In hightech-stad Rengkok leven mensen in erbarmelijke omstandigheden onder het schrikbewind van bedrijven die ieder aspect van het dagelijks leven in de hand hebben. Als speler heb je hierin de controle over een raadselachtig figuur dat door zijn duistere leiders Puppy wordt genoemd. Het liefelijke koosnaampje staat haaks op de daden die Puppy uitvoert.
De stijl van Ruiner is bij vlagen overdonderend. In de eerste mi ie flitst het doel de hele tijd door het scherm: KILL BOSS. Het is enigszins verwarrend en het ligt er mi chien een beetje dik bovenop, maar Ruiner weet zijn techno-ellende als geen ander te verkopen. Gecombineerd met de oneindig lange fabriekshallen, monsterlijke verwerkingsmachines en helse rode neonbelichting is er echt niets aan te merken op de sfeer. Dat is knap, want zo bijzonder is het verhaal uiteindelijk helemaal niet. Ruiner is de toekomstvisie die je absoluut niet mee wil maken, maar waar je ondertu en niet genoeg van kan krijgen.
Brandende ogen
De gameplay spreekt net iets minder tot de verbeelding. Puppy is vooral een moordmachine die van de ene arena naar de andere loopt om zijn nog nauwelijks menselijke tegenstanders af te slachten. Dat gaat naar de regels van een degelijke twin-stick shooter waarin stilstaan geen optie is. Wie niet constant nieuwe vuurwapens oppakt of de hele tijd vijandelijke kogels ontwijkt wordt genadeloos afgeslacht. Ruiner is trots op zijn eigen hoge moeilijkheidsgraad. Als het spel echt losgaat zit je gegarandeerd met zwetende handen en brandende ogen voor het scherm.
Sneuvelen en het snel nog een keer proberen hoort erbij en gelukkig is er een groot arsenaal aan speciale vaardigheden om het leven iets dragelijker te maken. Schilden, extra gezondheid, een snellere dash of de mogelijkheid om de tijd te vertragen behoren tot de extra mogelijkheden. De punten die nodig zijn om in deze optionele krachten te investeren kunnen op ieder moment weer ingeruild worden voor een andere kracht. Op die manier zijn Puppy’s vaardigheden voor ieder gevecht aan te pa en.
Geruïneerd
Om levend uit Ruiner te komen moet je aardig wat wi elen tu en alle powers totdat je de juiste samenstelling vindt. Het middenstuk van Ruiner is op die manier duivels moeilijk. Tenminste, totdat je genoeg punten hebt om bijna oneindig lang de tijd te vertragen en iedere vijand in slow-motion een lesje te leren.
Pas dan valt op hoe eentonig de gevechten van Ruiner in elkaar steken. Heel zelden worden de arena’s of samenstellingen van vijanden op creatieve manieren ingezet, net te vaak voelt het als werk. De golven van van nieuwe tegenstanders blijven maar komen en soms is het wel heel erg lastig om te zien waardoor je precies gesneuveld bent. Moeilijk is Ruiner daardoor zeker, maar ook niet bepaald eerlijk.
Door het gebrek aan variatie in de gevechten komt de sleur er na een tijdje behoorlijk in. Het is juist daarom extra jammer dat er zo weinig met de rest van Ruiner is gedaan. Na iedere mi ie keert Puppy terug naar een hub-wereld waarin hij mi ies voor allerlei zonderlinge figuren kan uitvoeren. Het is daarnaast het moment om even bij te praten met de andere verknipte figuren die in Rengkok wonen. Enorme vrijheid krijg je niet, maar de sporen van het dagelijkse leven in deze stad die je op deze moment meekrijgt zijn eigenlijk intere anter dan de voorspelbare gevechten en het minstens zo voorspelbare hoofdverhaal.
Ruiner is verkrijgbaar voor de pc, PlayStation 4 en Xbox One voor 19,99 euro.