De point ’n click adventure Secret Files: Tunguska is gebaseerd op de mysterieuze, in het echt gebeurde, explosie die Tunguska, liggend in Siberië, ruïneerde. Tot dusver is (in de echte wereld) nog niet helemaal bekend hoe deze explosie tot stand is gekomen, maar men zegt dat er een meteoriet acht kilometer boven de grond uit elkaar spatte. Oké, dat was dat, nu terug naar de game. In Secret Files speel je met Nina Kalenkov. Haar vader is onderzoeker van het voorval dat zich in 1908 voordeed. Op een dag, als de dame waar jij mee speelt, die overigens met een ontzettende dikke kont in beeld gebracht wordt, een keer op bezoek gaat bij je pa’s kantoor, is de goede man verdwenen. Spannend, spannend!   Ter plekke bel je met spoed de politie, want heel je vaders kantoor ligt overhoop en dat kan natuurlijk niet goed zijn. Niet echt geëmotioneerd vertelt Nina aan de telefoon dat haar vader verdwenen is, maar de politie kan je vreemd genoeg niet helpen. En daar ontpopt jouw avontuur: de beste Nina Kalenkov gaat de zaak zelf oplossen. Vervolgens komt er overigens nog wel een rechercheur langs, maar die gedraagt zich wel erg afstandelijk. Fasten your seatbelt voor een niet al te spectaculair avontuur.   Secret Files: Tunguska speelt, zoals het een point ’n click game betaamt, erg simpel. Je laat Nina met een klik op de linkermuisknop naar de door jou aangewezen plek waggelen (met wederom die dikke ass in beeld). Redelijk veel objecten in de omgeving zijn interactief. Als je op een bepaald object met de rechtermuisknop klikt, geeft Nina je, met haar enigszins inhoudloze stem, een beschrijving van het object in kwestie. Sommige objecten zijn ook aan te klikken met de linkermuisknop. Meestal zijn deze objecten dan ook mee te nemen, en te gebruiken bij een puzzel, of zijn ze te combineren met wat je bij hebt. Ik had bijvoorbeeld een rubberen handschoen uit een prullenbak gevist. Vervolgens vond ik een tube met lijm. Die lijm smeerde ik uit op de handschoen en zodoende kon ik een fietsband plakken. Wat nog wel eens onhandig kan zijn in point ’n click games, is het feit dat je in een gebied waar je op dat moment bent, op zoek moet gaan naar interactieve objecten. Je klikt dan maar wat in de rondte om een interactief object te zoeken, wat natuurlijk niet echt plezierig werkt. In Secret Files: Tunguska zul je echter geen last hebben van dit soort fratsen. Ontwikkelaar Fusionsphere Systems heeft namelijk een fijn systeem in de game ingebouwd. Door een simpele klik op een vergrootglasicoontje, rechtsonder in beeld, worden alle interactieve objecten binnen het gebied waar je je in begeeft aangekaart. Op die manier zit je niet steeds in de rondte te klikken, maar weet je waar je aan toe bent.   Op grafisch gebied heeft de ontwikkelaar zijn zaakjes goed op orde. Secret Files: Tunguska ziet er namelijk behoorlijk fraai uit. De omgevingen zijn erg strak vormgegeven en wekken een bepaald sfeertje, wat de game ten goede komt. De personages zijn ook goed geanimeerd. Hoogtepunt zijn echter de cut-scenes, die er heel erg mooi uit zien en je de drang geven om verder te spelen, op enkele krankzinnige dialogen na in deze tussenfilmpjes.   Zoals ik eerder al aanhaalde, hebben we met een hoofdpersonage te maken dat niet echt met overtuiging haar dialogen ingesproken heeft. In het begin van de game lijkt Nina het helemaal niet erg te vinden dat haar vader vermist is. Een hoop zooi in je vaders werkkamer en je pa is verdwenen, daar zal geen enkel kind blij mee zijn. Ook als ze die boodschap overbrengt naar de politie is ze helemaal niet furieus op de politietelefoniste die haar weigert te helpen. In de teksten wel, maar de manier waarop ze alles uitspreekt is geen enkele overtuiging te vinden. Een punt waar de ontwikkelaar duidelijk meer tijd in had moeten stoppen, want op deze manier leef je helemaal niet mee het hoofdpersonage. Ontwikkelaar Fushionsphere Systems denkt waarschijnlijk dat wanneer ze een chick met een dikke kont in het spel duwen, dit wellicht tot succes leidt. Maar zo werkt dat dus niet helemaal.