Super Meat Boy Forever is eindeloos teleurstellend

Het eerste succes evenaren is niet makkelijk, zo bewijst Team Meat helaas ook met het vervolg op Super Meat Boy. Dit vervolg heeft een hele lange, moeizame ontwikkeling gehad en heeft de pech dat het voor altijd vergeleken zal worden met een van de beste platformers ooit. Bij die vergelijking komt Forever er niet best uit: hoewel de twee games op het eerste gezicht veel op elkaar lijken, slaat het vervolg de plank behoorlijk mis.

Beperkte controle

Super Meat Boy Forever is een autorunner met levels die uit willekeurig samengestelde blokken van obstakels bestaan. Dat betekent dat de controle over Meat Boy zelf maar beperkt is. Hij rent automatisch van links naar rechts en hij stopt pas met bewegen als hij tegen een muur aanloopt. Als speler kan je hem laten springen en bukken, en aanvallen doen om langs de gevaren te komen.

Super Meat Boy mag dan wel willekeurige elementen bevatten - een typische roguelike is het niet. De levels bestaan in werkelijkheid uit losse stukken die voor iedere speler in een andere volgorde staan. Het spel heeft duizenden van dit soort onderdelen, waardoor geen twee spelers exact dezelfde uitdagingen voor zich krijgen.

Niet gemaakt om snel te gaan

Deze nieuwe opzet brengt tal van opvallende problemen met zich mee. De levelstukken sluiten soms bijvoorbeeld niet helemaal goed op elkaar aan, waardoor Meat Boy niet anders kan dan onmiddellijk in een cirkelzaag te vallen nadat hij net een lastig stuk heeft overleefd. Checkpoints zorgen ervoor dat dat geen ramp is, omdat er bij de start van een nieuw levelonderdeel begonnen mag worden, maar het voelt toch niet helemaal eerlijk.

Het is ook vervelend, omdat het de speler stimuleert om vooral zo snel mogelijk te gaan. Doodgaan kost ook kostbare secondes. Vlug even een level helemaal opnieuw opstarten om een lastig te bereiken collectible te pakken is er ook niet bij. Een retry-knop ligt voor de hand, maar ontbreekt om een of andere onlogische reden.

De besturing heeft ook zijn gebreken. Omdat de controle over Meat Boy veel beperkter is, wordt alles moeilijker. Fouten herstellen is bijna niet meer mogelijk door even af te remmen of een stukje terug te lopen. Het moet allemaal perfect gebeuren, waardoor levels en met name de eindbazen vooral bestaan uit memoriseren. Ook in Forever is de kleinste aanraking met iets scherps of vijandigs meteen fataal en zit er niets anders op dan opnieuw te beginnen.

Gimmicks en parodieën

De levels in Forever zijn grotendeels om allerlei specifieke uitdagingen gebouwd. Zo is er een vijand die Meat Boy opslokt zodra hij voorbijloopt. Alleen door heel snel op de aanvalsknop te rammen kan hij ontsnappen voordat hij meegenomen wordt. In een ander level zijn er blokken waar Meat Boy pas op kan staan als hij er een keertje doorheen gelopen is. Maar ook deze gimmicks komen niet altijd uit de verf. In het level met verschijnende blokken is het mogelijk om compleet vast komen te zitten. De enige optie is dan het complete level opnieuw te starten.

Het is jammer dat Super Meat Boy Forever zo tegenvalt, want het spel bouwt in andere opzichten wel goed voort op het eerste deel. De tussenfilmpjes zijn een duidelijke verbetering op het origineel en ook de geheime levels zijn weer uiterst creatief. Nog meer dan in het vorige deel gaat Meat Boy aan de haal met andere videogames. De parodieën zijn gevat en gaan verder dan alleen knipogen. Wie goed zoekt vindt bijvoorbeeld een speelbare, F-Zero-achtige minigame. De bijbehorende vrij te spelen personages zijn minstens zo geestig, maar weten Forever uiteindelijk niet te redden.

Super Meat Boy Forever is verkrijgbaar op pc en Nintendo Switch.

Laatste reviews op Gamer.nl