Ontwikkelaar Gas Powered Games heeft duidelijk geleerd van de Xbox 360-versie van de eerste Supreme Commander. Het spel werd geplaagd door een grote mate van slowdown zodra de actie op het scherm erg heftig werd. Voor Supreme Commander 2 hebben de graphics daardoor flink in moeten leveren ten opzichte van de PC-versie. De Xbox 360-versie van Supreme Commander 2 kent minder details en oogt daardoor wat kartelig zodra de camera dicht op de eenheden zit.
Over het algemeen blijft het spel hierdoor wel lekker soepel draaien, maar we konden het niet laten om de limiet op te zoeken. Om het uiterste te testen, bouwden we een kleine 250 aanvalsrobotjes die we met honderden tegelijk op een vijandige basis afstuurden. Het tovert een grote grijns op je gezicht als je de mannetjes in keurige formatie ergens naar toe ziet wandelen terwijl laserstraaltjes door de lucht ziet vliegen en links en rechts alles de lucht in gaat. Je merkt wel dat de Xbox 360 op dat moment af en toe een framepje in lijkt te slikken, maar het wordt nog geen diavoorstelling. Daarnaast blijft de naadloze zoomfunctionaliteit keurig werken zodat je altijd het overzicht kunt bewaren.
Consolevriendelijk
Het belangrijkste punt is natuurlijk dat werkt. Het eerste uurtje hadden we wat moeite om alle functies onder de knie te krijgen, maar zodra je de slag te pakken hebt, vlieg je over het veld heen terwijl je een basis uit de grond stampt zonder je hand daarvoor om te draaien. Het selecteren van je manschappen voelt een beetje aan zoals in Halo Wars, waarbij je de units als het ware ‘verft’ met de cursor. Engineers en je belangrijke Armored Command Unit zijn hierbij uitgesloten waardoor er geen zorgen hoeven te zijn dat eenheden het gevecht aangaan die je liever op een veilige plek houdt. De controller verslaat de combinatie van muis en toetsenbord niet, maar het werkt op zich allemaal prima.
In de review van de PC-versie was al te lezen dat we erg gecharmeerd zijn van de nieuwe weg die Supreme Commander 2 is ingeslagen. Deze al redelijk consolevriendelijke basis is dan ook ongewijzigd in de Xbox 360-versie. Het hart van de game ligt vooral in de vernieuwde tech-tree, want het onderzoeken van nieuwe technologieën en experimentele units betekent vaak het verschil tu en winst of verlies. Met een stuk of 200 tanks een basis aanvallen is natuurlijk een manier om de overwinning binnen te slepen, maar het is efficiënter om met een klein groepje experimentele en/of geüpgrade units de vijandige troepen in de as te leggen. Heb je na onderzoek bijvoorbeeld de beschikking over een torenhoge King Kriptor, dan kan deze gigantische mech een compleet tankbataljon vervangen. De singleplayer wordt door de krachtige upgrades die beschikbaar komen wel erg simpel zolang je maar geen gekke dingen doet met je ACU, want dan is het einde oefening.
Het vele onderzoek doen haalt wel enigszins de snelheid uit het spel. Er gaat namelijk een flinke tijd zitten in het afronden van al je onderzoeken, voldoende grondstoffen verzamelen en je gewenste leger op de been brengen. Afhankelijk van je speelstijl houdt de verhaalmodus je een uur of tien zoet en geeft je mooi de ruimte om alle eenheden eens rustig uit te proberen.
Eenzame generaal
Rustig aan alles opbouwen is online namelijk een risicovolle techniek. Zelfs met de optie om een gevecht pas na een minuut of vijf los te laten barsten kom je tijd te kort om alles klaar te krijgen voor de strijd, terwijl je tegenstander niet wacht. Met de verkeerde keuzes kan een potje tegen een menselijke tegenstander dan ook binnen tien minuten beslist zijn. Daarom is het handig om al een pad uit te stippelen met behulp van de singleplayer en/of Skirmish-modus.
Waarom krijgt Supreme Commander 2 op de Xbox 360 dan toch een punt minder dan zijn PC-broer als er eigenlijk weinig anders is? Nou, het probleem van deze consoleversie is dat de multiplayermodi nu al erg leeg aanvoelt. Toen we een twee-tegen-twee gevecht zochten bleken niet genoeg tegenstanders online om een potje te starten, waardoor we elke keer terug moesten vallen op één-op-één gevechten. Het is mi chien niet de schuld van het spel zelf, maar we kunnen niet om dit probleem heen aangezien een spel als dit met zijn korte en eenvoudige singleplayer toch gecompenseerd moet worden. Een optie is natuurlijk om in de skirmish-modus de tegenstand van de verschillende AI op te zoeken, maar een echte generaal strijdt nu eenmaal tegen menselijke tegenstanders.