Stubbs the Zombie is het eerste spel van Wideload Games, een ontwikkelaar opgericht door ex-medewerkers van Bungie. Ze zijn waarschijnlijk niet met knallende ruzie bij deze ontwikkelaar vertrokken, want ze kregen bij hun vertrek de HALO-engine mee. Deze engine dient dan ook als drijvende kracht achter de grafische power van Stubbs the Zombie en dat laten ze duidelijk merken ook. Met grote letters staat er op de voorkant van de verpakking “Built with the HALO engine” vermeld. En ook al is deze grafische motor niet bepaald slecht te noemen, er kleven toch een aantal opmerkelijke plus- en minpuntjes aan, welke je ook weer terug zult vinden in Stubbs the Zombie. Meer daarover later in deze review.
In Stubbs the Zombie neem je de rol aan van Edward 'Stubbs' Stubblefield, een vertegenwoordiger die in 1933 op brute wijze vermoord werd. Hij werd begraven op een afgelegen veldje buiten Pennsylvania, in het immer gezellige Verenigde Staten van Amerika. Ergens in een alternatieve 1959 besloot een kapitaalkrachtige ondernemer, Andrew Monday genaamd, een Stad van de Toekomst te gaan bouwen. Deze nieuwe metropool, waar men geen criminaliteit kent, de lucht fris is en al het harde werk door robots gedaan wordt, kreeg de naam Punchbowl mee. Als locatie voor Punchbowl koos de rijkste man ter aarde uitgerekend het veldje waar onze Stubbs begraven lag. Je voelt hem natuurlijk al aankomen, Stubbs heeft genoeg van al die herrie en besluit uit zijn graf te klimmen om eens flink rotzooi te gaan schoppen. Niemand houdt ervan om gestoord te worden tijdens het slapen nietwaar?
Nu is een zombiegame waar je eens lekker je tanden in elk mens die je tegenkomt kunt zetten sowieso al een geniaal concept, des te leuker wordt het als je eenmaal doorkrijgt dat deze slachtoffers deel uit zullen maken van jouw zombieleger! Deze soon-to-be zombies zullen namelijk jouw slaafjes worden en zelf ook op pad gaan naar een heerlijk stukje mals vlees van een nietsvermoedende voorbijganger. Mochten ze eventjes de weg kwijt zijn, dan kun je ze met een goed gemikt duwtje in de rug een bepaalde richting sturen. Het moge duidelijk zijn dat dit zombieleger zorgt voor een flinke dosis vermaak, het is namelijk heerlijk om te zien hoe een hele stad opgevreten wordt door jouw legertje van ondoden! Naast dat is het overigens ook cruciaal om een zo groot mogelijk leger op de been te krijgen, daar de bewoners van Punchbowl zich gaandeweg in het spel steeds beter gaan bewapenen.
Voordat je een leger Zombies aan je zijde hebt, sta je er alleen voor. Gelukkig beschikt Stubbs over een groot aantal aanvallen, die hem goed van pas komen bij het bevechten van de mensheid. De meeste wapens die Stubbs zal gebruiken, maken deel uit van zijn eigen lichaam. Een van de aanvallen waar onze vrolijke vriend over beschikt, is zijn hand. Klinkt op het eerste gezicht niet bepaald denderend natuurlijk, maar intere ant wordt het als je doorkrijgt dat je met de hand plaatsen kunt bereiken waar je normaliter niet bijkomt. Eindelijk je rug krabben zonder dat je de hulp van iemand anders nodigt hebt dus. De hand is apart te besturen en manoeuvreert zich eenvoudig door nauwe kiertjes of door kleine gaten. Helemaal 'handig' is dat je met de hand de controle kunt nemen over andere personages in de omgeving. Door ze simpelweg bij het hoofd beet te pakken, kun je ze overal naar toe sturen. Op deze manier kun je eveneens gebruik maken van de wapens van je tegenstanders.
Een ander lichaamsdeel waar Stubbs maar al te graag afstand van neemt, is een stukje van zijn darm. Dit rottende, stinkende deel van zijn lichaam blijkt namelijk een uitstekende gasgranaat te zijn. Tegenstanders die zich in de wolk rondom deze granaat bevinden, zullen tijdelijk uitgeschakeld zijn. Ben je al in de buurt van je tegenstanders, dan is het minstens zo effectief om een flinke scheet in hun gezicht te laten. Deze ga en hebben ongeveer hetzelfde effect. Om het helemaal af te maken kun je ook nog eens met je hoofd gaan bowlen. Genoeg manieren om die vervelende mensheid eens een lesje te leren dus. Ten slotte is het ook nog eens mogelijk om ledematen van anderen even te 'lenen'. Armen afrukken en deze vervolgens gebruiken als wapen om maar eens een voorbeeld te noemen behoren ook tot de mogelijkheden. Bloed is goed en pijn is fijn, ook Stubbs the Zombie is daar wederom een goed voorbeeld van. Zo op het eerste gezicht lijkt Stubbs dus een geniale game en dat is het in zekere zin ook. Toch knaagde er iets bij mij tijdens het spelen van de game (en nee, het was Stubbs niet). De gebruikte HALO-engine waar ik het al eerder over had, doet mijns inziens afbreuk aan het spel. Een veel gehoord puntje van kritiek bij HALO waren de veelal terugkomende textures en de manier van leveldesign dat ontzettend herhalend aandeed. Welnu, dit bekende fenomeen kom je helaas weer tegen in Stubbs.
Hoewel men geprobeerd heeft een levendige stad te creëren, komt het nog geregeld voor dat je gang na gang doorloopt en continu het gevoel krijgt dat je hier al eerder bent geweest. Verder zien veel van de gebouwen er overdreven groot uit en komen vaak genoeg over als blokkendozen. Wat mensjes hier en fonteintjes daar maken het er helaas niet realistischer op. Natuurlijk is een realistische game met Zombies natuurlijk een contradictie, maar toch. Ik kreeg het gevoel dat de makers met een andere engine beter afgeweest waren, want met name het leveldesign is niet altijd om naar huis te schrijven.
Wat ook erg “HALO-esque” aanvoelt is de besturing van een aantal voertuigen die je tegenkomt in je wraak jegens de mensheid. Niet dat de voertuigen heel veel aan de gameplay veranderen, maar het idee van een Zombie achter het stuur brengt natuurlijk wel enige hilariteit met zich mee. Pluspuntje zijn de animaties van de characters en de modellen, die komen zeer geloofwaardig over, voor zover dat kan bij een Zombiegame. De teksten die men roept wanneer je een hapje uit iemand neemt zijn ook hilarisch te noemen trouwens. Ja, op dat gebied zit het allemaal wel weer snor met Stubbs the Zombie.
Helaas valt er minder genieten als het gaat om het plot. Deze is namelijk nauwelijks tot niet aanwezig. Elk level voelt daarom ook als een afzonderlijk level en van een spannend verhaal is geen sprake. Dat is zonde, want voor de rest is Stubbs best een leuke game geworden. Kort en lineair, maar zeker wel amusant. Op de Xbox heb je overigens nog de mogelijkheid om coöperatief de singleplayer samen met een bloeddorstige vriend of vriendin over te doen, de PC versie kent deze helaas niet. Ook dat is erg jammer, hierdoor ben je gewoon minder snel geneigd om nog eens Stubbs uit de kast te pakken. Zelfs de pakkende soundtrack, waar bands van nu bekende nummers van vroeger hebben gecoverd, verandert daar weinig aan.
Kort samengevat: Als je van Zombiegames houdt, niet vies bent van een beetje bloed en zwarte humor, dan kan ik je Stubbs the Zombie aanraden. Het veroorzaken van anarchie in een typisch Amerikaans stadje, waar alle vooroordelen over Amerikanen nog eens lekker naar voren komen, is zeker iets wat je zeker eens gedaan moet hebben. De korte speelduur van het spel zul je dan maar door de vingers moeten zien. Voor mensen die graag ook nog wat extra replay willen zien, kunnen beter voor de Xbox-versie gaan, waar je nog getrakteerd wordt op een co-op modus. Voor de rest is Stubbs the Zombie een aardige game geworden die als budgettitel het waarschijnlijk prima zal doen. Want hoe je het wendt of keert, spelen met ledematen en organen blijft leuk, dat is een ding wat Stubbs nog eens lekker heeft bevestigd. Hmmm... braaainns....
Stubbs the Zombie ligt vanaf 10 februari bij ons in de winkels (het spel, niet het lijk)