Even voor de mensen die het nog niet weten: Episode III draait in belangrijke mate om de dramatische val van Anakin Skywalker naar de Dark Side. Een zet die hem uiteindelijk in Darth Vader zal doen veranderen, de grote schurk uit de oorspronkelijke drie films. Ook de game vertelt ditzelfde verhaal, maar richt zich daarbij alleen op de actiescènes. Dit houdt in dat een inleving in de karakters en het plot er niet echt bij is. Het is natuurlijk leuk dat je aardig wat scènes direct uit de film voor je kiezen krijgt, maar een gedrevenheid tot verder spelen is er nauwelijks. Daarvoor mist het spel enige uitdieping en dramatiek die in de film zo belangrijk zal zijn.
Het spel kan de film trouwens aardig voor je kan verpesten doordat het vol met spoilers zit. Zodra je de film gaat zien nadat je de game helemaal hebt uitgespeeld, weet je al precies wat er gaat gebeuren. Als het spel nou hetzelfde sterke verhaal had gehad als de film, dan was het geen groot probleem geweest. Maar zoals gezegd is dat niet het geval. Daar komt nog bij dat de stemmen niet ingesproken zijn door de echte acteurs en de ingehuurde sprekers erg weinig bezieling in hun rol leggen. Ze weten de stemmen van bijvoorbeeld Hayden Christensen, Ewan McGregor en Christopher Lee wel aardig goed na te bootsen, maar daar blijft het ook bij.
De gameplay is dus datgene dat het spel moet zien te redden. Opvallend genoeg steekt dit aspect nog best aardig in elkaar, zeker vergeleken met de games gebaseerd op de vorige twee films. Star Wars: Episode III is eigenlijk een ordinaire hack 'n slash game in het Star Wars universum. Gedurende het spel speel je met verschillende karakters die elk een eigen vechtstijl hebben. Natuurlijk kun je allerlei combinatieaanvallen uitvoeren en staan ook enkele Force Powers tot je beschikking. In het begin is je repertoire aan aanvallen nog redelijk beperkt, maar tu en elke mi ie door kun je jezelf upgraden met punten die je tijdens het spelen hebt vergaard. Ook is de omgeving in beperkte mate interactief en kun je soms objecten werpen met Force Push. Uiteindelijk levert dit nog best een aardig vechtsysteem op. Het verbleekt bij toppers als Ninja Gaiden en Devil May Cry, maar voor een doorsnee speler zal het zeker voldoende zijn.
Helaas wordt de actie sterk ingeperkt door een aantal andere zaken. Om te beginnen vecht je bijna alleen maar tegen droids en dat zijn doorgaans niet de meest boeiende tegenstanders. Echt slim zijn ze ook niet en ze maken het je zelden echt moeilijk. Hoewel sommige vijanden in staat zijn te blocken en speciale aanvallen uit te voeren, is veel tactiek of timing bijna nooit vereist. Dit maakt het spel redelijk hersendood en dat is jammer. Dit komt vooral tot uiting in omgevingen waarin je voor een bepaalde tijd zo lang mogelijk moet zien te overleven. Deze sequenties zijn eerder vervelend en saai in plaats van uitdagend en spannend. Ook heb je erg weinig bewegingsvrijheid. De levels zijn enorm lineair en je kunt eigenlijk nooit van je pad afwijken. Klimmen en springen om verder te komen is er ook niet bij en de puzzels zijn dungezaaid en te simpel.