Shelter 2 gaat weer over een moeder en haar kinderen. Ging het vorige deel nog over kleine, onschuldige da en, daar krijg je nu de besturing over een moeder-lynx die haar kittens koste wat kost moet beschermen. Hoewel de das ook gezien wordt als een roofdier, moet zo’n beest het toch vooral van de restjes hebben. Een lynx is snel en sterk en dat zorgt voor een fundamenteel andere game.
Lynxe soep
Want een lynx jaagt. Ze wacht niet op het juiste moment om wat voedsel te stelen, maar grijpt haar eigen kans. En dat gaat er niet bepaald zachtzinnig aan toe. Schattige konijntjes en prachtige herten moeten het al snel ontzien. Na een sprintje en een goedgeplaatste beet zijn deze sprookjesdieren niets meer dan een goed maal. Maar het is geen eenzijdige ervaring, want voor je het weet zijn je eigen kinderen prooi als er een roedel hongerige wolven achter je aan zit.
Omdat het leven van een lynx zo fundamenteel anders is dan dat van een das, konden de makers niet hetzelfde spelconcept aanhouden. In Shelter moesten de da en namelijk een nieuw onderkomen vinden en daarvoor via een lineair pad allerlei gevaren trotseren. Deze rechtlijnigheid is het raam uitgeworpen, want de lynxen hebben een vrije open wereld om in rond te rennen. Het doel is niet langer om het eind te bereiken, maar puur om te overleven.
Circle of Life
Meer nog dan de eerste Shelter speelt deze game als een interactieve natuurdocumentaire. De makers hebben de harde werkelijkheid van het leven van een lynx-familie proberen na te bootsen. Dat leven draait compleet om het beschermen van de kinderen. Deze kittens starten als spinnende balletjes vacht veilig tegen je aan liggend in een warme grot. Als speler is een van je eerste acties ze achter te laten. Er moet eten gezocht worden in de besneeuwde koude wereld.
Maar gelukkig gaat de tijd snel, en voor je het weet verdrijft de zon de winter en breekt de lente aan. Je nageslacht komt nieuwsgierig naar buiten lopen en gaat met je mee op pad. Samen kun je naar nieuwe gebieden, elk met hun eigen diersoorten om op te jagen. Van de lente naar de zomer en door naar de herfst. Voor je het weet is niet enkel de wereld veranderd, maar zijn je kinderen ook niet meer dezelfde. Ze groeien op, gaan zelf jagen en veel te snel komt het moment dat ze hun eigen pad gaan. Dan blijf je alleen achter en blaas je de laatste levensadem uit in de grot waar alles begon. Maar als we iets van The Lion King en Elton John hebben geleerd, dan is het wel dat de circle of life altijd doorgaat en daarom kun je een nieuwe familie starten met een van je nakomelingen en start het spel opnieuw.
Zowel jager als verzamelaar
In die zin is Shelter 2 meer dan zijn voorganger een ervaring, in tegenstelling tot een vaststaand verhaal dat gespeeld wordt. Je creëert je eigen verhalen door wat je meemaakt. Je dwaalt rond in de wereld, jaagt op voedsel, schuilt soms voor de wolven en leeft zo je leven. Door deze vrijheid is het vaak onduidelijk wat er van je verwacht wordt om verder te komen, en de game is op dit vlak niet sterk in de communicatie naar de speler toe.
Om wat meer inhoud aan het geheel te geven laten de makers je niet alleen de jager zijn, maar ook de verzamelaar. Je krijgt een serie aan voorwerpen waarvan je een bepaald aantal moet verzamelen. Het zijn te veel voorwerpen voor één leven, dus elke keer als je een nieuwe generatie lynxen start, blijft deze teller staan. Hierdoor word je aangespoord om telkens een nieuwe ronde te starten, al blijft de wereld helaas hetzelfde. Tenminste, mits er nog een kind leeft. Het idee uit Shelter blijf overeind dat je kinderen kunt kwijtraken en het spel gewoon hard verder gaat. Maar omdat je voor je gevoel minder voor je kinderen hoeft te zorgen, aangezien ze al vrij vlot zelfstandig worden, heeft dit een minder sterk effect dan bij de kleine dasjes.
Papieren wereld met scherpe randjes
Dit neemt niet weg dat Shelter 2 weer een unieke ervaring is. Vooral de wereld is indrukwekkend. Geen realistische struiken, bomen of zon, maar creatieve interpretaties van hoe de natuur is. Hoewel overduidelijk nep, heb je nooit het idee dat je niet echt in de natuur rondloopt. De dieren bewegen realistisch en elk vluchtig vergaande seizoen geeft het geheel een andere sfeer.
Het is in die zin een voortzetting van de wereld en stijl van de eerste game. Dat werkt over het algemeen goed maar niet perfect. Een das is langzaam en werd door de makers van Shelter haast door gangetjes geleid naar het einddoel. Een rennende lynx moet vlot door de wereld kunnen rennen en vraagt meer van de engine. Als een lekker konijntje langs een boomwortel of struik rent, blijf je snel achter onzichtbare blokken haken met ongemakkelijke animaties tot gevolg. Maar ook verder mag de game op technisch vlak wel wat strakker. Animatieproblemen en andere kleine bugs haalden ons net wat te vaak uit de ervaring. En we werden ook nog eens regelmatig terug naar de desktop geworpen, maar dit lijkt geen universeel bekend probleem te zijn.
Impact
Helaas heeft Shelter 2 niet de impact die het eerste deel had. Je leefde mee met de da en en hun avontuur. Je moest moeilijkheden doorstaan om het eind te bereiken en als er een klein dasje met een stroom werd meegesleurd of gevangen werd door een adelaar, dan was dat heftig maar moest je door. Dit speelt nog steeds een rol. Als je overgebleven kinderen jammerend boven het lijk van een van je overleden kittens staat, is dat zwaar. Niet in de minste plaatst omdat je de katjes zelf namen geeft.
Maar omdat de wereld open is, levert het spel in aan spanning en richt het zich meer op de jaagervaring en het bestaan in de wereld. De spanning moet je vinden, want het kan ook gebeuren dat je een hele generatie nauwelijks gevaar tegenkomt. Shelter 2 is daardoor minder sterk als game. De vrijheid is meer natuurgetrouw, maar de kracht van de originele game was onder andere de lineaire ervaring en hoe sterk die ervaring was. Maar hoewel minder memorabel, is de game op zijn eigen manier uniek.
Shelter 2 is via Steam verkrijgbaar voor pc, Mac en Linux.