Leren broek? Check. Lijntje coke? Check. Opgeblazen ego? Check. Het lijkt erop dat we, zelfs na de release van Guitar Hero: World Tour, nog steeds klaar zijn om te rocken. En aangezien Rock Band 2 deze week met een harde plof bij ons op de deurmat viel, is dat maar goed ook.
Rock Band 2 is eerder uitgekomen in de Verenigde Staten. Hierdoor kunnen wij pas ietsjes later aan de slag met de game. Ook op de nieuwe instrumenten zullen wij nog eventjes moeten wachten; op dit moment is enkel de game verkrijgbaar. De leveringsproblemen mogen de pret niet drukken, maar het is natuurlijk wel een beetje slordig van EA. Guitar Hero: World Tour weet immers wel een globale release te realiseren en hun instrumenten waren vanaf de lancering beschikbaar. Maar goed, Rock Band 2 gaan we daarom enkel beoordelen op de game en dus laten de nieuwe, verbeterde instrumenten buiten beschouwing.
De eerste Rock Band werd met open armen ontvangen door zowel de critici als de consument. De game wist een saai wordend genre te vernieuwen door de toevoeging van nieuwe instrumenten en stond garant voor uren speelplezier. Harmonix wijkt duidelijk niet van deze succesformule af met Rock Band 2. Als we enkel en alleen de gameplay onder de loep nemen, is Rock Band 2 zelfs vrijwel identiek aan zijn voorganger. Je speelt in de game nog steeds voorbijkomende noten op commando en je kunt enkel kiezen om te spelen als(bas)gitarist, drummer of zanger. Maar hiermee doe je de kwaliteit van de game te kort. Pas wanneer je Rock Band 2 als totaalplaatje bekijkt en ervaart hoe de (op papier) kleine toepa ingen de game verbeteren, valt op hoe Harmonix de serie op bijna alle gebieden heeft geperfectioneerd.
De voornaamste vernieuwing is de Tour-modus. Deze modus valt het best te vergelijken met de World Tour-modus uit deel één, maar ditmaal kun je hem zowel in je uppie als met je on- of offlinevrienden doorlopen. Ook ben je niet langer gebonden aan één instrument en kun je dus ieder moment wi elen tu en gitaar, drums of zang. 'Tour' vergemakkelijkt samenspel tu en bandleden doordat het voor anderen vrijwel meteen mogelijk is om in te stappen en mee te doen. Ook kent de Tour-modus een paar leuke nieuwe elementen, zoals het kiezen van een manager en het maken van videoclips. Qua interface en indeling is de Tour-modus helaas hetzelfde als de World Tour-modus uit deel één, maar gezien de perfectie uitwerking zal geen ziel hier om malen.
Naast de uitgebreide Tour-modus kun je ook nog de Challenge-modus afwerken. In principe is dit niets meer dan verscheidene uitdagingen voltooien die moeilijker worden naarmate je er meer afrondt. Een leuke extra, maar eigenlijk ook niet meer dan dat. Des te intere anter is de Battle of the Bands-modus. Battle of the Band is eigenlijk een veredeld online scorebord, waarop bands binnen een bepaalde periode een score neer moeten zetten. Deze uitdagingen zijn geïntegreerd in de Tour-modus en worden dagelijks door Harmonix geupdate. Het klinkt mi chien als een nodeloze toevoeging, maar in de praktijk weet het de herspeelbaarheid wel degelijk te verhogen.
Het belangrijkste in een muziekgame is vanzelfsprekend de tracklist, een punt waarop Rock Band nogal veel kritiek ontving. Hoewel er her en der zeker sprake was van leuke nummers (Enter Sandman, Highway Star), was het merendeel te simpel en ontbrak het de game aan stevige rock en metal. Met het tweede deel gooit Harmonix het gelukkig over een andere boeg. Rock Band 2 barst van de variatie en walst over je gehoor heen met onder andere Metallica, AC/DC, Bon Jovi, Kansas, Motörhead, Judas Priest, Red Hot Chili Peppers, Duran Duran, Billy Idol, Nirvana, Pearl Jam en Rage Against The Machine. Een fenomenale tracklist waar de muziekliefhebber zijn vingers bij zal aflikken.
Het is echter niet alleen de kwaliteit van de liederen die indruk achter laat; ook op het gebied van kwantiteit is Rock Band 2 fantastisch . De game bevat 84 nummers die op het schijfje staan, twintig extra liedjes die je gratis kunt downloaden en al je downloadable content van Rock Band één. Daarnaast biedt Harmonix je ook nog de mogelijkheid om je oorspronkelijke Rock Band-tracklist over te zetten naar Rock Band 2. Wanneer je van deze diensten gebruikmaakt, bezit je een van de indrukwekkendste en compleetste liedjesverzamelingen die we ooit bij een game aanschouwd hebben. Het is echt zeer indrukwekkend om zo'n grote verzameling aan gruwelijk toffe, speelbare muziek in een game te bezitten.
Qua moeilijkheidsgraad heeft Rock Band 2 een flinke schop onder de kont gehad. Allereerst het gitaarspel. Fans van Guitar Hero en Rock Band zullen gelijk opmerken dat je ditmaal pull off's en hammer on's op meerdere noten tegelijk kunt toepa en. Je zult vrij snel merken dat dit veel moeilijker is dan hammer on's en pull off's op één noot. Los van deze nieuwe toevoeging heeft Harmonix ook de algemene moeilijkheidsgraad wat opgekrikt. Vooral wat later in de game kom je in aanraking met nummers die enorme hoeveelheden noten op je afvuren. Hoewel de lat nooit zo hoog wordt gelegd als in Guitar Hero (denk aan het duizelingwekkende Through The Fire and Flames), is het alsnog een fiks verschil met het eerste deel en een welkome toevoeging voor de ervaren speler.
Ook de drums zijn weer ontzettend leuk en uitdagend om te bespelen. Op de lagere moeilijkheidsgraden zul je een vrij gemakkelijk tijd tegemoet gaan, maar zodra je naar Hard overschakelt, houdt dat onmiddellijk op. Je zult onder andere de basdrum veel vaker nodig hebben in Rock Band 2, af en toe hadden we echt het gevoel dat onze kuitspier op ontploffen stond. Vooral Painkiller van Judas Priest vergt het uiterste van je drumvaardigheden en is de ultieme manier om je coördinatie tu en voet en handen te testen.
Overigens is niet alles in Rock Band 2 geperfectioneerd. Zo is het zingen, los van een nieuwe stemherkenningtechniek, onveranderd gebleven. Ook moet je grafisch nog steeds geen wonderen verwachten van Rock Band 2. De game bevat nog steeds hetzelfde stijltje, de personages zien er ook nu weer niet zo goed uit en zelfs sommige animaties kenden we nog terug uit het eerste deel. Over het algemeen ziet er game er aardig ziet (vooral in de videoclipopnames zijn de effecten erg tof), maar op dit gebied ontbreekt het de game gewoonweg aan vernieuwing. De vraag blijft echter of dit wel een minpunt is, aangezien je er eigenlijk nauwelijks op let wanneer je aan het spelen bent.