“A human is in danger”. De robotstem jaagt ons nog maar eens een keer op. Terwijl we van zowel links als rechts ontelbare kogels van vijandige schepen met moeite weten te ontwijken, scannen we de omgeving af naar het verdwaalde groene persoontje dat hulpeloos rondrent in een compleet chaotisch cilindervormig landschap waar donker futurisme tot een kunstvorm verheven is. We hebben het hier voor de duidelijkheid over een shoot ‘em up. Zo’n game waar de vijandige ruimteschepen niet in groepjes van twee, maar eerder in colonnes van twintig op je afkomen. Zo’n game waar je de trigger geen moment los kan laten, omdat je anders zonder twijfel naar de schroothoop wordt gestuurd.
Resogun is dit allemaal en eigenlijk hadden we ook niet anders verwacht van Housemarque dat eerder Super Stardust produceerde. De game is simpel in opzet. Je kiest het ruimteschip dat het beste bij je speelstijl past, je wordt gedropt in een wereld en vervolgens is het schieten geblazen. Je kan dus zowel naar rechts als links bewegen, evenals omhoog en omlaag. Het speelscherm is namelijk een cilinder waar omheen gevlogen en doorheen gekeken kan worden. Het voordeel hiervan is dat vijandelijke schepen niet per se gelijk afgemaakt hoeven te worden, maar ook kunnen worden ontweken, waarna je op een later tijdstip de confrontatie alsnog aangaat. Het gevolg hiervan is dat de ontweken vijanden naarmate de tijd vordert sterker worden, waardoor de uitdaging nog groter wordt. Het is een extra strategisch element.
Reddingsacties
Maar behalve vijanden afstraffen is mensen redden ook een van de mogelijkheden. Dit is echter niet verplicht, maar levert wel een beloning op wanneer je de persoon op tijd naar een van de redding tations weet te brengen. Zo kun je onder andere extra overdrives, levens en bommen ontvangen bij geslaagde reddingsacties. Het valt echter niet mee om personen te redden en tegelijkertijd de inkomende kogelregens te ontwijken. Een functie die dan goed van pas komt is de boost. Door op de juiste schouderknop te drukken versnelt je ruimteschip tijdelijk en kun je zo dwars door vijanden heen vliegen. Weet je genoeg vijanden in een boost kapot te maken, eindigt je versnelling met een extra knal.
Andere opties in benarde situaties zijn de overdrive, waarmee jouw wapen in een krachtige straal verandert die korte metten maakt met de tegenstand, en als laatste optie de bom. Het inzetten van dit wapen schoont in een keer het hele scherm op, waardoor je weer een tijdje veilig kan rondvliegen. Highscorejagers zullen hier echter voorzichtig mee omgaan, gezien een tijdje geen vijanden neerschieten ervoor kan zorgen dat je zorgvuldig opgebouwde multiplier-reeks breekt.
Pixels? Voxels!
Het opbouwen van zulke kettingen is met een enorme aantal vijanden dat op je af wordt gestuurd niet heel lastig. Overleven en het overzicht behouden is echter een stukje moeilijker. De groepen vijandelijke schepen kunnen namelijk nog wel eens voor chaotische taferelen zorgen. Toch weet Resogun knap de balans te bewaren tu en intense techno-actie en een overzichtelijk geheel waarin alles duidelijk te onderscheiden is. Dit allemaal mede dankzij de high-definition beelden die soepel op zestig frames per seconden draaien, waardoor alles superscherp en gedetailleerd is.
Maar de echte ster in het grafisch geheel is de voxel. Of liever gezegd de honderdduizenden voxels die Resogun rijk is. Deze driedimensionale pixels zijn als het ware een soort kleine kubusjes die op elkaar gestapeld worden. Letterlijk de gehele wereld van Resogun is hieruit opgebouwd, waardoor op momenten duizenden en duizenden kleine blokjes uit elkaar vliegen. Het geeft Resogun een unieke oogverblindende stijl.
Armageddon!
Onder al die pracht zit een spijkerhard spel. Tot het einde van een level komen is niet gemakkelijk en constant opnieuw beginnen is eerder regel dan uitzondering. Toch voelt dit nooit als een straf. Elke se ie vind je wel kleine onderdelen die je net iets beter had kunnen doen en het verlangen om het level toch nog een keertje te proberen, blijft groot. Resogun voert de gamer in een trance waarbij explosies, hordes vijanden en brokstukken in een soort hypnotiserende dans je ogen op het beeldscherm gekluisterd houden. In combinatie met de jacht op nog hogere highscores is Resogun hiermee pure spacecrack.
Het helpt hierbij ook dat wanneer je de verschillende fases van een wereld overleeft er een enorme schermvullende eindbaas volgt. Deze gevaartes zijn de laatste horde tot de armageddon, een spectaculaire explosie van alles en iedereen. Voxels vliegen als miljoenen kleine blokjes door het scherm en werkelijk niets blijft heel: de ultieme voldoening. Bedenk je daarbij dat Resogun ook nog eens online samengespeeld kan worden met vrienden dan blijft er weinig over dat in de weg staat om de game tot een van de tofste shoot ‘em ups ooit te bombarderen en een van de leukste games in de PlayStation 4’s launch line-up.