Voorafgaand aan ieder potje Space Grunts kies je een kla e en zoals gebruikelijk is de een sterker en maakt de ander kans op betere loot. De balans tu en de verschillende kla en is toereikend, al lijkt The Technjunky enigszins in het voordeel te zijn. Vervolgens is het zaak om het einde van een gros aan levels te bereiken. Tenzij je een ervaren turn-based rogueliker bent, lukt dit de eerste vijf tot tien pogingen waarschijnlijk niet. Naarmate de (uiteraard procedureel gegenereerde) levels vorderen, worden de vijanden sterker en nemen ze in hoeveelheid toe.
In lijn met Dungeons of Dredmor en Tales of Maj’Eyal vinden gevechten beurtelings plaats – en dit is tevens de kracht van Space Grunts. Deze opzet heeft weliswaar als gevolg dat vingervlugheid geen vereiste is, maar dit komt de tactische mogelijkheden alleen maar ten goede. De game nodigt uit om in eerste instantie als in een turn-based rollenspel te werk te gaan: je positie is cruciaal en de eerstvolgende handeling kan een gevecht op z’n kop zetten.
Het is om die reden de moeite waard om Space Grunts in eerste instantie op een iets lager tempo te spelen. Dit vergroot je kans om te overleven en je leert tegelijkertijd meer over je omgeving, je vijanden en je eigen kwaliteiten en wapentuig. Ook zorg je er op deze manier voor dat je geen vorm van loot of bijzondere items over het hoofd ziet: deze zijn je sleutel tot succes, maar zijn soms goed verborgen. (Ook zijn er zogenaamde data cards te verzamelen. Deze contextualiseren de spelwereld en je achtergrond, maar maken niet heel veel indruk).
Turn-based, maar op tempo
Wanneer je eenmaal het ‘einde’ hebt bereikt of op z’n minst het gevoel hebt dat je de spelmechanieken onder de knie hebt, krijgt Space Grunts een tweede leven. Als vanzelfsprekend ben je vanaf dat moment niet langer tevreden als je die bijna onvermijdelijke permadeath een paar levels uitstelt, maar komt ook het belang van je pacing meer naar voren. Dat wil zeggen: als je hoge ogen wilt gooien op de rankings – zeker binnen de Daily Run-modus – dan kun je niet anders dan op tempo spelen. Deze overgangsperiode van een langzame, voorzichtige speelstijl naar een benadering die van de game bijna een real-time karakter geeft, vereist enig doorzettingsvermogen en geeft om die reden voldoening.
Ben je eenmaal vertrouwd met deze snellere aanpak, dan kun je weliswaar aardig meekomen met de Daily Run-modus, maar dan vallen ook de mindere kanten van Space Grunts op. Hoewel leuk en uitdagend, is de gameplay lang niet zo diepgaand en afwi elend als in de bekendere roguelikes. En waar Nuclear Throne tal van geheimen herbergt en je continu nieuwe upgrades voorschotelt, daar is Space Grunts een stuk kaler. Dan ben je overigens wel al een paar uur bezig – en tot die tijd biedt Space Grunts een goede, uitdagende pot roguelike.
Space Grunts is ontwikkeld door OrangePixel en is verkrijgbaar voor pc, Mac, Android en iOS. Voor deze review is de pc-versie getest.