Super Puzzle Fighter II Turbo is één van de beste puzzelgames aller tijden. En omdat Capcom niet vies is van compileren, converteren, oppoetsen, heruitbrengen, ultra- en turboficeren van zijn franchises, was het vrijwel onvermijdelijk dat Super Puzzle Fighter II Turbo ook op Xbox Live Arcade zijn opwachting zou maken. Het spel kreeg een flinke opknapbeurt zodat het ook mooi oogt op nieuwe High Definition-televisies en kreeg de erbarmelijke naam Super Puzzle Fighter II Turbo HD Remix mee.  Normaal kort ik gametitels liever niet af in mijn reviews, maar in dit geval zal ik verder refereren naar Puzzle Fighter wanneer ik eigenlijk Super Puzzle Fighter II Turbo HD Remix bedoel. Puzzle Fighter is de puzzle spin-off van de Street Fighter-reeks, al wordt het vecht-gedeelte vooral gebruikt als metafoor bovenop een puzzelgame. Tijdens het spelen zie je twee schattig ogende personages elkaar in elkaar beuken, gelijk de verhoudingen in het puzzelspel. Puzzle Fighter speel je namelijk altijd tegen een andere speler, zij het de AI, iemand in jouw kamer of iemand heel ergens anders op onze planeet.  Puzzle Fighter vier verschillende spelmodes, namelijk X', X, Y en Z. Iks apostrof, oftewel X', is een licht aangepaste variant van X die speciaal voor deze HD-versie is ontwikkeld. Beide spelmodes komen ongeveer op hetzelfde neer en vormen de hoofdbrok van het spel en zijn ook de best uitgewerkte spelmodes met veruit de meeste diepgang. Je moet gekleurde blokken die in paartjes van twee kleurtjes omlaag vallen, plaatsen in het veld beneden. De bedoeling is gelijke kleuren bij elkaar te voegen, omdat je deze later in één klap kunt laten verdwijnen met speciale ronde blokken die in kleur moeten corresponderen. Telkens wanneer je blokken laat verdwijnen, wordt een aantal willekeurige blokken in het vak van je tegenstander gegooid. Hoe meer blokken je tegelijk laat verdwijnen en hoe meer combo's je weet te maken, hoe meer meuk de tegenstander te verduren heeft. In Puzzle Fighter draait het meer dan in soortgelijke games om je tactische plan, dan om of je toevallig de juiste blokken uitgedeeld krijgt. Je dient de juiste balans te zoeken tussen op tijd blokken weg halen en ruimte maken, en uitgekiende combo's opzetten. Hierbij dien je ook goed op het gedrag van je tegenstander te letten. Als je ziet dat hij van plan is een grote combo neer te zetten, dan kun je voorkomen dat hij die maakt door snel jouw combo uit te voeren. Was de tegenstander eerder met zijn combo, dan kun je zijn aankomende lading rotzooi alsnog counteren door zelf wat blokken te verwijderen maken. Vervolgens zullen er minder of soms zelfs helemaal geen blokken van je tegenstander meer in je veld vallen. In deze zin is het woord 'Fighter' in Puzzle Fighter ook zeker niet verkeerd gekozen, want je bent echt in strijd met je opponent en niet louter zo snel mogelijk blokjes aan het verwijderen. Timing en een goede strategie zijn van groot belang, al is geluk nog steeds wel een belangrijke factor. De andere spelmodes, Y en Z, zijn vooral leuk voor de afwisseling, maar niet heel bijzonder. In de Y-mode dien je drie blokken van dezelfde kleur te combineren om ze te laten verdwijnen, in de Z-mode komen de blokken van onder je beeld in geschoven en dien je ze te laten verdwijnen door setjes van vier blokken onderling te roteren. Dat beide modes op de tweede plaats komen blijkt wel uit het feit dat je ze niet online kunt spelen in de Ranked Matches, en de X' en X-mode wel. In de Player Matches staan overigens wel alle spelmodes tot je beschikking. Het online gedeelte is leuk en verslavend, mits je geen last hebt van lag en er überhaupt spelers zijn om het tegen op te nemen. Hoewel het triviaal lijkt, is lag in Puzzle Fighter toch wel een aardig probleem, omdat het schuiven van de blokken iets wordt vertraagd en ze soms net op de verkeerde plaats belanden. De High Definition make-over die Puzzle Fighter voor deze gelegenheid gekregen heeft, ziet er best aardig uit. De effecten bij het verwijderen van blokken zijn semi-spectaculair, en ook de achtergronden zien er strak uit. De personages zijn nog wel in hun oude resolutie, waarschijnlijk omdat het te veel werk was om deze ook nog van een opknapbeurt te voorzien. Speel je op een SD-televisie, dan is zelfs nog te zien dat de personages iets minder gedetailleerd zijn dan de rest van het spel, maar het is dan minder storend. Overigens is er niet veranderd aan de overdaad aan felle kleurtjes en ook de luidruchtige geluiden en muziek, zul je gewoon voor lief moeten nemen. De nostalgisten waren waarschijnlijk eerder boos geworden als die eruit waren gehaald. Toch zijn er wel wat dingetjes om over te zeuren. Zo haalt een oneindig aantal continues enigszins de spanning uit het singleplayergedeelte, behalve als je de achievement wil halen waarvoor je geen continues mag gebruiken. Ook blijkt het D-pad van de Xbox 360 controller wederom niet echt geschikt voor dit soort spelletjes en ook de analoge stick is evenmin een ideaal alternatief. Soms druk je op het D-pad bijvoorbeeld naar links, maar registreert hij dat je naar boven drukt, waardoor het blok direct om laag valt. Dit kan erg vervelend zijn. Met de analoge stick heb je daar minder last van, maar heb je weer dat hij soms nog één verder naar links of rechts gaat, dan dat je eigenlijk wil. Ook is de prijs misschien wat aan de hoge kant. Puzzle Fighter kost 800 punten, waar de meeste arcade-ports voor 400 punten over de digitale toonbank gaan. Daarbij is het maar de vraag of je dit spel op een console heel lang zult spelen, het is eerder een handheld spelleltje. Helaas is de PSP-versie in de Capcom Puzzle World-compilatie toch wat duur als je alleen voor Puzzle Fighter gaat.