Saints Row is een extreem ruwe diamant

Het toneel voor dit verhaal is Santo Ileso, een fictieve stad in het zuidoosten van de Verenigde Staten, in de buurt van de grens met Mexico. Het stoffige maar karaktervolle stadje en de omliggende woestijn zuchten niet alleen onder een permanente hittegolf, maar ook onder het juk van drie gangs die de verschillende districten regeren. Of ja, ‘gangs’… alleen Los Panteros passen nog een beetje binnen het stereotype imago van een straatbende. De Idols bestaan uit kleurrijke anarchisten die midden in een gevecht selfies nemen, terwijl de Marshalls meer weg hebben van een particulier militair bedrijf. 

Begin voor jezelf

Jij en je huisgenoten zitten toevallig allemaal bij een andere gang. Dat blijkt bepaald geen vetpot en als jullie weer eens moeite hebben om de huur te betalen, zijn jullie het zat om voor anderen te werken. Tijd om een eigen gang te beginnen: de Saints! Wat volgt is een heus origin story over het oprichten en uitbouwen van de Saints, waarin je voortdurend op pad bent met je huisgenoten en daar een steeds hechtere band mee schept.

Mocht je denken dat Saints Row het nu rustiger aan gaat doen, dan helpt de game je snel uit die droom. Al tijdens het maken van je personage blijkt dat het spel zichzelf alles behalve serieus neemt, want je kunt zonder al te veel moeite de Joker, een groene alienrobot of Donald Trump creëren. Jezelf namaken is natuurlijk ook een optie en je kunt op ieder moment je personage weer volledig aanpassen. Vervolgens knal je met hypermodern wapentuig dwars door een verlaten Western-themapark terwijl de explosies en hoverjets je om de oren vliegen. En een van je eerste speciale skills die je kunt ontgrendelen, is er eentje waarbij je een granaat in de broek van een vijand propt om hem of haar vervolgens als levende explosief terug naar diens vriendjes te gooien. Welkom in Santo Ileso, waar dit niet eens de gekste dag uit je week is. 

Mesjogge hoogtepunten 

Eigenlijk gaat er nooit iets normaal in de wereld van Saints Row. De verhaalmissies zijn een aaneenschakeling van mesjogge hoogtepunten. De ene keer schiet je een compleet natuurhistorisch museum overhoop, het andere moment pleeg je een klassieke treinoverval, of knal je op een luxe jacht vol vuurwerk – dat uiteraard allemaal de lucht in gaat. Maar ook tussen de missies door is er weinig sprake van rustig rondrijden.

Santo Ileso is weliswaar vrij te verkennen, maar Saints Row is gewoonweg niet gemaakt voor ontspanning. Tik je in de bocht tegen een brandkraan, dan is de waterstraal hard genoeg om je auto metershoog de lucht in te slingeren. Ram je een billboard, dan stort de boel meteen met grof geweld in elkaar. Kijk ook niet raar op als je opeens explosies in de verte hoort; waarschijnlijk is een automobilist gewoon tegen een stoepje aangereden. Dat is hier soms al genoeg om meteen te ontploffen. Twee decennia later is het Red Faction-DNA nog altijd sterk voelbaar bij ontwikkelaar Volition: alles moet kapot en het liefst zo spectaculair mogelijk.

Saints Row gedijt goed in die chaos. Een van de grappigste missies is zonder twijfel eentje waarbij je een Dixi-wc achter je auto sleept en zoveel mogelijk straatmeubilair in puin moet achterlaten. Toch weerstaat Volition ditmaal de verleiding om wéér volledig door te draven. Hoewel je er zelf nog wel voor kunt kiezen om met blote borsten rond te huppelen (en als je geen broekje aantrekt wordt daar een nette emoji-sticker naar keuze overheen geplakt), zijn er geen seksspeeltjes als wapens en ook geen buitenaardse vijanden om tegen te vechten. De humor is weliswaar scherp en regelmatig grof, maar vervalt niet in puberale onderbroekenlol of goedkope parodieën. Saints Row is vooral zichzelf en straalt in die rol meer dan ooit tevoren. 

Steun de lokale ondernemingen

Centraal daarin staat het uitbouwen van je eigen bende. Je eerste missies plan je nog vanuit jullie flatje, maar al snel verhuis je naar een nieuwe uitvalbasis. Wat begint als een gammele bouwval, verandert naarmate het verhaal vordert steeds meer in een waardig hoofdkwartier. Ook bouw je door de stad heen een aantal ondernemingen om geld in het laatje te brengen. Een garage is dan natuurlijk een logische asset voor je gang (je moet immers ergens je auto kunnen pimpen), maar Saints Row zou Saints Row niet zijn als er niet ook een verzekeringsfraudebedrijf, wapengroothandel of LARP-kasteel tussen zouden zitten.

Deze ondernemingen doen denken aan de bedrijven die je kon kopen in Grand Theft Auto: Vice City, aangezien ze ook allemaal een reeks thematische missies met zich meebrengen. Voor je garage moet je bijvoorbeeld specifieke auto’s stelen, terwijl het verzekeringsfraudebedrijf de bekende missies terugbrengt waarin je jezelf voor rijdend verkeer moet gooien om zoveel mogelijk schade op te lopen. Voor je wapengroothandel mag je dan weer de vuurkracht van het zwaarste wapentuig publiekelijk ‘demonstreren’.

Maar waar de bedrijven in Vice City op vaste locaties zaten, kies je in Saints Row zelf welk bedrijf je waar plaatst. Dat lijkt misschien een onbenullig verschil, maar het maakt de impact die jij en je Saints op Santo Ileso hebben meteen zichtbaar. Je ziet zelfs advertentieborden van jouw ondernemingen langs de weg. Je verovert San Ilesos echt zichtbaar wijk voor wijk.

Citytrip voor twee

San Ilesos is sowieso erg goed gelukt. De stad is duidelijk niet gemaakt als serieus decor, maar vooral als vette speeltuin. Er is een casinostrip, prominente wolkenkrabbers domineren de skyline en er ligt woestijn omheen waar je off-road kunt crossen. Ook zijn er allerlei toeristische pleintjes en locaties te vinden waar je meer kunt ontdekken over de geschiedenis van het fictieve stadje.

Misschien nog wel het leukste van alles is dat je met vrienden de spelwereld kunt verkennen, want de hele game is in co-op te spelen. Je bevindt je dan wel in de stad van de host, dus je ziet ook zijn of haar gebouwen en progressie. Geboekte progressie neem je wel gewoon mee naar ‘jouw’ Santo Ileso. Zijmissies zijn dan direct afgestreept en voltooide verhaalmissies kun je overslaan zodra jij dat punt in het verhaal bereikt. De hele co-op-modus steekt prima in elkaar, al hadden we soms even moeite om elkaars spel te joinen.

Bugplaag

Helaas steekt er verder niet heel veel prima in elkaar. We zouden een boek kunnen schrijven over wat er allemaal kapot is aan Saints Row en dan waarschijnlijk nog genoeg vergeten om een vervolg te kunnen vullen. Kleding verdwijnt of verliest aanpassingen, ledematen worden onzichtbaar door bepaalde kledingcombinaties, de stem van je personage verandert soms spontaan, het komt regelmatig voor dat je plotseling geen wapens meer kan gebruiken, je skills verdwijnen soms of weigeren domweg, en een enkele keer lukt het zelfs niet om een missie te voltooien, bijvoorbeeld omdat een tussenfilmpje niet wil afspelen of omdat je niet tegen een personage kan praten. 

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de pertinent aanwezige problemen, zoals de pop-in, pop-up, navigatie met een eigen wil, ondertiteling die hopeloos asynchroon met het geluid loopt en missieomschrijvingen die van geen kant kloppen. Kijk niet gek op als er staat dat je vijf politiebusjes moet vernietigen, terwijl je eigenlijk alleen maar vredig wat toeristenbordjes moet activeren. Er zijn bovendien allerlei grafische opties, maar in 4k wordt de game haast onspeelbaar van de ghosting. Ray tracing in sommige andere modi lijkt bovendien nauwelijks iets toe te voegen. Wij hielden het daarom vooral op de modus waarbij een 1440p-resolutie wordt gecombineerd met een hoge framerate.

Het moge duidelijk zijn dat Saints Row niet de afwerking of het productiebudget heeft van de spellen van Rockstar, om de vergelijking met GTA maar weer eens van stal te halen. Hoewel de lijst met bugs enorm is, zijn ze doorgaans snel opgelost door het spel te herstarten. Daarmee vormen ze slechts een milde irritatie die zelden de overhand krijgt. Soms dragen de bugs zelfs onbedoeld bij aan de hilariteit. Zo komt het nog weleens voor dat je personage blijft hangen in een bepaalde animatie en daardoor zichzelf in het gelaat blijft slaan, en kun je zelfs op een motor een zware truck aan de kant beuken.

Toch mogen de bugs zeker niet onbenoemd blijven en staat het een nog hoger eindcijfer in de weg. Saints Row doet echt heel veel goed en Volition grijpt de reboot succesvol aan om het beste van Saints Row naar de voorgrond te schuiven, namelijk het uitbouwen van je eigen misdaadorganisatie. Het resultaat is een game die qua ambiance en structuur misschien nog wel dichter bij klassiekers als Vice City en San Andreas ligt dan diens opvolgers, maar haalt het qua afwerking gewoon niet bij die games. Saints Row zal ook niet de geschiedenisboeken ingaan als een klassieker, maar dat er veel lol met de game te beleven valt, staat buiten kijf.

Saints Row is vanaf 23 augustus beschikbaar voor pc, PlayStation 4 en 5, Xbox One en Series X|S en Google Stadia. Voor deze review is de game gespeeld op een Xbox Series X.

Conclusie

8

Uitstekend

Conclusie

Saints Row is een geslaagde reboot: het neemt de beste ingrediënten uit de serie en remixt die op succesvolle wijze. De straten van San Ilesos met je gang veroveren en aanpassen staat centraal en is goed uitgewerkt. De activiteiten zijn veelzijdig, de cast in charmant en de game loopt over van humor zonder over de schreef te gaan. Helaas wordt het spel ook geplaagd door legio bugs. Die staan het plezier zelden echt in de weg, maar ze verhinderen wel dat Saints Row zijn imago als lollige B-game van zich af kan schudden.

Plus- minpunten

Lekker bouwen aan je eigen misdaadorganisatie

veelzijdige activiteiten

humoristisch zonder door te slaan

uitgebreide opties om je personage te maken

co-op slim uitgewerkt

Bugs

bugs en nog eens bugs