Toen ontwikkelaar Chair Entertainment, bekend van Undertow, werd overgenomen door Epic, kon het kleine bedrijfje ineens beschikken over de expertise van de grootmeesters zelf. Onder het toeziend oog van Cliff Bleszinski werd Shadow Complex uitgebouwd tot dé grote Xbox Live Arcade-game van dit jaar. Na een onhandige demo met enkele vastlopers op de E3 hield iedereen zijn hart vast: is de uitsmijter van The Summer of Arcade 2009 een paradepaardje geworden, of een manke ezel?

Het verhaal van Shadow Complex loopt parallel aan die van het boek Empire van sciencefiction-schrijver Orson Scott Card. Beide verhaallijnen moeten samenkomen in het aankomende boek Hidden Empire, dat eind dit jaar in de boekhandel moet liggen. Jason Flemming is tegen wil en dank de held van Shadow Complex. Jason is gezellig aan het hiken met zijn nieuwe vriendin Claire als deze wordt ontvoerd door een mysterieuze organisatie die een burgeroorlog wil ontketenen in Amerika. Ondanks de clichématige klank steekt het verhaal nog best goed in elkaar. De hoofdpersonen krijgen meer diepgang dan je zou verwachten in een actiegame, mede door sterke voice-acting en het gebruik van.tu enfilmpjes: iets dat je niet vaak ziet in een Xbox Live Arcade-game.

Metrovania Complex

Er is bij de ontwikkeling van Shadow Complex duidelijk inspiratie gezocht bij een aantal toppers uit het 2D-platformgenre, waaronder voornamelijk Metroid en Castlevania. Bij deze spellen is het noodzakelijk om upgrades en power-ups te vinden om eerder ontoegankelijke gebieden in één doorlopende wereld te bereiken. Dit is dezelfde opzet die Shadow Complex hanteert. Jason begint met slechts een zaklampje, maar stukje bij beetje bouwt hij een arsenaal aan wapens en speciale uitrustingen op. Hierdoor eindig je uiteindelijk met een gevechtspak waar Iron Man jaloers op zou zijn. Zo zal je met het uiteindelijke gevechtspak bijvoorbeeld door de geluidsbarrière (en kisten) kunnen rennen en met je raketlaarzen eerder onbereikbare hoogtes bereiken.

Jason heeft maar één hoofdwapen bij zich, die hij gaandeweg inwi elt. Zo begin je met een handgeweer en eindig je met een zwaar machinegeweer. Onder dit wapen zijn wel meerdere uitbreidingen mogelijk, zoals granaten, raketten en een uitzettend schuim projectiel. Shadow Complex laat op deze manier ook zien meer een puzzelgame te zijn dan een echte shooter, aangezien de uitbreidingen onder het geweer vooral bedoeld zijn om puzzels op te lo en dan dat ze nodig zijn in een gevecht.

Het zaklampje is één van de belangrijkste onderdelen van je uitrusting, aangezien deze 'subtiel' aangeeft welke wapenuitbreiding of upgrade van je pak nodig is om langs een obstakel te komen. Zo zal een deur die opgeblazen moet worden met een raket fel rood oplichten, maar zullen ook onderdelen die je anders over het hoofd zou zien uitgelicht worden. Dit maakt het makkelijker voor de speler om zijn volgende stap te bepalen, helemaal als de zoektocht naar verborgen upgrades begint, zoals extra kogels voor je wapenuitbreidingen of gezondheids- en pantser-upgrades.

Kaartlezen

Hierbij kun je ook niet zonder je kaart. Deze kaart toont namelijk, naast al de plekken waar je al geweest bent, ook de route die je moet volgen naar je volgende doel, en dat is erg handig. Maar het allergrootste voordeel van de kaart zijn echter de vraagtekens die de verborgen upgrades aangeven. Dit maakt de speurtocht naar alle geheimen meer een pleziertocht dan een frustrerende bezigheid. Hierdoor wordt het spel toegankelijker voor de speler, zonder de uitdaging uit de game te halen. Dit maakt de game in één klap minstens zo leuk, zo niet leuker dan de kla ieke Metroid-games. Waar je in laatstgenoemde vaak bezig was met het zoeken van de juiste locatie voor een upgrade, daar weet je in Shadow Complex al waar de upgrade zich bevindt. Je kunt je dan volledig richten op de puzzels. Het getuigt van zekerheid en inzicht dat de ontwikkelaar de nadruk hierop legt en het zorgt voor een uitermate plezierige ervaring.

Maar verwacht niet dat de upgrades zo voor het oprapen liggen: het is vaak een puzzel om uit te zoeken hoe je precies een verborgen ruimte moet bereiken. Neem bijvoorbeeld de snelheids-upgrade waarbij je door, met een blauwe kleur aangeduide, kisten kan beuken. Regelmatig is de aanloop om genoeg snelheid te krijgen te kort en zul je moet kijken op welke manier deze aanloop te realiseren is. Hiervoor kan bijvoorbeeld een schuimbrug gemaakt worden of de raketlaarzen ingezet worden om langs het dak te rennen.

Shadow Complex speelt zich bijna geheel af in twee dimensies, met af en toe een uitstapje naar de derde. Dat laatste hadden ze beter weg kunnen laten. Zo werkt het rennen, springen en schieten in 2D uitstekend. Bij het schieten kan zelfs handmatig een beetje bijgericht worden (met een laserstraaltje om aan te geven waar je op mikt) om een headshot te maken. Het is alleen jammer dat zodra de derde dimensie om de hoek komt, het schietgedeelte een letterlijke hit-or-mis-gebeurtenis wordt. Vijanden die zich op de achtergrond bevinden, waar jij dus niet kan komen, zijn nog best te raken als je rustig handmatig kan richten, maar op hectische momenten vliegen de kogels, granaten en raketten die je afvuurt alle kanten op en slechts sporadisch de goede. Het spel geeft namelijk erg slecht aan waar precies op gericht wordt. Daarnaast gebruik je de pookjes om zowel omhoog als in de diepte te schieten. Je ziet je laserstraaltje dan ook regelmatig vanuit de diepte hoog de lucht in schieten en weer terug in de hoop dat ene mannetje in de diepte eindelijk eens te raken.

Kort

Shadow Complex is geen lange game: de eerste keer doorspelen, inclusief wat extra speurwerk naar upgrades, zette bij ons een tijd van ongeveer vijf uurtjes op de klok. Het is zelfs mogelijk, zo bewijst een achievement, om het spel binnen twee uur voor de volle honderd procent uit te spelen. Verwacht niet dat je dit de eerste keer doet, want een aantal puzzels om alle vraagtekens van je kaart te krijgen zullen aanvankelijk flink wat denktijd kosten. Het is gelukkig geen straf om dit spel meerdere malen door te spelen. Mocht je toch klaar zijn met het verhaal, kan je altijd je geleerde vaardigheden in praktijk brengen door de uitdagingen in de 'Training Ground'-modus te voltooien. Maar ook de eerste keer zul je al genieten van de talloze puzzels en de uitstekende afwerking. De game oogt schitterend en stroomt over van details. Je zou bijna vergeten dat het hier om een Arcade-game gaat en Shadow Complex voor een volledig product die voor de volle prijs in de winkels ligt aanzien.