Waar Starcraft: Remastered bijzonder goed in slaagt is dat de game oogt als de real-time strategiekla ieker zoals je hem herinnert en niet hoe die in werkelijkheid is. De oude, gepixeleerde sprites zijn vervangen met haarscherpe figuren die veel meer details bevatten, nieuwe lichteffecten brengen de eenheden tot leven en ook de campagne is voorzien van een lik verf. Breedbeeldresoluties tot en met 2160p worden ondersteund – al blijft Blizzard allergisch voor de 21:9-beeldverhouding – en je kunt zowaar inzoomen om de stugge Terrans en monsterlijke Zerg van dichtbij te bewonderen.
Kraakhelder
Het geluid en de muziek zijn net zo grondig gerenoveerd en klinken geweldig als nooit tevoren. Meer nog dan het uiterlijk, weet de soundtrack het nostalgische verlangen naar die goeie ouwe tijd te stillen. De piepjes en alarmsignalen van de interface; het bevel om meer Pylons te bouwen; het gemopper dat door de intercoms van de Marines kraakt: het klopt allemaal. Alles klinkt net zo goed als vroeger, maar dan kraakhelder.
Wat Blizzard volledig met rust heeft gelaten, is de gameplay zelf. De eenheden, besturing en de balans tu en de drie facties zijn identiek aan het origineel en de mi ies van de campagne zijn exact hetzelfde. Dat is niet per se een goede zaak. De balans is nagenoeg perfect na bijna twintig jaar aan precieze afstemming, tot grote vreugde van – als we de spelersaantallen op Battle.net mogen geloven – met name de Koreaanse fanbase. Aan de andere kant voelt een limiet van twaalf tegelijkertijd geselecteerde eenheden aan als archaïsch en blijven troepen door de gebrekkige pathfinding soms hulpeloos rondjes lopen. Latere innovaties van het strategiegenre waar je nu niet meer bij nadenkt, zoals het met een hotkey selecteren van inactieve werkers, geven geen thuis.
Of 33 gulden, omgerekend
De nieuwe illustraties en pratende hoofden tijdens de briefing voor elke mi ie kunnen niet verhullen dat de campagnes van het origineel en de uitbreiding Brood War nogal stoffig overkomen. Meestal is het een kwestie van alle grondstoffen in de omgeving opslurpen, een horde aan geavanceerde eenheden opbouwen en de hele kaart platwalsen. Gelukkig blijft het lekker melodramatische verhaal sterk genoeg om ook in 2017 mee te leven met de idealistische Jim Raynor, die ontdekt dat zijn medemensen minstens zo monsterlijk kunnen zijn als de alles verorberende zwerm van de Zerg.
Voor de speler die enkel geïntere eerd is in de singleplayer en potjes via een lokaal netwerk, is Starcraft: Remastered echter een relatief dure aanschaf. Niet dat de vijftien euro die je er voor neerlegt buitensporig veel geld is, maar met nul euro blijft het moeilijk concurreren. De ontwikkelaar heeft er namelijk voor gekozen om Starcraft en de uitbreiding, minus het Remastered-gedeelte, gratis beschikbaar te stellen. Dan moet je naast de opgefriste presentatie het tevens doen zonder de multiplayermatchmaking, ranglijsten, Cloud Saves en ondersteuning voor meerdere talen.
Blizzard schiet zichzelf een beetje in de voet met de gratis optie, maar er zijn weinig strategiegames die online zo’n grote uitdaging kunnen bieden als Starcraft: Remastered. Ook als je geen intere e hebt in tweehonderd acties per minuut halen om een kans te maken tegen Koreaanse pro’s, valt er iets te zeggen voor de opgepoetste kla ieker. Het nieuwe uiterlijk maakt het spelen van de campagne aanmerkelijk minder pijnlijk voor de ogen en de muziek is van uitstekende kwaliteit. Zelfs al vertoont de campagne tekenen van ouderdom, het verhaal over de Terrans, Zerg en Proto blijft een space opera van de bovenste plank.
Starcraft: Remastered is nu beschikbaar voor Windows en MacOS.