Star Wars: The Force Unleashed (PS3) | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Bij de aankondiging van wéér een game met de Star Wars-licentie barst normaal gesproken niet meteen een jubelstemming los. Veel spellen in deze alom bekende franchise zijn namelijk geen meesterwerkjes. Dit neemt echter niet weg dat het universum nog steeds een uitermate intere ante setting biedt om een game in te laten situeren. Na de lauw onthaalde aankondiging groeide het vertrouwen in The Force Unleashed gestaag. Deze keer zou alles anders zijn, zo leek het. Spijtig genoeg maakt LucasArts haar niet al te beste reputatie op het gebied van Star Wars-actiegames weer volledig waar met The Force Unleashed. Sterker nog, het spel kan nu al gezien worden als dé teleurstelling van 2008.

De vooruitzichten omtrent Star Wars: The Force Unleashed waren meer dan positief. Vooral de vele nieuwe technieken zouden de game-industrie op z'n kop zetten. Zoals je in de inleiding hebt kunnen lezen zijn de hooggespannen verwachtingen echter bij lange na niet ingelost. Alvorens er echter kwaad gesproken wordt, belichten we eerst de punten waarop het spel wél naar behoren presteert.

Star Wars: The Force Unleashed laat je in de huid kruipen van de geheime leerling van Darth Vader. Van origine ben je een lid van een nobele familie, die door Vader volledig uitgemoord is omdat hij hen als een bedreiging beschouwde. Terwijl hij daarmee bezig was, kwam hij erachter dat jij, op dat moment nog een jong knaapje, over bovennatuurlijke gaven beschikte. Lord Vader besloot je mee te nemen en op te leiden tot een duistere onderdaan met minstens zo duistere krachten. Natuurlijk deed hij dat niet dit niet zonder tegenprestatie. Om zijn gulheid tegemoet te komen dien je de meest vervelende klusjes op te knappen, zoals het om zeep helpen van enkele krachtige Jedi.

Naarmate het verhaal vordert, begin je steeds meer te twijfelen aan de juistheid van de opdrachten die Darth Vader je oplegt. Niet in de laatste plaats doordat achter al die wreedheid een goedaardig persoon in je schuilt. Niet geheel onverwacht zitten er dan ook een aantal plotwendingen in het verhaal verweven. Gedurende het verhaal, dat zich afspeelt tu en de derde- en de vierde episode van de films, kom je de nodige oude bekenden tegen. Geheel in de Star Wars-stijl komt er zelfs een onverwachte liefdesaffaire om de hoek kijken. Hoe het zich ontpopt, dien je echter zelf te ontdekken. Maar om toch alvast het topje van de sluier op te lichten: het verhaal doet absoluut niet onder voor de geroemde gebeurteni en uit de twee filmtrilogieën.

Alhoewel het verhaal een belangrijke component is, is het vooral de geavanceerde physics engine die het spel de afgelopen maanden een publiciteitsinjectie gegeven hebben. Deze technologie zorgt ervoor dat objecten en mensen natuurgetrouw reageren op je acties en beïnvloed worden door de zwaartekracht. En waar komt een systeem als dit beter tot z'n recht dan in het galactische stelsel van Star Wars? Zoals je allicht al wist, maken de meest krachtige strijders uit het fictieve universum gebruik van de zogenoemde Force. Deze onzichtbare kracht stelt vechtmeesters onder andere in staat om zaken op te pakken en te laten zweven zonder ze ook maar met een vingertopje aan te raken. Bij het gebruik daarvan, komen de physics prima tot hun recht.

Wat de physics engine klaarspeelt is behoorlijk indrukwekkend. Je weet niet wat je overkomt als je ziet dat in de lucht zwevende Stormtroopers alles op alles proberen te zetten om weer met beide benen op de grond te geraken. Wanneer ze de kans krijgen, grijpen ze naar alles wat los en vast is, wat dit ook voor consequenties moge hebben. Ze klampen ze zich zelfs vast aan hun compagnons, waardoor het meer dan eens voorkomt dat je plots een drietal ventjes door de lucht laat vliegen. Ook kun je objecten grijpen om deze tegen omgevingen of vijanden te smijten, die al naargelang het materiaal volledig vervormen.

Natuurlijk beschik je als de geheime leerling van de duistere Sith over meerdere krachten, die naar verloop van tijd uit te breiden zijn middels een levelsysteem. Zo kun je een zogenoemde Force Push uitvoeren, die je in staat stelt een enorme windvlaag te  produceren. Deze kracht kun je gebruiken om vijanden weg te blazen, maar het is minstens zo leuk om de omgeving ervan langs te geven. Veel natuurelementen zijn namelijk volledig interactief. Laat je de windvlaag op een ogenschijnlijk onopenbare deur neerkomen, dan verbuigt deze zich door de enorme druk van de windvlaag. Bomen versplinteren en bruggen zakken in elkaar bij het volbrengen van een actie als deze. Een fraai schouwspel, dat nog maar eens aantoont dat wat de huidige generatie spelsystemen in staat is.

Tot dusver geen vuiltje aan de lucht. Maar schijn bedriegt, want achter het intere ante plot en de imponerende physics schort er fundamenteel een hoop aan Star Wars: The Force Unleashed. Zo is de kunstmatige intelligentie van een belabberd niveau. Alleen wanneer de opponenten zweven en naar objecten proberen te grijpen, rijst het vermoeden dat ze op levende wezens gebaseerd zijn. De rest van de tijd rennen ze als een dolleman op je af om vervolgens zonder enige achterliggende gedachte op je in te hakken. Het is louter de hoeveelheid aan agre ievelingen die het spel pittig maken. Bij vlagen is het zelfs onmogelijk om je met de hulp van de Force te weren tegen vijandige aanvallen, omdat letterlijk tientallen gemeneriken je het leven zuur proberen te maken.

En dat is zonde, want juist doordat het spel enorm leunt op de physics zouden kleinschalige gevechten met relatief ontwikkelde tegenstanders een extra dimensie aan het geheel kunnen toevoegen. Nu is het veelal knoppen rammen wat de klok slaat, een spelprincipe dat absoluut niet thuishoort in The Force Unleashed. Zelfs de eindgevechten, veelal met Jedi's en groteske monsters in de hoofdrol, weten niet te overtuigen. Het is weliswaar een lust voor zowel oog als oor om twee lichtzwaarden tegen elkaar te horen kletsen, maar ook Jedi's zijn spijtig genoeg te verschalken door willekeurig wat actieknoppen in te drukken. Bovendien wordt te pas en te onpas gebruik gemaakt van de zogenoemd Quick Time Events, wat zeker niet als een welkome toevoeging gezien mag worden. Zo kun je er gif op innemen dat een eindgevecht steevast eindigt met dit spelelement.

Nog een zwak aspect van Star Wars: The Force Unleashed is de al te lineaire levelstructuur. Blijkbaar zijn de opdrachten die Vader je opdient niet alleen duister van aard, maar ook gesitueerd in duistere gebieden. Het zijn vooral grauwe kleurtinten, lelijke wezens en afstervende plantenresten die de omgevingen vormgeven. De opzet van de gebieden lijkt bovendien tig keer te zijn gerecycled, wat het repetitieve karakter alleen versterkt. De creatieve geesten lijken al vroeg in het productieproces de brui eraan hebben gegeven. Dat je halverwege het spel terugkeert naar reeds bezochte planeten en de mi ies steeds beperkter worden, onderstreept deze veronderstelling nog maar eens. Met een beetje haast valt het volledige spel zelfs in amper acht uur te doorlopen, waardoor het gebrek aan alternatieve spelmodi des te vervelender is. In wezen weet alleen de openingspa age, die je met Darth Vader speelt en als een soort tutorial dient, écht te overrompelen. Deze mi ie kenmerkt zich door een intens kleurengebruik, levendige omgevingen en prachtige vegetatie, drie verschijnselen die in de rest van het spel schitteren door afwezigheid.

   

Naast de levelstructuur zijn ook de sporadische puzzels erg voorspelbaar. Het komt er simpelweg op neer dat je een zojuist vrijgespeelde kracht dient te gebruiken om een raadseltje op te lo en. Veel vervelender zijn ongetwijfeld de gammele platformelementen. Dit komt vooral doordat de omgevingen op de een of andere manier niet contextgevoelig genoeg zijn. Een goed voorbeeld hiervan is een mi ie die zich afspeelt in de maag van een reusachtig monster. De ondergrond blubbert alle kanten op, maar je personage blijft steevast op dezelfde hoogte gepositioneerd. Nu is deze vertoning voornamelijk esthetisch onverantwoord, maar deze oneffenheden zijn funest wanneer je van de ene naar de andere puinbrok dient te springen.

Het lijstje van technische mankementen is natuurlijk niet volledig zonder de alom geliefde laadtijden erbij te betrekken. Ook al installeer je The Force Unleashed op de harde schijf, tergend lange laadtijden duiken veelvuldig op. Zelfs tu enfilmpjes en menuutjes ontkomen hier niet aan, wat anno 2008 toch niet meer zou mogen gebeuren. En alsof dat nog niet genoeg ellende met zich meebrengt, werkt daarbovenop de camera niet mee, zakt de beeldverversing regelmatig in elkaar en is er sprake van opzienbarend veel pop-up. Buiten de physics en het verhaal heeft het spel nauwelijks wat om het lijf. Het moge dan ook duidelijk zijn dat de Force zich overduidelijk niet aan de zijde van The Force Unleashed geschaard heeft.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou