Al twee jaar wordt bij de Spider-Man-franchise een nieuw trucje geprobeerd. Vorige keer hadden we vier Spider-Men in verschillende dimensies, nu is het de buurt aan tijdreizen met twee Spider-Men. Dit stapje terug brengt wel een grote verbetering met zich mee.
Spider-Men
Er is namelijk alles aan gedaan om je een naadloze ervaring te geven tijdens het spelen. Spider-Man 2099 ontdekt het plan van wetenschapper Walker Sloan om terug te reizen in de tijd. Door zijn bedrijf Alchemex eerder op te richten, verandert de tijdstroom en dat heeft desastreuze voor de originele Spider-Man. Hij sterft na een gevecht met Anti-Venom. De oplo ing voor dit probleem ligt in de samenwerking van de twee Spider-Men, ook al zitten ze honderd jaar van elkaar gescheiden.
Deze samenwerking is wat Spider-Man: Edge of Time uniek maakt. Het blijft namelijk niet alleen bij het spelen met beide Spider-Men. Via een picture-in-picture schermpje word je regelmatig op de hoogte gehouden van wat de andere Spider-Man doet. Acties in het verleden hebben direct gevolgen voor de toekomst. Zo moet The Amazing Spider-Man een robot die dan nog in ontwikkeling is onklaar maken, om Spider-Man 2099 uit de brand te helpen. Het zijn gescripte gebeurteni en, maar ze werken wel.
Ook belangrijk is het gekibbel tu en beiden. Humor is altijd een belangrijk onderdeel geweest bij Spider-Man en dat is nu niet anders. Ze vallen elkaar constant in de haren, maken vijanden belachelijk of stellen bepaalde situaties op een komische manier aan de kaak. Zo doen de heren constant alsof ze weten hoe alles in elkaar steekt, maar reageren toch verbaasd als iets blijkt te werken. Het levert niet altijd een een lach op, maar het zorgt er wel voor dat je het idee krijgt dat je niet alleen speelt.
De twee Spider-Men besturen net wat anders, dus je speelstijl moet regelmatig wi elen. Spider-Man 2099 gebruikt bijvoorbeeld een hologram als afleiding om gevaar te ontlopen. Zijn kla ieke tegenhanger, daarentegen, gebruikt zijn versterkte zintuigen om slagen te ontwijken, terwijl hij gewoon door blijft vechten. Spider-Man 2099 is acrobatisch, niet extreem krachtig en sterk tegen groepen. The Amazing Spider-Man maakt een gigantische webhamer om zijn punt duidelijk te maken. Het meest kenmerkende is het verschil in grijpaanval. Waar Spider-Man 2099 vijanden naar zich toe trekt, lanceert The Amazing Spider-Man zich in hun richting.
Naadloos
De wi eling tu en het spelen met beide Spider-Men verloopt op een natuurlijke manier. Je ziet geen laadschermen als je op gezette tijden springt tu en het heden en verleden. Het versterkt het gevoel dat je één verhaal speelt, in plaats van lo e onderdelen die aan elkaar geknoopt zijn.
Een andere factor die het naadloze gevoel versterkt, zijn de uitdagingen die je onderweg tegenkomt. Je krijgt een melding als een uitdaging beschikbaar is, maar hoeft eigenlijk niks te doen om deze te starten. Zo kan je door snel een deur te bereiken of zonder geraakt te worden een groep vijanden te verslaan ‘per ongeluk’ verschillende uitdagingen voltooien. Vanuit de Web of Challenges-modus kunnen alle gevonden uitdagingen alsnog los geprobeerd worden.
De beloning varieert van gouden spinnen om je personages mee te versterken tot een voucher om extra kostuums te ontgrendelen. Zo kan je bijvoorbeeld The Amazing Spider-Man in zijn Future Foundation- of het nieuwe Ultimate-pak hijsen, of Spider-Man 2099 in Spider-Man Noire-stijl optuigen.
Plakkerig
Waar het verhaal en de uitdagingen goed in zijn, het creëren van een soepele ervaring, daar laat de besturing het afweten. De bewegingsvrijheid is vrij beperkt, dus rondslingeren in weidse omgevingen zit er helaas niet in. Mi chien is dat maar goed ook. Op de plekken waar je even de ruimte hebt, merk je dat het slingeren niet soepel werkt. Je hangt stil als je door wilt slingeren, loopt onnodig te hannesen om de juiste kant op te gaan en kleeft vaak niet aan muren als je dat wel wilt. En juist wel als je dat niet wilt. Nu valt hier tijdens het verhaal nog mee te leven, maar sommige uitdagingen waar precisie vereist is, worden hierdoor frustrerend lastig.
Het voelt sowieso alsof vrijheid is ingeruild voor spektakel. Het vechtsysteem heeft meer weg van een achtbaan: het ziet er spectaculair uit, maar mist de controle die nodig is om het te ervaren als iets wat je zelf doet. Je voelt je zo meer pa agier dan bestuurder en dat drukt zijn stempel op het geheel, dat zonder echte bewegingsvrijheid gewoon niet helemaal als Spider-Man voelt. Edge of Time is desondanks een aardige game, maar maakt geen grote stappen vooruit en zet er helaas ook een aantal terug.
Spider-Man: Edge of Time is getest op de Xbox 360.