Het verhaal van Shadow of Rome speelt zich net na de moord op de Romeinse keizer Julius Caesar af. Door een onfortuinlijke samenloop van omstandigheden (of juist door een ingenieus opgezet plan?) wordt de onschuldige Vipsanius opgepakt op verdenking van de moord op Caesar. De twee hoofdpersonen van de game, Vipsanius zijn zoon Agrippa en zijn vriend Octavianus, geloven echter in de onschuld van de man en proberen hem vrij te krijgen. De tengere Octavianus probeert dit te doen door het nodige sluipwerk en de stevige Agrippa beroept zich op de wat meer gewelddadige middelen.
De verhaallijn is net zoals de gameplay in tweeën opgesplitst. Naarmate de game vordert zul je afwi elend als Agrippa en Octavianus moeten spelen. Laten we beginnen met Agrippa. Deze nogal fors gebouwde kerel is uit noodzaak gladiator geworden en er zal daarom de meeste tijd met hem in verschillende arena's doorgebracht gaan worden. Een groot arsenaal aan wapens staat tot je beschikking om de vijandelijke gladiatoren aan stukken te hakken. Letterlijk, want een goed getimede aanval kan ervoor zorgen dat ledematen, hoofden en zelfs een hele romp afgehakt kunnen worden. Het gevechtsysteem zit solide in elkaar. Elke aanval heeft zijn eigen zwakke punt en er moet goed opgelet worden waar en wanneer er aangevallen moet worden. Het is makkelijk om erin te komen, maar later in de game wordt het duidelijk dat de gameplay dieper is dan het lijkt.
Dat het vechten niet bestaat uit het hersenloos inhakken op de vijand, blijkt wel uit het feit dat wapens niet al te lang meegaan. Zo zal de houdbaarheid van een zwaard of een schild elke keer dat deze geraakt wordt afnemen. Dit heeft als gevolg dat na een flinke slagenwi eling op zoek moet worden gegaan naar een nieuw wapen. Om hier aan te komen zullen tegenstanders gedood moeten worden, of simpelweg ontdaan moeten worden van hun wapens. En ach, een afgehakt arm kan toch ook net zo goed gebruikt worden? Een andere manier is het publiek achter je krijgen. Deze gooien af en toe wapens de arena binnen die jij en je vijanden kunnen gebruiken. Hoe gruwelijker je de tegenstander afgemaakt, hoe harder het publiek voor je gaat juichen. Dit resulteert ook weer in betere wapens waarmee de tegenstander nog erger toegetakeld kan worden. Als je populariteit op het toppunt is, kun je zelfs superwapens krijgen, waarmee een ware slachting aangericht kan worden. Had ik al gezegd dat dit geen game is voor mensen met een zwakke maag?
Naast het vechten in arena's wordt er ook nog gereden met strijdwagens in het Circus Maximus, de grootste paardenracebaan in die tijd. Jammer genoeg is de gameplay hier niet zo diepgaand als in de arena. Het doel van de races is om als eerste over de finish te komen. Natuurlijk gaat dit ook niet geheel geweldloos, want om tegenstanders achter je te houden krijg je wederom de beschikking over wapens. Ook kan met de strijdkar zelf geramd worden om te vijand te vertragen. In de praktijk houdt het racen in dat er simpelweg zo hard mogelijk rondjes gereden moet worden, terwijl met het beschikbare wapen één soort aanval uitgevoerd moet worden. Hoewel het even leuk is voor tu endoor, kan deze gamemode niet heel lang boeien. Gelukkig zijn er dan ook niet veel races verwerkt in de game.