. Je hoeft namelijk niet te racen als je niet wilt, alles is optioneel. Zolang je maar plezier hebt in waar je mee bezig bent.
Meer structuur, weinig uitdaging
In het begin van het spel ligt de nadruk op het voltooien van wedstrijden en kampioenschappen. Dat is nodig om snel veel geld te verdienen waarmee je de simpele wagen waar je mee begint, kunt verruilen voor een snelle bolide. De rode draad die de verschillende kampioenschappen met elkaar verbindt ben jij, een parkeerhulpje dat de onwaarschijnlijke kans krijgt om mee te doen aan het prestigieuze Solar Crown race-evenement. Dankzij een meer gestructureerde opzet is het makkelijker dan bij het vorige deel om mee te doen aan races. Niet langer word je zonder duidelijk doel, zonder enig gevoel van vooruitgang, op een eiland gedumpt met een snelle wagen onder je kont in de veronderstelling dat je jezelf wel vermaakt. Aan de hand van tekstberichten word je op de hoogte gehouden van wat er op Ibiza (en later Oahu) te doen is.
Verwacht met de races alleen weinig tegenstand van de computergestuurde tegenstanders. De kunstmatige intelligentie is nog net slim genoeg om het gaspedaal te vinden, maar weet waarschijnlijk niet dat deze tot de bodem ingedrukt moet worden om de maximale snelheid te halen. Dat merk je vooral op de rechte stukken waar ze zelfs in dezelfde wagen als jij beduidend langzamer zijn. Het draagt wel bij aan de relaxte sfeer die hetspel uitademt, maar zo weinig tegenstand is een belediging voor iedereen die ook maar een beetje van competitie houdt. Het doorlopen van het verhaal in de singleplayermodus is dan ook voornamelijk een sleur zonder al te veel spannende momenten. Gelukkig is er buiten de races enorm veel te doen en breng je hier het overgrote deel van je tijd met het spel door. Dankzij honderden kilometers asfalt en zandweggetjes kom je niet snel tweemaal langs dezelfde locatie in een korte tijd. Verstopt in al die kilometers weg zijn onder andere tientallen autoshowrooms, kledingwinkels, villa’s en zelfs een casino. Door er langs te rijden, worden ze op de plattegrond zichtbaar en kun je met een simpele druk op de knop weer naar de desbetreffende locatie te gaan.
De plattegrond is sowieso sterk verbeterd ten opzichte van het vorige deel. Met groot detail wordt het eiland weergegeven en er is duidelijk te zien waar er wat te doen is en hoe je er het makkelijkst kunt komen. Je komt regelmatig een plek tegen waar iets te doen is. Zo verschijnen er willekeurig mi ies op de plattegrond tijdens het rijden die ongeveer tien minuten lang op die locatie blijven. Ze variëren van het wegbrengen van iemand die mi elijk is en waarbij je dus voorzichtig moet rijden, tot het op afstand achtervolgen van een partner van iemand, omdat ze vermoeden dat de ander vreemdgaat. Het wegbrengen van dure sportwagens is ook weer aanwezig, dus je krijgt de nodige afwi eling voorgeschoteld in mi ies en voertuigen. De mi ies zijn bedoeld als extra manier om geld te verdienen en bieden net de afwi eling die je nodig hebt op het bijna continu plankgas rondscheuren door de omgeving. Wanneer je de eindbestemming van de opdracht gehaald hebt, kun je vanaf dat punt weer lekker je eigen gang gaan. Zo lopen de mi ies naadloos over in het vrij rondrijden over het eiland.
The Sims: Car Paradise
Hoe leuk het cruisen over de eilanden ook is, het rijden moet wel soepel werken om spelers niet onnodig uit het spel te halen. En dat is waar de eerste wolken zich rond de zon samenpakken. De physics van de wagens zijn volledig op de schop gegaan en voelen nu mogelijk nog meer arcade aan dan bij het vorige deel. Op sommige momenten lijken de wagens aan de weg geplakt, maar op andere momenten kan een kleine correctie al een onbeheersbare slippartij opleveren. Het duurt daarom even voor je aan het rijgedrag van een specifiek voertuig gewend bent en het is verstandig om elke nieuw gekochte bolide eerst grondig in te rijden. Het lijkt wel of de ontwikkelaar veel meer tijd heeft gestoken om van dit spel een soort The Sims: Car Paradise te maken dan dat er de tijd is genomen een goede rijervaring neer te zetten. Iets wat toch hoog op de prioriteitenlijst had moeten staan.
Dit The Sims-gevoel komt door de vele mogelijkheden die naast het racen en rondrijden op het eiland bestaan. Zo heb je de mogelijkheid om je personage onder het mes te laten gaan bij de plastisch chirurg, waarbij een groot scala aan ingrepen en kleine correcties je het gewenste uiterlijk kunnen geven. Voor een bijpa end flitsende nieuwe coupe breng je een bezoekje aan een van de vele kapperszaken en wil je er ook nog een nieuwe garderobe bij, dan zijn er genoeg kledingwinkels met verschillende merken om een keuze uit te maken. Het zijn allemaal randzaken waar je vrij snel op uitgekeken bent. Zelfs het interieur van je woningen kun je aanpa en: met een druk op de knop wordt je saaie bank omgewi eld voor een super-de-luxe model. Een nieuw behang en nieuwe tegels sieren ook snel je woonkamer. Dit is allemaal echter puur opvulling zonder functie. Je kunt er alleen maar mee opscheppen bij je vrienden die je uit kunt nodigen in je woning. Die energie had de ontwikkelaar beter in het verbeteren van belangrijke gameplayelementen kunnen steken. Nu is Test Drive Unlimited 2 een duidelijk gevalletje ‘style over substance’. Doordat je vrij rond kunt lopen in je eigen garage en die van een vriend is het gevoel van eigendom iets wat deze game wel sterk weet te benadrukken. Het is een gevoel dat geen ander racespel weet te evenaren.
Het wagenpark van de game is redelijk goedgevuld. Tegenover een Forza Motorsport of Gran Turismo valt het in het niet, maar met rond de honderd bolides is er bijna voor iedere autoliefhebber wat wils. Bekende luxemerken als Lamborghini en BMW ontbreken jammer genoeg, maar dat mag de pret niet drukken. Het is een waar genot om in een showroom rond te lopen en elke auto van dichtbij te bekijken. Hierbij kun je ook achter het stuur plaatsnemen om even het motorgeluid te horen of het dak open en dicht te doen. Daarnaast is iedere auto beschikbaar om even een proefrit in te maken van een paar minuten. Naast de auto’s die in de showrooms te vinden zijn, kun je een aantal exclusieve exemplaren enkel vrijspelen door zoveel mogelijk op ontdekkingstocht te gaan.
Nooit alleen
Alles wat je doet in het spel, van het racen, het rondrijden over de eilanden tot het verzamelen van spullen, heeft maar één doel: het vergaren van zoveel mogelijk ervaringspunten, zodat je in aanzien stijgt. Verdeeld onder de noemers Competition, Discovery, Social en Collection zijn er specifieke voorwaarden waaraan je moet voldoen om punten te scoren. Hiermee nodigt het spel je uit om alles eens goed uit te proberen en word je beloond voor wat je doet. Het transformeert een geplande speelse ie van een uur in een plezierrit die je hele avond op kan slokken. Je wordt alleen wel erg gedwongen om op ontdekkingstocht over het eiland te gaan, want met Discovery-punten speel je meer mogelijkheden vrij in de vele winkels.
Tijdens het rondrijden over het eiland bevind je jezelf altijd in een open online omgeving. Andere spelers bevolken tegelijkertijd hetzelfde gebied en het komt dus regelmatig voor dat je een andere speler op de weg tegenkomt. Je kunt rustig verder blijven toeren, maar anderen zijn ook uit te dagen voor een snelle race door even met je lichten te knipperen. Daarnaast kun je via de plattegrond snel meedoen aan online wedstrijden. Daarbij kun je kiezen uit standaard races langs checkpoints, wedstrijden waarbij je met een zo hoog mogelijke snelheid geflitst moet zien te worden en mi chien wel de meest intere ante variant: een race waarbij een persoon het volgende checkpoint op de radar ziet en de rest hem zo snel mogelijk moet zien te volgen. Hierbij wordt de leider na elk checkpoint afgewi eld, dus je moet continu scherp blijven.
De meeste overige online racevormen in het spel zijn een verademing ten opzichte van de kleurloze tegenhangers in de singleplayer doordat er meer uitdaging bij komt kijken tegen onvoorspelbare menselijke tegenstanders, maar ze zijn desondanks hoogstens leuk om af en toe te doen wanneer je er even flauw van bent om relaxt rond te cruisen. Je merkt duidelijk dat de meeste mensen vooral genieten van het rondrijden in hun eentje, want iemand onderweg uitdagen voor een race wordt in veel gevallen negatief beantwoordt. Competitief ingestelde spelers is het aan te raden om lid te worden van een raceclub om op die manier een race te organiseren.
Hapering in de motor
Technisch maakt Test Drive Unlimited 2 weinig indruk. Wanneer je in een druk gebied racet kan het nog wel eens voorkomen dat de framerate even inzakt, wat leidt tot vervelende haperingen. Het gebeurt ook regelmatig dat een speler waar je mee aan het rondrijden bent, opeens voor je neus verdwijnt en pas na een tijdje weer verschijnt. Daarnaast moet je rekening houden met een paar seconden vertraging tu en het moment waarop jij besluit jezelf via de kaart naar iemand toe te verplaatsen en je er daadwerkelijk bent. In de tu entijd is de andere speler waarschijnlijk allang verdwenen en kun je weer opnieuw beginnen met je zoektocht. Ook is het vrij knullig dat gebouwen en personen als de makelaar er op Ibiza en Oahu exact hetzelfde uit zien en dat de twee radiostations die het spel rijk is allebei maar een handvol nummers hebben. Helaas bestaat er geen mogelijkheid om zelf muziek te importeren. Het zijn allemaal kleine elementen die eraan bijdragen dat je zorgeloze spelse ies bruut verstoord worden.
Grafisch komt het spel er ook vrij bekaaid af. De auto’s zien er van buiten nog vrij gedetailleerd uit, maar wanneer je voor het camerastandpunt vanuit de cockpit kiest, zie je dat er weinig moeite is gedaan om hier wat meer details in te verwerken. ook de mate van pop-up in de omgeving is schaamtevol. Wat wel mooi gedaan is, is de dag- en nachtcyclus, die overigens voor iedere speler synchroon loopt. Het versterkt het gevoel dat je uren aan een stuk aan het toeren bent wanneer je de zon op ziet komen en aan het einde van de virtuele dag weer onder ziet gaan. De overige weerseffecten als regen en bliksem verdienen ook een compliment, waarbij in het donker racen met regen en bliksem echt een beklemmend gevoel kan geven.
Test Drive Unlimited 2 mag dan wel twee keer zoveel oppervlakte hebben en twee keer zoveel mogelijkheden bevatten als zijn voorganger, dat maakt niet dat het een beter spel is geworden. De technische en grafische onvolkomenheden zijn mee te leven, maar dat de ontwikkelaar zich teveel richt op randzaken, terwijl het rijgedrag van de auto’s op de eerste plaats hoort te komen en ten opzichte van het vorige deel zelfs verslechterd is, mag schandalig genoemd worden. Het spel voldoet wel aan een vraag waar geen enkele andere racegame aan kan voldoen: uren rustig rondtoeren zonder verplichtingen.