Sniper Elite V2 speelt zich, net als het origineel, af aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het is de bedoeling dat de Ru en de experimenten van het Duitse leger niet in handen krijgen, daarvoor ben jij als Amerikaanse sluipschutter ingehuurd. Aan het begin wordt uitgelegd hoe alles werkt. Zo is het mogelijk om tegenstanders af te leiden met steentjes, heb je verschillende sluiptechnieken en diverse vallen. Dat is allemaal leuk en aardig, maar in de praktijk gebruik je ze nooit. Sniper Elite V2 speelt namelijk zoals bijna elk schietspel: je moet alles op je pad uitschakelen, en dat is niet eens zo moeilijk.
Slordig
Aan de grondslag van dit probleem ligt in eerste instantie de gebrekkige intelligentie van tegenstanders. Zodra je schiet duiken vijanden achter de dichtstbijzijnde doos of ze rennen recht op je af. Van insluiten of flankeren hebben ze nog nooit gehoord, waardoor je exact weet wat je te wachten staat en het makkelijk anticiperen is.
De andere reden dat de Rambo-speelstijl effectief is, heeft te maken met het lineaire levelontwerp. Je hebt weliswaar toegang tot gebouwen en enkele zijwegen, maar daarvan is het nut beperkt. Vaak is de kortste route het makkelijkst en baan je je dus een weg dwars door iedereen heen. Voorzichtig spelen en goede schuilplekken opzoeken wordt nauwelijks aangemoedigd, waardoor het hele concept achter Sniper Elite V2 eigenlijk nergens op slaat.
Eigen inbreng
Dat is ferme kritiek, maar in principe geen probleem voor toegefelijke spelers. Het spel is namelijk een stuk boeiender en leuker door het wel op de 'goede' manier te spelen. Daarvoor moet in eerste instantie het spel op de hoogste moeilijkheidsgraad worden gezet, zodat alle hulpmiddelen uitstaan en vijanden net wat agre iever reageren. Vervolgens moet je jezelf als doel stellen om haast onopgemerkt door levels te bewegen. Dat is een stuk pittiger, maar daardoor komt de e entie van het spel wel meer naar boven en voel je je meer een sluipschutter dan een Rambo.
Het goed uitgevoerde schietsysteem draagt aan dat ware sniper-gevoel bij. Het schieten met een sluipschuttersgeweer is namelijk bijzonder leuk uitgevoerd. Je moet echt rekening houden met windrichting, afstand en ademhaling. Elke millimeter maakt uit, helemaal over afstanden van tientallen meters. Met de sfeer zit het ook goed. Hoewel het Tweede Wereldoorlogconcept een beetje uitgekauwd is, weet Sniper Elite V2 met een licht over the top-stijltje toch te vermaken. Dat uit zich vooral in overdreven geschreeuw in het Duits en Ru isch, maar ook qua design doet het een beetje denken aan Quentin Tarantinos Inglourious Basterds. Vooral de mi ie waarin je Hitler mag vermoorden (alleen beschikbaar voor pre-orders) doet denken aan de film.
Multiplayer
Ook de multiplayer houdt de game wat langer houdbaar. Er zijn verschillende coöperatieve modi. De campagne speel je daarin bijvoorbeeld met z'n tweeën na, maar vooral de speltypes Overwatch en Kill Tally zijn leuk en benutten de arcadestijl van Sniper Elite V2. In Kill Tally komen hordes vijanden op je af die je moet uitschakelen. Daarbij maakt het niet uit dat AI slecht is, want sluipen is toch onnodig. Overwatch is een modus waarin één iemand vanaf een hoog gelegen plek moet schieten en de ander verschillende mi ies op de grond moet volbrengen. Samenwerking is e entieel en dat maakt het ook gelijk een stuk leuker.
Naast coöp is er ook nog een gewone multiplayer-modus waarin je een bekende deathmatch speelt met maximaal zestien man. De strijd speelt zich af in de ruime delen van de singleplayer-levels. Hierdoor voelen de levels niet echt geoptimaliseerd voor de multiplayer. Toch is de multiplayermodus vermakelijk genoeg, hoewel die in veel andere schietspellen beter is uitgewerkt. Voor dit speltype hoef je de game dus niet aan te schaffen.
Onderhoudend
Sniper Elite V2 is daarmee niet het spel wat je ervan verwacht. De game speelt als elke willekeurige shooter en dat is een gemiste kans. Het is als schietspel niet eens zo slecht uitgewerkt, maar je mist het echte sluipen en verra en van de vijand. De aandacht ligt op het snelle en toffe. Dat merk je bijvoorbeeld aan de toevoeging van de kill cam, waarbij elk dodelijk schot in een soort bullet time wordt weergeven en je met een bloederige röntgenfilm ziet waar de kogel precies landt in het lichaam). Het ziet er leuk en bruut uit en geeft best voldoening als het een mooi schot is, maar het is een extra die ten koste is gegaan van degelijke gameplay. We hadden liever een spannend sluipspel gezien dan een dertien in een dozijn schietgame.
Sniper Elite V2 is getest op PC.