Shadow of the Colossus | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Het heeft een tijdje geduurd, maar Shadow of the Colo us is dan ook eindelijk in Europa verkrijgbaar. Dat wij vier maanden achterliggen op de rest van de wereld mag de pret niet drukken, want we hebben nog steeds te maken met een verschrikkelijk origineel, mooi en indrukwekkend spel. Het zelfde team dat ICO maakte, zit er achter en Shadow of the Colo us wordt dan ook gezien als een spirituele opvolger van die magische game. Een hele taak om zo'n spel op te volgen en we zullen zien of Shadow of the Colo us alle beloftes waar weet te maken.

De eerste beelden van het introfilmpje geven gelijk de toon aan voor de rest van het spel. In een grote, lege en dode vlakte beweegt een man zich voort op zijn paard. Een nietig mens vergeleken met de omgeving. Een kleine soldaat met een mi ie om grote dingen waar te maken. Terwijl de man zijn paard behendig over de rotsblokken beweegt deint een schim tegen hem aan met het ritme van de hoeven.

Wanneer de man een tempel bereikt legt hij de schim, wat een in een doek verhuld lichaam blijkt te zijn, op een stenen altaar. Wanneer hij het doek behendig verwijdert, wordt het ontzielde lichaam van een prachtige vrouw zichtbaar. De man, die overigens geen naam krijgt in het spel, is beland op een plek waar niemand hoort te komen, maar het is de enige plek waar de doden weer opgewekt kunnen worden. Om de ziel van de vrouw weer terug te brengen moet de held een helse taak volbrengen.

In de tempel staan aan weerzijde zestien beelden, afgodsbeelden. De beelden staan voor goden die verslagen moeten worden zodat de dood kan worden overwonnen. Voor een sterfelijke mens is het echter onmogelijk om een god te doden, maar gelukkig voor de man lopen er evenbeelden van de goden rond door het verlaten land: De Colo i. Voor je het weet zit je alweer op je paard en ga je op zoek naar je eerste Colo us. Het David tegen Goliath gevecht kan beginnen.

Om de Colo i te verslaan, ben je bewapend met een zwaard en een simpele boog. Niet het meest voor de hand liggende wapentuig voor gigantische monsters, maar het is genoeg. Wanneer je met het rondje je zwaard omhoog houdt, weerkaats je het licht van de zon. De lichtstraal die hieruit voortkomt, wijst je de weg naar je volgende Colo us. Met het kruisje roep je het paard Agro en de weg naar de eerste Colo us is begonnen. Al snel kan je paard niet meer verder, omdat je omhoog moet klimmen. Het zal vaker gebeuren dat je op subtiele wijze van je paard wordt gescheiden, omdat je die lang niet altijd nodig hebt bij het verslaan van de Colo i.

Het klautergedeelte voor de eerste Colo us speelt als een tutorial. De besturing wordt even uitgelegd en de speler moet klimmen, springen en duiken om bovenaan te komen. Voor je het weet, ben je beland aan de bovenkant en sta je oog in oog met een gigantisch monster. Ontzettend indrukwekkend torent de Colo us boven alles uit en jij voelt je maar verschrikkelijk nietig. Onwennig zoals de eerste Colo us aanvoelt, begin je maar wat met je boog te schieten en houvast te vinden aan de Colo us, maar het blijkt toch niet zo makkelijk te gaan.

Op dezelfde manier waarmee je de Colo i zoekt, kan je ook zwakke punten in het lichaam van de giganten vinden. Vaak zit er een zwak punt op het hoofd, maar ze zijn op de meest lastige plekken te vinden. Je taak is om deze lichtgevende plekken te bereiken en je zwaard er in te rammen. Dit is geen zaak van even springen en met je zwaardje prikken, maar een vermoeiende klus die je elke keer in de ene na de andere verbazing werpt.

Elke Colo us verschilt zo van de andere, zodat je altijd weer vol verbazing staat te kijken naar de opkomst van je nieuwe vijand. Terwijl de ene Colo us zo groot is als een riante flat, is de ander weer zo klein als een auto maar weer verschrikkelijk snel en sterk. De ene Colo us vliegt, terwijl de andere zwemt. De ene loopt op twee poten, de ander op vier. Voor elke Colo us moet je een manier verzinnen om ze te verslaan. Daarom is het altijd goed zaak om ze eerst te bestuderen.Als je de zwakke plekken van de Colo us geïdentificeerd hebt, wordt het zaak om een weg naar die plekken te vinden. Hoewel er altijd wel een duidelijke weg is naar de overwinning, heb je de vrijheid om te doen wat je wilt. Er zijn dan ook meestal wel meerdere wegen om je doel te bereiken. Het duurt vaak even voordat je het trucje door hebt, maar dan is het ook wel gelijk duidelijk wat er van je verwacht wordt. Meestal komt het er op neer dat je houvast moet krijgen aan de haren van de Colo us om zo hoger en verder te geraken.

De Colo i hebben naast beestachtige kenmerken, ook veel eigenschappen van gebouwen. Hierdoor zijn er ook vele stenen platformpjes te vinden op het lijf van de giganten. Met de R1 knop kan je jezelf overal aan vasthouden zonder dat je er af valt. Via een grip meter kan je zien hoelang je nog blijft hangen. Raakt deze leeg dan val je naar beneden, dus zul je ook op de Colo i zelf naar rustpunten moeten zoeken. Lang rusten zal echter niet lukken, want de Colo i laten je heus niet zomaar een zwaard in hun kop steken.

Shadow of the Colo us is niet een lang spel, maar het doet dan ook niets om het spel onnodig te verlengen. Wanneer je dood gaat in een gevecht, begin je weer op het punt waar je voor het eerst je laatste vijand zag. Als je de Colo us verslagen hebt, word je altijd teruggebracht naar de tempel waar het meisje ligt. Het komt er op neer dat je met zo’n acht uur door het spel heen bent, maar dat je in die acht uur wel een hele bijzondere ervaring beleefd.

Als je ICO al gespeeld hebt, zul je direct vertrouwd zijn met de stijl van Shadow of the Colo us. Vrijwel alles doet denken aan het magische spel met de twee kinderen die moeten ontsnappen uit een groot kasteel. Van de filmpjes en het menu tot de architectuur en de kleuren. Het is allemaal onwijs sfeervol. Het is echt wonderlijk hoeveel er uit de Playstation 2 geperst wordt. Hoewel het niet te vergelijken is met next-gen graphics, is het schoonheid op een heel eigen manier.

De makers hebben er ook voor gezorgd dat de hele wereld één geheel is. Je krijgt geen laadtijden tu en het rijden door en je kan met je paard gaan in de wereld waar je maar wilt. De landschappen gaan overigens ook erg subtiel in elkaar over. Waan je jezelf het ene moment over het groene gras in het zonnetje, ren je het volgende moment door een donker waterig gebied wat dan weer ongemerkt overgaat in een winderige woestijn. Samen met de landschappen wi elt ook de muziek regelmatig van stijl, maar altijd ondersteunt het optimaal de sfeer.

Het lijkt allemaal pracht en praal dat Shadow of the Colo us, en dat is het ook. Bijna. Er zijn een aantal puntjes die beter gekund hadden. Zo zul je naast het gevecht met de Colo us, ook regelmatig de strijd met de besturing en camera aan moeten gaan. De camera heeft, net zoals ICO, een erg filmische stijl. Je krijgt altijd de mooiste beelden te zien, wat niet altijd positief is voor de overzichtelijkheid. Meestal werkt het gelukkig erg goed en krijg je naast de mooie beelden, ook het beste zicht op je acties, maar wanneer je bijvoorbeeld aan een hand van een Colo us hangt en deze gaat heen en weer zwaaien, dan weet je al gauw niet meer welke kant je nou op moet springen. Het is een verwarrende bezigheid en dan werkt de besturing jammer genoeg ook niet altijd even goed mee.

Ik moet zeggen dat de besturing wel een behoorlijk gevoel van vrijheid geeft. Je kunt gaan en staan waar je wilt op de Colo us en je kunt je aan alle richels en haren vasthouden zodat je er niet van af valt. Er zitten alleen wat haken en ogen aan waardoor je toch vaak zit te klungelen met de besturing. Ook je paard besturen is niet altijd een pretje als je bijvoorbeeld door een bos rijdt. Ondanks dit is het eerlijk gezegd toch meestal een stomme fout van jezelf dat je van een Colo us valt, en niet een foutje in de besturing.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou