Geheime basis
Voormalig Hyperion-mederwerker Rhys en oplichtster Fiona zijn aan het eind van de eerste aflevering met hun neus in de boter gevallen: onbedoeld kwamen ze in een geheime basis van wapenfabrikant Atlas terecht. Daar vinden ze het Gortys-project: een poging van Atlas om alle Vaults in kaart te brengen. Rhys en Fiona ruiken geld, helemaal na hun eerdere gefaalde poging om een koffer vol dollars te bemachtigen.
Rhys krijgt onverwachts hulp van een oude bekende: een hologram van Hyperion-baas Handsome Jack. Die fungeert als een soort duiveltje op zijn schouder, maar komt meer dan eens van pas in benarde situaties. Er is echter ook een nieuw kwaad verschenen: huurmoordenares Athena is uit op de prijs op Fiona’s hoofd. De nieuwe personage zorgen voor fri e plotwendingen en onwaarschijnlijke bondgenootschappen tu en oude en nieuwe figuren.
Mede door de nieuwe personages en allianties wordt je loyaliteit flink op de proef gesteld. Je krijgt meerdere keren de keuze om je eigen hachje te redden en je maten te verraden of juist te beschermen. Het komt allemaal aan op vertrouwen, iets waar je in het Borderlands-universum niet te veel van moet hebben. Toch loont het om je band met je concullega’s sterk te houden. Ze zullen tot meer bereid zijn als je besluit ze te helpen of de waarheid te vertellen.
Memorabel
Ondanks de minder actierijke insteek heeft de tweede aflevering zo zijn memorabele momenten. Zo moeten de hoofdpersonages in een semi-kapot barrel ontsnappen terwijl Hyperion vanuit de ruimte op ze vuurt en een kolo aal monster ze onder de voet dreigt te lopen. Telltale wi elt die blockbuster-achtige scènes vakkundig af met boeiende dialogen. Dat zorgt ervoor dat je je niet gauw zult vervelen.
Wel stottert de tweede episode af en toe, meer dan de vorige. Ook de lipsynchronisatie loopt niet altijd even lekker. Dat is ten eerste erg slordig, maar bovendien doet het afbreuk aan de verder strak geregi eerde scènes. Ook blijven de onnatuurlijke gezichtsanimaties en lichaamsbewegingen een kritiekpunt.
Verder lijkt het voorwerpeninventaris overbodig. Dat scherm toont welke voorwerpen en hoeveel geld je bij je draagt. De keren dat je een voorwerp moet gebruiken, is echter op één hand te tellen. Het betreffende voorwerp ligt meestal ook nog eens binnen handbereik, wat een speciaal inventari cherm nog minder nuttig maakt. Geslaagder is de toevoeging van wapens: je kunt bijvoorbeeld granaten vinden die later van pas kunnen komen. Die zijn echter niet per se nodig om verder te komen. De extra voorwerpen bieden wel meer opties om je uit een netelige situatie te redden, en voelen daarom minder geforceerd aan.
‘Een goed verhaal begint met een stomp in de maag en eindigt met een krul in de staart’, is een bekend gezegde als het gaat om verhaalvertelling. Als de pilot van Tales from the Borderlands een figuurlijke stomp in de maag was, is het vervolg een korte adempauze. Een rustiger intermezzo dat de ijzersterke eerste aflevering niet overtreft, maar je desondanks aan je scherm gekluisterd houdt.