Dat wil zeggen: een bordspel en vier spelers die in beurten dobbelen om als eerste bij de ster te komen. Tu en iedere ronde worden er korte minigames gespeeld voor kostbare muntjes die weer ingeruild kunnen worden voor sterren. Wie aan het einde van tien, twintig of dertig beurten de meeste sterren heeft, mag zichzelf de winnaar noemen.
Dobbelen voor sterren
Tot zover is dat allemaal de typisch kla ieke opzet van Mario Party, maar er zijn een aantal grote en kleine wijzigingen die dit deel zijn eigen unieke draai geven. Sterren kosten nu bijvoorbeeld nog maar tien muntjes, waardoor er veel sneller van dit soort kostbare glimmers in de omloop zijn. Ieder personage – waaronder deze keer ook een heleboel van Bowser’s volgelingen – heeft daarnaast een eigen unieke dobbelsteen. Op drie zijdes van Wario’s steen staat bijvoorbeeld een zes, maar valt ie op een van de andere kanten, dan gaan er twee muntjes van hem af en mag hij geen stap verzetten.
De hoofdmodus is vaak nog even onvoorspelbaar en gezellig oneerlijk als altijd. Er zijn altijd genoeg speciale vakjes voor onverwachte wendingen en last-minute wijzigingen in de tu enstand zodat het altijd spannend blijft. In feite komt het allemaal nog steeds neer op digitaal ganzenborden, maar toevoegingen zoals computergestuurde partners, items en de unieke twist van ieder bord maken ieder potje anders.
Vrij spel
De traditionele opzet van het bordspel wordt compleet omgegooid in Partner Party. Hierin spelen feestgangers in teams van twee tegen elkaar en bepaal je zelf welke richting je op het bord rondloopt. Een tactisch spelend team kan op die manier twee helften van het speelveld onder controle houden en alle sterren onder de neus van het andere team vandaan kopen. Het is hierbij jammer dat dezelfde vier beschikbare borden hiervoor gebruikt worden, waardoor Super Mario Party op dit gebied een beetje tekortschiet.
De andere speelstanden ruilen het mens-erger-je-niet in voor een andere aanpak. In River Survival moeten vier spelers samen al roeiend de open zee bereiken. Dat doen ze door om obstakels heen te varen en kostbare tijd te winnen in verschillende coöperatieve minigames. Het is een fijne afwi eling voor wie de haat en nijd in de andere speelstanden niet meer trekt. De verschillende vertakkingen van de rivier zorgen voor veel mogelijke routes, maar het aantal minigames is wat beperkt. Met maar tien co-op minigames in totaal heb je deze speelstand redelijk snel gezien.
Joy-cons stelen de show
Het minstens zo leuke Sound Stage heeft helaas last van hetzelfde probleem. De competitie draait hier om minigames waarin een beetje gevoel voor ritme nodig is. Marcheren op de maat, op de beat muntjes verzamelen of ritmisch ramen wa en werkt bijzonder aanstekelijk. Dat is vooral te danken aan het creatieve en afwi elende gebruik van de Joy-Con. De ene keer beeld je er dansmoves mee uit en de andere keer sla je mollen ritmisch op hun hoofd met een hamer. Het is leuk bedacht, maar met maar tien minigames niet zo uitgebreid als je mi chien zou willen.
Er is natuurlijk ook een mogelijkheid om alleen minigames in alle soorten en maten te spelen. Dat kan in een groep, maar ook in een uitgebreide challenge modus waarin je in je eentje alle minigames met specifieke eindscores moet zien uit te spelen. Wat mogelijkheden voor spelers die liever alleen spelen betreft, blijft het helaas daarbij. Computergestuurde tegenstanders zijn op ieder moment op te roepen, maar die zijn meestal te dom en te traag om echt weerstand te bieden.
Experimenteel feestje
Zonder vrienden mis je simpelweg een heleboel. Toad Rec Room is daar een voorbeeld van. De wat uitgebreidere en experimentele minigames zijn hier namelijk te vinden. Een potje miniatuur honkballen en met twee naast elkaar gelegde Switches tegelijk spelen zijn de voornaamste redenen om deze modus op te starten. Het gebruik van twee schermen is erg tof bedacht en hoewel je het waarschijnlijk niet heel vaak zult spelen, is het een veelzeggende toevoeging. Super Mario Party durft gekke nieuwe ideeën toe te voegen.
De minigames stelen wat dat betreft echt de show. Niet iedere speelstand heeft er evenveel, maar er zitten weinig mi ers tu en. Of je nu razendsnel een stukje vlees moet braden, op een klein fietsje racet om als eerste over de finish te komen of met het getril van de controller moet raden welke Mario-vijand er achter een gordijn voorbijloopt - het maakt simpelweg niet uit. Het is gewoon leuk om samen te doen, het maakt slim gebruik van wat de Joy-Cons allemaal kunnen en het is alweer voorbij voordat je er echt erg in hebt. Super Mario Party is daarmee Mario’s beste feestje in jaren.
Super Mario Party is vanaf 5 oktober 2018 verkrijgbaar voor de Nintendo Switch.