Stel je eens voor. Je bent een klein, meercellig organisme en je vliegt op een stuk steen met duizenden kilometers per uur door de ruimte. Hoeveel geluk heb je dan als je meteoor onderweg van koers verandert en neerstort op een planeet waar leven mogelijk is? In Spore is dat precies wat er gebeurt. Heb je jezelf ooit afgevraagd wat er dan na zo'n oerknal plaatsvindt? Speel Spore en je weet het.
Spore is een bedenksel van Will Wright, het brein achter de Sims-serie, en kan gezien worden als... als Sims 2.0 eigenlijk. In plaats van je druk te maken over de beslommeringen van een woonwijk, ga je in Spore op zoek naar de uithoeken van een onbekend sterrenstelsel. Je maakt niet alleen de groei mee van een peuter tot volwa ene, maar doorloopt de evolutiecyclus van meerdere wezens. Wezens die in Spore een belangrijke rol vervullen. Sterker nog, de hele PR-campagne van EA om Spore te promoten, draait om het bedenken, creëren en het zien evolueren van je creatie. User Generated Content is hier het sleutelwoord. Een belangrijke troef voor Spore, want ieder wezen dat gemaakt wordt, en er zijn miljoenen variaties mogelijk in allerlei kleuren, maten en karakters, kunnen vrij worden uitgedeeld onder de Spore community. Een community die letterlijk iedere minuut groter en groter wordt. Het maakt de game feitelijk oneindig, want de nieuwe creaties worden automatisch aan jouw Spore-universum toegevoegd. Alle creaties zijn overigens terug te vinden in de Sporepedia.
Maar voordat je de creaties van je 'medespelers' kunt bewonderen, zul je eerst zelf een welvarend ras moeten kweken. En zoals gezegd, je begint gewoon waar ieder ander ook begint: bij de oerknal. In de oersoep van beschaving maak jij je eerste Spore-stappen. Als een klein doorzichtig beestje zwem je door een wirwar aan algen, rare luchtbellen en andere vreemde wezens. Je keuze aan het begin van het spel bepaalt waar je naar op zoek gaat. Word je nieuwe wezen een carni-, herbi- of omnivoor? Anders gezegd, laat je je wezen vlees, planten of beide eten? Die keuze beïnvloedt overigens je gehele spel. Vooral in de volgende stages zal het een compleet andere manier van spelen teweeg brengen.
De eerste fase heet de Cell-fase. Er zijn er in totaal vijf. De overige vier heten (in chronologische volgorde) de Creature-, Tribal-, Civilization- en Space-fase. Wat de Creature- en Cell-fase betreft, deze spelen in veel opzichten hetzelfde. Je bent voornamelijk bezig met het vinden van voedsel en het constant laten evolueren van je wezen. Dat evolueren is trouwens niet oneindig. Om bijvoorbeeld een groter paar klauwen te krijgen, zul je die eerst moeten vinden bij een andere soort of op het skelet van een overleden dier. Waarna je vervolgens genoeg DNA-punten moet verdienen om daadwerkelijk een nieuw paar grijpers op je wezen te plaatsen. Het grote voordeel hieraan is dat je onbruikbare onderdelen van je wezen kan omruilen voor de broodnodige DNA. Het nadeel is dat je vooral in het begin bijna doelloos moet rondscharrelen om zoveel mogelijk ledematen bij elkaar te sprokkelen. De onderdelen die je vindt, mag je wel meenemen naar een nieuw spel.
De eerste twee fases voelen jammer genoeg wel een beetje saai aan. Het bedenken van nieuwe wezens is leuk, maar we hebben het idee dat de Cell- en Creature-fase bedacht zijn om iets met die wezens te doen. In de andere drie fases worden de eigenschappen van jouw creatie namelijk steeds minder belangrijk. Op de keuze van je eetgewoontes na, die je later bepaalde vaardigheden opleveren, maakt het eigenlijk weinig uit of je vleugels hebt of een rij scherpe tanden. Je bent in de Creature-fase druk bezig met aanpa en en sleutelen tot je de perfecte balans gevonden hebt, om er vervolgens achter te komen dat je in de Tribal-fase gebruik gaat maken van hamers en speren. Toch biedt de Creature-fase genoeg voer voor gamers die graag uren en uren aaneen willen creëren en uitproberen. Daar leent deze fase zich namelijk het beste voor.
Na de Creature-fase kom je in de Tribal-fase en vanaf hier beginthet spel op een simpele RTS te lijken. Je begint met een klein dorpje.Of iets wat er op lijkt, want je mag een kale vlakte met eenkrakkemikkige tent nauwelijks een dorpje noemen. Je betaalmiddel voornieuwe uitrusting, gebouwen en stamleden is geen DNA meer, maarvoedsel. Het is dus zaak om genoeg voedsel te verzamelen. En datverzamelen doe je door middel van je stamleden opdrachten te geven.Geef ze bijvoorbeeld de opdracht om een nietsvermoedende kudde Blabla's(een soort groene koeien) aan te vallen en er is voor even weer watvlees op de plank.
Voedsel is belangrijk, maar nogbelangrijker is de ontwikkeling van je stam. Een ontwikkeling die je ingang zet door aan te kloppen bij andere stammen. Je krijgt de vrijheidom de vaardigheden van de andere stam te verdienen of met bruut geweldover te nemen, maar in de praktijk zullen de meeste gamers al snel dewapens pakken. Het paaien van een andere stam is een eentonig enlangdradig gebeuren. De vredelievende aanpak zal pacifisten zekeraanspreken, maar de meerderheid zal zich al snel laten verleiden vooreen frontale aanval. Een stuk sneller en een stuk spannender. Je wezenevolueert trouwens niet meer in de Tribal-fase, maar door de nieuwegebouwen kun je bijvoorbeeld fakkels maken die je helpen bij het inbrand steken van de tegenstander of vishaken creëren om sneller vis meete vangen. Om de fase te halen, dien je een half dozijn stammen teveroveren, dan wel bevriend te maken. Je hebt vervolgens genoegwijsheid en wetenschap vergaard om de stap naar een echte beschaving temaken.
De een na laatste fase is de Civilization-fase. De gamespeelt hier nog steeds als een RTS. Je stuurt alleen geen wezens meeraan, maar voertuigen. Voertuigen die je zelf mag ontwerpen of kuntdownloaden via de Sporepedia. De gebouwen die in deze fase hun intrededoen, mag je ook zelf ontwerpen, al blijft dit onderdeel behoorlijkbeperkt met slechts drie beschikbare gebouwen. Een huis, een fabriek eneen entertainment gebouw. Een huis zorgt voor een hoger aantaleenheden, de fabriek voor meer inkomen en het entertainment gebouwzorgt voor meer plezier bij je burgers. De belangrijkste grondstof indeze fase is Spice. Zonder Spice heb je geen geld en zonder geld kan jeniets kopen.
Je moet dus zo veel mogelijk Spice-bronnen inpalmenof, je raadt het al, handel drijven met naastgelegen steden om geld teverdienen. Hoe meer Spice, hoe meer voertuigen je kunt kopen en hoesneller je de andere beschaving kan overtuigen om zich bij jou aan tesluiten. In het begin krijg je alleen de beschikking overlandvoertuigen en één speciale vaardigheid die past bij jouw wezen. Ishet een carnivoor dan krijg je een onkwetsbaarheidschild, later gevolgddoor een paar gigantische bommen. De hoeveelheid steden bepaaltuiteindelijk hoeveel technologieën er tot je beschikking staan en hoesuccesvol jouw beschaving is geworden.
Nou hebben we mi chienniet alle onderdelen van de Civilization-fase behandeld, maar eerlijkgezegd is er ook niet veel om over te vertellen. De keuze in degebouwen die je plaatst en de voertuigen die je kunt maken isbehoorlijk beperkt. Daarnaast is het hele RTS-gebeuren slechtuitgewerkt. Je eenheden kun je nauwelijks opdrachten meegeven en hethele Spice-idee voelt maar matig aan. Je kunt er voor kiezen om stedenover te kopen in plaats van te veroveren, maar dat kost zoveel geld entijd dat je door de frustratie al snel naar de wapens grijpt. Doordatde Spice maar op een paar plekken te vinden is, verwacht je veelspannende gevechten, maar meer dan een paar blauwe stralen die over enweer schieten wordt het niet. Het zelf ontwerpen van je eenheden isleuk, maar het houdt dit gedeelte van het spel bij lange na nietovereind. De Civilization-fase krijgt als enige onderdeel van de gamedan ook een dikke onvoldoende.
Maar na regen komt zonneschijn endus ook in Spore breken de eerste stralen door nadat je in deSpace-fase bent aanbeland. De Space-fase is zonder twijfel de meestuitgebreide en uitgediepte fase van het spel. Om alle onderdelen hierte benoemen zou teveel pagina's kosten, maar geloof ons dat je in deSpace-fase dagen aaneen kan spelen. Het spel verandert als het ware ineen 4X-spel (eXplore, eXpand, eXploit, and eXterminate), maar dan welmet een twist. De planeten die je bezoekt worden namelijk bevolkt doorwezens uit de community. Het is zelfs mogelijk om je aan te melden vooreen Sporecast, waarna automatisch alle Spore wezens, gebouwen envoertuigen uit die Sporecast worden toegevoegd aan jouw universum. Erzijn al Sporecasts van Star Wars, allerlei stukken fruit en bestaandecartoonhelden, zoals Homer Simpson. Je moet dus niet raar opkijkenwanneer je straks door een leger Yoda's wordt aangevallen.
In deSpace-fase is het zaak om jouw rijk tot aan de verste uithoeken van hetheelal te brengen. Hoe je dat doet, mag je helemaal zelf weten.Koloniseer, drijf handel of maak af. Zorg alleen wel voor de benodigdecontanten, want zonder geld wordt het lastig om jouw wil aan een anderop te leggen. Het verdienen van geld kan eigenlijk maar op één manier,en dat is het doorverkopen van Spice aan andere planeten. Planeten waarde wi elkoers het meest gunstig is. Het is alleen erg omslachtig omtelkens naar jouw planeten terug te vliegen, de Spice in te laden envervolgens uit de duizenden planeten de juiste te vinden. Houdt er dusrekening mee dat je vooral in de beginfase je koloniën niet al te veruit elkaar plaatst.
Met je zuurverdiende geld kun jevervolgens een heel arsenaal aan wapens, gereedschap, specialevaardigheden en ruimteschepen kopen. Denk bijvoorbeeld aan eenvuurwerkshow om je bevolking gelukkiger te maken. Of een extrabatterijpakket zodat je ruimteschip verder kan vliegen. De onderdelenzijn trouwens niet goedkoop, dus zul je flink moeten handelen om ze aante schaffen. Maar in een wereld zo groot als Spore zijn er altijdgenoeg planeten te vinden waar iets te halen valt. En heb je allebewoonde planeten al bezocht (wat vrij onwaarschijnlijk is), dan kun jeonbewoonbare planeten bewoonbaar maken. Met speciaalterraforming-gereedschap is het mogelijk om van een ijsplaneet eenjungleplaneet te maken. Plant wat bomen, drop wat wezens en binnen dekortste keren heb je een nieuwe 'aarde'.
De hele opbouw vanSpore haalt de game een beetje naar beneden. Van de vijf fases is eréén heel slecht, drie matig en één meer dan voldoende. DeCivilization-fase is door het gebrek aan strategische mogelijkheden eneen zéér beperkte keuze aan eenheden een draak van een RTS geworden.Herspeelbaarheid een nul. De Tribal- en Creature-fase zijn erg leukbedacht, maar door het ontbreken van diepgang zal je deze fases nietsnel nog een keer spelen. De Space-fase zal je daarentegen veel vakerherspelen, net als het ontwerpen van nieuwe wezens en voorwerpen. Hetwas veel beter geweest als je was begonnen in de Space-fase, envervolgens alle fases kon doorlopen na de kolonisatie van een planeet.Voor het gemak zouden we de Cell-fase bijvoorbeeld als een minigametoevoegen.
Het is onmogelijk om alle opties en mogelijkhedenin één review te persen, maar hopelijk is het voor de meeste van jullienu wel duidelijk. Spore is gigantisch groot en wordt elke dag zelfs eenbeetje groter. De game is in veel opzichten uniek te noemen en biedt decreatievellingen onder jullie een breed platform om je creaties tetonen. De Sporepedia, de mogelijkheid om filmpjes direct op Youtube teplaatsen en de sporecasts maken van de game één brok User GeneratedContent. Jammer genoeg gaat het wel ten koste van de gameplay, want dieis op sommige momenten ronduit saai te noemen.