Toen South Park twaalf jaar geleden voor het eerst op tv vertoond werd, bracht het een schokgolf teweeg. Jonge kinderen slingerden in hoog tempo de grofste scheldwoorden de ether in en de meest banale poep- en pisgrappen, soms wel heel letterlijk, werden niet geschuwd. De serie is dat niveau inmiddels flink ontstegen en balanceert vandaag de dag vaak op het scherpst van de snede wat betreft maatschappijkritiek. Helaas is het juist de scherpe humor die afwezig is in South Park Let's Go Tower Defense Play!
In de game ontbreekt het sowieso veel aan de kenmerkende humor van de serie. De grappen die gebruikt worden zijn oud en zijn allang over hun uiterste houdbaarheidsdatum heen. Het dorpje South Park wordt om nog onbekende reden overspoeld door hippies, Krabmensen, Mongolen en nog vele andere groeperingen uit de afgelopen seizoenen van de serie. Aan Stan, Kyle, Kenny en Cartman de taak om proberen te voorkomen dat South Park overlopen wordt door al dit gespuis. Zoals het een tower defense-spel betaamt, moet je telkens een stroom van tegenstanders uitschakelen voordat zij van punt A naar punt B geraken.
Fri e wind blijkt natte scheet
Waar de meeste tower defence-games kiezen voor een aanpak waarbij je, naargelang de hoeveelheid geld die je tot je beschikking hebt, een aantal torens kunt plaatsen langs de route om je vijanden te beschieten, kiest South Park Let's Go Tower Defence Play! voor een iets andere aanpak. Het is in dit spel namelijk mogelijk om vrij rond te lopen als een van de vier hoofdrolspelers uit South Park. Hierbij heb je de beschikking over sneeuwballen om het de tegenstander een fractie moeilijker te maken.
Dat je vrij rond kunt lopen is op papier een leuke toevoeging, maar blijkt in de praktijk alleen maar voor extra frustratie te zorgen. Wanneer je een van de vier personages voor je rekening neemt, kun je vrij wi elen naar de andere personages, maar de computergestuurde spelers zullen nooit uit zichzelf een strategische positie innemen of zich in veiligheid proberen te brengen bij dreigend gevaar. Hierdoor moet je continu op je medespelers letten of ze nog wel overeind of op de juiste plek staan. Dit wordt extra bemoeilijkt doordat verderop in het spel de speelvelden wat meer open zijn, waardoor je de looprichting van de vijanden moet gokken. Iets vaker dan je lief is resulteert dit in torens die helemaal op de verkeerde plek staan en medespelers die je snel moet verplaatsen.
Niet alleen de sneeuwballen die je kunt gooien hebben vrij weinig effect op de tegenstanders, ook de torens zelf zijn vaak niet zo effectief. Hierdoor ben je in de latere levels, of op de hogere moeilijkheidsgraden, vaak als een bezetene op de knop aan het rammen om maar zo min mogelijk vijanden door te laten. Door het gooien van sneeuwballen wordt langzamerhand een balk geladen waarmee je, indien vol, een power-up kunt gebruiken. Elk personage heeft zijn eigen soort power-up, variërend van Cartman die bommen laat neerregenen op de tegenstanders, tot Butters (alle bekende personages uit de klas zijn vrij te spelen) die als een tapdansende wervelwind iedereen op zijn weg omver kegelt.
Wikken en wegen
Naarmate de campagne vordert speel je veel extra's vrij, zoals nieuwe torens, speelbare personages, korte filmpjes uit de animatieserie en bonuslevels. Wat te denken van een constructie met een kat erin waarvan de urine als chemisch wapen gebruikt wordt? Voor onbekenden met de serie een bizarre toren, maar liefhebbers van de serie herkennen dit natuurlijk direct. Het staat uiteraard als een paal boven water dat de fans het publiek is waar de makers zich op richten. Het is echter wel jammer dat Tower Defense Play! zelfs voor de liefhebbers een matig intere ante titel is.
Waar de game wel intere ant wordt, is de coöperatieve modus. Je kunt offline met vier man tegelijk South Park van de ondergang proberen te redden, maar ook online. Nu hoef je alleen maar op je eigen personage te letten, waardoor de focus weer meer op de tower defence-gameplay komt te liggen. Hier merk je pas echt dat het met de mechaniek van het spel eigenlijk wel goed zit, maar de game je onnodig afleidt met minder goed uitgewerkte ideeën. Had de game de nieuwe ideeën beter uitgewerkt, dan was het zeker een aanrader geweest. Nu moet je voor jezelf bepalen of het je 800 Microsoft punten waard is om oude grappen en een matige gameplay te mogen aanschouwen. Screw you guys, ik ga weer herhalingen van South Park op de televisie kijken!